Στις 2 Δεκεμβρίου του 1988, έγινε η πρωθυπουργός του Πακιστάν. Η ορκωμοσία της συντάραξε τον κόσμο, καθώς την καθιέρωσε όχι μόνο ως την πρώτη γυναίκα που θα κυβερνούσε μουσουλμανικό κράτος, αλλά κι ως τη νεότερη ηγέτιδα – ήταν μόλις 35 ετών. Η φιλελεύθερη πολιτικός Benazir Bhutto, εκπροσωπούσε το κεντροαριστερό Πακιστανικό Λαϊκό Κόμμα από τη δεκαετία του ’80, μέχρι τη βίαια δολοφονία της, το 2007.
View this post on Instagram
Ήταν η κόρη του χαρισματικού Zulfikar Ali Bhutto, ο οποίος διατέλεσε Πρωθυπουργός κι αργότερα άσκησε τα καθήκοντα του Προέδρου της πακιστανικής Δημοκρατίας. Γεννήθηκε στις 21 Ιουνίου 1953, σε μία μορφωμένη οικογένεια, με μεγάλη οικονομική άνεση. Ο πατέρας, μάλιστα, της την προετοίμαζε από μικρή για τη δυναμική της είσοδο στην πολιτική σκηνή της χώρας.
Σπούδασε στο Harvard και προχώρησε στην Οξφόρδη, όπου έγινε Πρόεδρος της Oxford Union. Επέστρεψε στη χώρα το 1977, λίγο πριν το πραξικόπημα που κόστισε τόσο τη θέση, όσο και τη ζωή του Zulfikar Ali. Πίσω από αυτό, κρυβόταν ο στρατηγός Mohammad Zia-ul-Haq, ένας συντηρητικός Ισλαμιστής, που κυβερνούσε ανελέητα. Η Benazir με τη μητέρα της ανέλαβαν τα ηνία του κόμματος και ξεκίνησαν το κίνημα για την Επανόρθωση της Δημοκρατίας. Μαζί με τα αδέλφια της, διαμαρτυρήθηκε με κάθε της κύτταρο ενάντια στο δικτάτορα, ο οποίος δε δίστασε να τη φυλακίσει.
O θάνατος του πατέρα της τη γέμισε οργή, η αποστολή του έγινε δική της. Ακόμη κι όταν αυτοεξορίστηκε στην Αγγλία, σχεδίαζε προσεκτικά τις επόμενες κινήσεις της.
View this post on Instagram
Η Benazir, επέστρεψε στο Πακιστάν το 1986, έχοντας κερδίσει την αγάπη των πολτιών κι αποτελώντας σύμβολο δύναμης και ελπίδας. Προκάλεσε σύγχυση στο δικτατορικό εκείνο πολίτευμα, με τον ηγέτη να της δίνει την ευκαιρία να ανταγωνιστούν σε εκλογές.
Έτσι, η Bhutto κατέκτησε τη θέση της Πρωθυπουργού το 1988. Κυβέρνησε ως μετριοπαθής μουσουλμάνα, που έκανε τα πάντα για να παρέχει εκπαίδευση και υγεία στους απόρους κι αγράμματους. Υποσχέθηκε να τους προσφέρει ένα καλύτερο μέλλον και το έκανε, δίνοντάς τους στέγη, ηλεκτρικό ρεύμα και αγαθά που στην κοινωνία μας θεωρούνται δεδομένα.
Ήταν, όμως, νέα κι άπειρη. Μία ανοιχτόμυαλη, ελεύθερη γυναίκα σ’ ένα τόσο συντηρητικό κράτος, δε θα μπορούσε παρά να δεχθεί τα πυρά της ισχυρής αντιπολίτευσης. Υπήρχαν ακόμη υποστηρικτές του δικτάτορα Zia, πολλοί φανατικοί Ισλαμιστές. Στις εκλογές του 1990, λοιπόν, κατηγορήθηκε για διαπλοκή μαζί με το σύζυγό της. Τρία χρόνια μετά, ανέλαβε εκ νέου τα καθήκοντά της, για μία ακόμη τριετία.
Έφυγε, το 1998, αυτοεξόριστη στο Ντουμπάι, και δε σταμάτησε να ηγείται του κόμματος, έστω κι από μακριά. Λίγο μετά, το 2003, κατηγορήθηκε για προδοσία και δικάστηκε σε δικαστήριο της Ελβετίας. Φυλακίστηκε για τρία χρόνια, αλλά δεν έχασε στιγμή τις ελπίδες της. Έπειτα από σκληρές διαπραγματεύσεις των ΗΠΑ με το νέο Πρόεδρο, Percez Musharraf, επέστρεψε δυναμικά στην πατρίδα της, με νέο όραμα για το μέλλον και διάθεση για συμμετοχή στις εκλογές του 2008. Εκείνος, είχε αποσύρει κάθε κατηγορία και έδωσε υποσχέσεις για άσυλο. Εκείνη, πάλευε για τα ανθρώπινα δικαιώματα και μαχόνταν ενάντια στην ισλαμική βία.
View this post on Instagram
Δυστυχώς, δεν πρόλαβε ποτέ να διεκδικήσει την ηγεσία της χώρας. Έπειτα από ένα πολιτικό debate, στην περιοχή Ραβαλπίντι, έχασε βίαια τη ζωή της, έπειτα από επίθεση καμικάζι. Την ευθύνη ανέλαβε η οργάνωση al-Qaeda, παρότι υπήρχαν υποψίες για τη συμμετοχή Πακιστανών Ταλιμπάν και μελών της μυστικής υπηρεσίας.
Η Benazir Bhutto ήταν μία φιγούρα που προκαλούσε αντιδράσεις. Πολλοί την κατέκριναν για την απειρία της και την κατηγόρησαν για διαφθορά, ενώ οι φανατικοί Ισλαμιστές δεν άντεχαν τις προσπάθειές της να εκσυγχρονίσει τη χώρα. Στην αρχή της καριέρας της, ήταν δημοφιλής όχι μόνο στην πατρίδα της, αλλά και σε μεγάλο μέρος του Δυτικού κόσμου. Αποτέλεσε σύμβολο της δημοκρατίας και, μέχρι σήμερα, θεωρείται πρότυπο για τις γυναίκες που διεκδικούν αυτά που τους αξίζουν.
Μπορεί να έχει φύγει από τον κόσμο μας, όμως το έργο της είναι εδώ για να μας εμπνέει. Ήταν, άλλωστε, ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους της πολιτικής που τόλμησαν να αντισταθούν δημόσια στους τρομοκράτες – ακόμη κι αν γνώριζε πως η αντίσταση αυτή, ίσως της κόστιζε την ίδια της τη ζωή.
Όπως έγραψε ο βετεράνος της δημοσιογραφίας, Hasan Mujtaba, στο ποίημά του για εκείνη, «Tum zinda hokar murda ho/Wo murda hokar zinda hai (Είσαι ήδη νεκρή ενώ ζεις/Είναι ζωντανή στο θάνατό της)»