Μία έρευνα γενετιστών του Stanford, διαπίστωσε ότι σε ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο του μαστού και του πνεύμονα, οι σπόροι της μετάστασης φυτεύτηκαν πολύ πριν από τη διάγνωση του πρωτοπαθούς όγκου.
Επιπλέον, οι θεραπείες που γίνονται προληπτικά για να μην συμβεί υποτροπή, μετά την απομάκρυνση του πρωτογενούς όγκου, περιλαμβάνουν χημειοθεραπεία, ορμόνες και στοχευμένες φαρμακευτικές θεραπείες , που μπορούν να έχουν ως συνέπεια, την προώθηση να αναπτυχθούν κύτταρα, ανθεκτικά στα φάρμακα στα σημεία που υπάρχουν απομακρυσμένες μεταστάσεις.
Τα ευρήματα των γενετιστών, συμπίπτουν με την προηγούμενη ανακάλυψή ότι οι περισσότεροι καρκίνοι του παχέος εντέρου, έχουν μετασταθεί πριν από τη διάγνωση. Παρά το γεγονός, ότι αυτό το νέο είναι πολύ δυσάρεστο, οι ερευνητές τονίζουν ότι είναι σημαντικό να κατανοήσουν, πώς εξελίσσονται οι καρκίνοι στο σώμα προκειμένου να αναπτυχθούν νέες θεραπείες, για την καλύτερη καταπολέμηση της υποτροπής.
Σύμφωνα με όσα αναφέρουν στις σημειώσεις, οι μεταστατικοί όγκοι δεν έχουν χαρακτηρισθεί ακριβώς, επειδή ήταν δύσκολο να ληφθούν αντίστοιχα δείγματα πρωτογενών και μεταστατικών όγκων σε ασθενείς.
Η νέα μεγαλύτερη μελέτη μέχρι σήμερα, και εξετάζει μια ερώτηση που τίθεται εδώ και χρόνια στον τομέα, σχετικά με το πώς συμβαίνει η μετάσταση. Τα ευρήματά δείχνουν ότι, αρκετά συχνά στους καρκίνους του πνεύμονα και του μαστού, η μετάσταση εμφανίζεται δύο έως και τέσσερα χρόνια, πριν από την ανίχνευση του πρωτοπαθούς όγκου.
Οι γενετιστές μελέτησαν ιστούς από 136 άτομα με καρκίνο του μαστού και του πνεύμονα, από τους οποίους είχαν συλλεχθεί δείγματα, τόσο από τον πρωτογενή όγκο όσο και από τις μεταγενέστερες μεταστάσεις. Σύγκριναν τα γονιδιώματα των καρκινικών κυττάρων και εντόπισαν τυχόν μεταλλάξεις ή μεταβολές, που σχετίζονται με τον καρκίνο, σε μια προσπάθεια να κατανοήσουν περισσότερα για το πώς τα καρκινικά κύτταρα εξελίσσονται σε έναν μεμονωμένο ασθενή.
Ειδικότερα, αναρωτήθηκαν για δύο πιθανά σενάρια. Οι μεταστάσεις δημιουργούνται από κύτταρα που απέκτησαν μεταλλάξεις ή από γενετικές αλλαγές, που τα διευκόλυναν να εγκαταλείψουν τον πρωτογενή όγκο και να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος,
Ή μήπως οι μεταστάσεις, συμβαίνουν ελεύθερα σε όλους, με τα καρκινικά κύτταρα να εκτοξεύονται σε όλο το σώμα, βρίσκοντας κατά τύχη ένα σημείο να αναπτυχθούν;
Σύμφωνα με τους γενετιστές της έρευνας, η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο ο όγκος αντιστέκεται σε συγκεκριμένες θεραπείες, είναι ένας ενεργός τομέας έρευνας, που θα πρέπει να συμβάλει σε βελτιωμένα αποτελέσματα. Μέχρι τότε, τονίζουν ότι οι τρέχουσες θεραπείες εξακολουθούν να είναι η καλύτερη επιλογή.
Συγκεκριμένα αναφέρουν ότι: «Αυτή τη στιγμή το καλό ξεπερνά το κακό. Γνωρίζουμε ότι η χημειοθεραπεία μετά από χειρουργική επέμβαση, μπορεί να αποτρέψει ή να καθυστερήσει την υποτροπή. Αλλά η μελέτη μας δείχνει ότι θα είναι κρίσιμο να κατανοήσουμε τον αντίκτυπο των διαφορετικών θεραπειών στα γονιδιώματα των καρκινικών κυττάρων. Θα είναι επίσης σημαντικό να κατανοήσουμε παράγοντες, που αποτρέπουν τη μετάσταση, συμπεριλαμβάνοντας και τον ρόλο του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενούς».