Ακόμα κι αν η πρώτη εγκυμοσύνη ολοκληρωθεί κανονικά από άποψη χρόνου και γεννηθεί το μωρό από την 38 εβδομάδα και μετά, οι γυναίκες που είχαν επιπλοκές κατά τη διάρκεια της, ενδέχεται να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο πρόωρου τοκετού, στην περίπτωση που αποφασίσουν αργότερα, να κάνουν και δεύτερο παιδί.
Σύμφωνα με μία μελέτη, ο γυναίκες που γεννούν μωρά που έχουν προλάβει να κλείσουν τις φυσιολογικές εβδομάδες, θεωρείται γενικά ότι διατρέχουν χαμηλό κίνδυνο για πρόωρο τοκετό, πριν από τις 37 εβδομάδες σε μεταγενέστερες εγκυμοσύνες. Αυτό που δεν είναι ακόμα σαφές, είναι με ποιον τρόπο, οι επιπλοκές της εγκυμοσύνης ή τα κακά αποτελέσματα κατά τη γέννα, μπορεί να επηρεάσουν αυτόν τον κίνδυνο.
Για να το μάθουν, ερευνητές με επικεφαλής τη δρ Liv Kvalvik, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Μπέργκεν στη Νορβηγία, ανέλυσαν δεδομένα για την πρώτη και τη δεύτερη εγκυμοσύνη, σε περισσότερες από 302.000 γυναίκες μεταξύ των ετών 1999 και 2015.
Στην μελέτη τους, επικεντρώθηκαν κυρίως στα εξής:
– προεκλαμψία, δηλαδή στην ασυνήθιστα υψηλή αρτηριακή πίεση και υπερβολική πρωτεΐνη στα ούρα.
– απόφραξη του πλακούντα, η κατάσταση κατά την οποία ο πλακούντας απομακρύνεται από τη μήτρα
– θάνατος (εντός 28 ημερών μετά τη γέννηση)
– χαμηλό βάρος μωρού παρόλο που έκλεισε τους 9 μήνες στην μήτρα
Σε σύγκριση με τις γυναίκες, που δεν είχαν καμία από αυτές τις επιπλοκές, ο κίνδυνος πρόωρου τοκετού στη δεύτερη εγκυμοσύνη ήταν διπλάσιος μεταξύ των γυναικών που είχαν μία από τις παραπάνω στην πρώτη τους εγκυμοσύνη. Ο κίνδυνος υπερδιπλασιάστηκε για τις γυναίκες που είχαν δύο ή περισσότερες επιπλοκές.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν, ο κίνδυνος πρόωρου τοκετού στη δεύτερη εγκυμοσύνη ήταν:
– 3% στις γυναίκες χωρίς επιπλοκές
– 6% για όσες είχαν προεκλαμψία
– 7% στις περιπτώσεις απόφραξης του πλακούντα
– 13% θάνατος μετά τον τοκετό
– 10% για εκείνες των οποίων τα νεογέννητα μωρά πέθαναν εντός 28 ημερών από την ημέρα της γέννας
– 7% για όσες το μωρό ήταν μικρό για την ηλικία κύησης.
Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι παρατηρήθηκε μόνο ένας συσχετισμός παρά ένας σύνδεσμος αιτίας-αποτελέσματος.
Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στις 29 Απριλίου στο BMJ.
Σε μία ενημέρωση τύπου, η Kvalvik και οι συνεργάτες της δήλωσαν ότι η μελέτη αυτή υποδηλώνει ότι, οι επιπλοκές σε μία εγκυμοσύνη, μπορεί να έχουν κοινές υποκείμενες αιτίες που οδηγούν σε πρόωρο τοκετό και μπορούν να παραμείνουν από τη μία εγκυμοσύνη στην επόμενη. Τα ευρήματα θα μπορούσαν αξιοποιηθούν με τέτοιο τρόπο, ώστε να βοηθήσουν να εντοπιστούν οι γυναίκες οι οποίες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να έχουν έναν πρόωρο τοκετό.