Ήταν επιχειρηματίας, συλλέκτρια έργων τέχνης και φιλάνθρωπος. Ξεκίνησε από το μηδέν, ίδρυσε τη δική της εταιρεία καλλυντικών και έγινε η πλουσιότερη γυναίκα στον κόσμο. Ο λόγος για την Helena Rubinstein.
Γεννήθηκε τα Χριστούγεννα του 1872 με το όνομα Chaja Rubinstein, στην Πολωνία. Είχε οχτώ μικρότερες αδελφές και προερχόταν από μία βαθιά συντηρητική, εβραϊκή οικογένεια. Ο πατέρας της ήταν ιδιαίτερα αυστηρός, ενώ η μητέρα της προσέγγισε μοναδικά την ανατροφή των παιδιών της. Έλεγε στις κόρες της πως θα αλλάξουν τον κόσμο μέσω της ομορφιάς και της αγάπης, ενώ τους δίδασκε πώς να φτιάχνουν τις δικές τους κρέμες προσώπου.
Η Rubinstein, ως πρωτότοκη που ήταν, βοηθούσε τον πατέρα της με τα λογιστικά του βιβλία. Του έδειχνε διαρκώς πόσο έξυπνη ήταν κι αυτός, με τη σειρά του, την ενθάρρυνε να σπουδάζει ιατρική. Της άρεσε το κομμάτι της έρευνας, όμως δεν άντεχε τα νοσοκομεία. Θέλησε, λοιπόν, να τα παρατήσει. Όπως είναι αναμενόμενο, οι δικοί της δεν το επέτρεπαν. Θα το δέχονταν μόνο αν συμφωνούσε να παντρευτεί τον άνδρα που είχαν επιλέξει. Ήταν ένας 35χρονος χήρος. Η νεαρή κοπέλα δεν ήθελε, ήταν ερωτευμένη με έναν συμφοιτητή της από το Πανεπιστήμιο της Κρακοβίας. Αποφάσισε να τους μιλήσει για εκείνον αλλά δεν τον ενέκριναν. Έτσι, μάζεψε τα πράγματά της και μετακόμισε στην Αυστραλία χωρίς χρήματα, με ελάχιστες γνώσεις αγγλικών και μία βαλίτσα γεμάτη κουτάκια με την κρέμα της μητέρας της.
Έμενε στο σπίτι του θείου της και τα προϊόντα έγιναν ανάρπαστα. Εργάστηκε σε διάφορα μέρη και, με τη βοήθεια μίας γυναίκας που είχε χρησιμοποιήσει την περιβόητη κρέμα, άρχισε σιγά – σιγά να τα πουλάει. Πριν καλά – καλά το καταλάβει, άνοιξε το δικό της κατάστημα στη Μελβούρνη. Εκεί, συνάντησε τον πολωνο-αμερικανικής καταγωγής δημοσιογράφo Edward William Titus. Δεν άργησαν να γίνουν ζευγάρι και παντρεύτηκαν τον Ιούλιο του 1908 στο Λονδίνο.
Η Rubinstein εργαζόταν 18 ώρες την ημέρα, ήταν αποφασισμένη να πετύχει. Η επιχείρησή της είχε αρχίσει να βλέπει τις πρώτες φωτεινές μέρες και, το 1905, πήγε στην Ευρώπη για να μελετήσει εις βάθος τις θεραπείες για την επιδερμίδα. Επέστρεψε στην Αυστραλία και, μαζί της, έρχονται μία – μία οι αδελφές της. Μετά από λίγο καιρό, την επισκέφθηκε ο γιατρός Jacob Lykusky, ο άνθρωπος που έμαθε στη μητέρα της όσα γνώριζε για την παρασκευή της διάσημης, πια, κρέμας της. Τη βοήθησε να εξελίξει τα προϊόντα της και να δημιουργήσει μία ολόκληρη σειρά ομορφιάς.
Τη χρονιά που έγινε ο γάμος της, είχε πάει στο Λονδίνο με 100 χιλιάδες λίρες. Είχε σκοπό να επενδύσει στην επιχείρησή της και, το 1909, άνοιξε το Helena Rubinstein’s Salon de Beauté Valaze. Συνέχισε με το Παρίσι, όπου άνοιξε ένα παράρτημα και ανέθεσε στην αδελφή της, Pauline, τη διοίκησή του. Το μόνο που έβαλε την ανοδική της πορεία σε μία παύση, ήταν η μητρότητα. Γέννησε δύο αγόρια, το 1909 και το 1912. Κάθισε ελάχιστα στο σπίτι, για να συνεχίσει δριμύτερη. Όταν ο μικρότερος γιος της έγινε τεσσάρων ετών, εκείνη προσπάθησε να κερδίσει τη δυσκολότερη αγορά: αυτή της Νέας Υόρκης. Προχώρησε στο Σαν Φρανσίσκο, τη Βοστόνη, τη Φιλαδέλφεια, το Σικάγο και το Τορόντο. Όσο περνούσε ο καιρός, τόσο μεγάλωνε η επιτυχία, τα έσοδα και ο αριθμός των προϊόντων της.
Η δεκαετία του ’20 τη βρήκε στο Hollywood, να διδάσκει τις επίδοξες σταρ πώς να μακιγιάρονται σωστά. Πίσω στη Νέα Υόρκη, ήταν η βασική ανταγωνίστρια των ιδρυτών της Revlon, Elizabeth Ardern και Charles Revson. Η διορατικότητά της, την ώθησε στη μεγαλύτερη επαγγελματική της κίνηση. Το 1928, πούλησε την επιχείρησή της στους Αδελφούς Lehman. Αμέσως μόλις κατέρρευσε το χρηματιστήριο, την πήρε πίσω σε σχεδόν μηδαμινή τιμή.
Εννέα χρόνια αργότερα, το 1937, πήρε διαζύγιο από τον Titus. Η σχέση δεν την ικανοποιούσε πλέον και διάλεξε να πορευτούν χωριστά. Το επόμενο καλοκαίρι, παντρεύτηκε το Ρώσο πρίγκιπα Artchil Gourielli-Tchkonia, o οποίος ήταν δύο δεκαετίες μικρότερος!
Η Helena Rubinstein, η γυναίκα που πέρασε όλη της τη ζωή προωθώντας τον υγιεινό τρόπο ζωής και τη φροντίδα προς τον εαυτό μας, έκλεισε τα μάτια της στα 94, την 1η Απριλίου του 1965. Λίγο μετά, εκδόθηκε η αυτοβιογραφία της.
«Ποτέ δεν ‘έφτιαξα’ το πρόσωπό μου. Προτιμώ να βελτιώνω το πνεύμα μου. Κατά τη γνώμη μου, το αποτέλεσμα είναι σχεδόν το ίδιο», είχε πει. Και είχε απόλυτο δίκιο.