Από τα εξωγήινα μήκη στα μυθικά βάθη
Πώς μπορεί να είναι η ζωή μίας γυναίκας που δεν τα βάζει ποτέ κάτω; Μιας γυναίκας που, όσα χρόνια κι αν περνούν, η ίδια δεν σταματά να θέτει δύσκολους, έως και ακατόρθωτους, φαινομενικά, στόχους και να τους καταφέρνει;
Συναρπαστική; Σίγουρα. Μας εμπνέει; Σίγουρα.
Μέρος της απάντησης βρίσκεται στην περίπτωση της Kathy Sullivan, μίας γυναίκας που κυνήγησε το ακατόρθωτο και το έκανε να μοιάζει απλό, μιας γυναίκας που έβαλε στόχο να φτάσει όλα τα ύψη, τα μήκη και τα βάθη αυτής της Γης. Και όχι μόνο της Γης. Και το κατάφερε…
Όσοι ασχολούνται με τo διάστημα και τα…εξωγήινα ανθρώπινα κατορθώματα ίσως να ξέρουν την Kathy Sullivan, καθώς είναι η πρώτη Αμερικανίδα αστροναύτης που περπάτησε στο διάστημα.
Αυτό, όμως, φαίνεται πως δεν ήταν αρκετό επίτευγμα για την 68χρονη, σήμερα, Sullivan, καθώς πρόσφατα έγινε και η πρώτη γυναίκα στον κόσμο που έφθασε στο βαθύτερο σημείο των ωκεανών της Γης.
Πρόκειται για την Άβυσσο Challenger, η οποία βρίσκεται στο Δυτικό Ειρηνικό Ωκεανό, στη νότια απόληξη της Τάφρου των Μαριαννών και αποτελεί το βαθύτερο γνωστό σημείο της υδρόσφαιρας της Γης, έχοντας βάθος από 10.898 έως 10.916 μέτρα.
Η Sullivan, που είναι επίσης γεωλόγος και ωκεανογράφος, έφτασε με βαθυσκάφος στο σημείο την περασμένη Κυριακή, συνοδευόμενη από τον Αμερικανό εξερευνητή Victor Vescovo, ο οποίος στο παρελθόν έχει φθάσει στα βαθύτερα σημεία των βυθών του πλανήτη.
Η αποστολή της Sullivan στην Άβυσσο Challenger συντονίστηκε από την εταιρεία EYOS Expeditions. Η διαδικασία της καταβύθισης με το ειδικά σχεδιασμένο σκάφος «Limiting Factor» διήρκεσε περίπου μιάμιση ώρα. Στην συνέχεια, η Sullivan και ο Vescovo που την συνόδευσε λόγω της εμπειρίας του, χρειάστηκαν περίπου 4 ώρες για να αναδυθούν και πάλι στην επιφάνεια της θάλασσας, σύμφωνα με όσα μεταδίδουν οι New York Times.
Αμέσως μόλις οι δυο τους επέστρεψαν στο πλοίο της αποστολής, κάλεσαν αμέσως τους αστροναύτες στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), για να ανακοινώσουν το νέο επίτευγμα.
Έτσι, μετά από την επιτυχημένη επιχείρηση καταβύθισής της στο βαθύτερο σημείο των ωκεανών της Γης, η Sullivan έγινε ο πρώτος άνθρωπος στον κόσμο που έχει περπατήσει στο διάστημα, αλλά και καταβυθιστεί στα μεγαλύτερα θαλάσσια βάθη.
«Ως υβρίδιο ωκεανογράφου και αστροναύτη, αυτή ήταν μια ξεχωριστή μέρα, μια μοναδική μέρα στη ζωή μου, πρώτα να δω το σεληνιακό τοπίο της Αβύσσου Challenger και μετά να επικοινωνήσω με τους συντρόφους μου στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό», δήλωσε η δρ Sullivan.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Άβυσσος Challenger ανακαλύφθηκε από το βρετανικό πλοίο H.M.S. Challenger, κατά τη διάρκεια μιας πολυετούς αποστολής, που διήρκεσε από το 1872 έως το 1876. Έκτοτε, πολλές αποστολές έχουν προσπαθήσει να μετρήσουν το ακριβές βάθος της, πυροδοτώντας και σχετικές διαφωνίες.
Μόλις πριν από περίπου έναν χρόνο, τον Απρίλιο του 2019, ο Vescovo, πρώην αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, ο οποίος έγινε στη συνέχεια εξερευνητής, ισχυρίστηκε ότι έφθασε ακόμη βαθύτερα από ό,τι είχε φθάσει ο σκηνοθέτης του «Τιτανικού», James Cameron το 2012.
Η ενδιαφέρουσα πορεία της Kathy Sullivan
Ο Kathryn Dwyer Sullivan, όπως είναι ολόκληρο το όνομα της 68χρονης Αμερικανίδας, γεννήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 1951 στο Paterson του New Jersey.
Φοίτησε στο William Howard Taft High School στην περιοχή Woodland Hills του Los Angeles, από όπου και αποφοίτησε το 1969. Η πορεία της Sullivan ήταν ταχύτατη και διαρκώς εξελισσόμενη. Το 1973 της απονεμήθηκε πτυχίο Bachelor of Science στις Επιστήμες της Γης από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, ενώ το 1978 ολοκλήρωσε τη διδακτορική της διατριβή στη Γεωλογία στο Πανεπιστήμιο Dalhousie. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της εκεί, η Sullivan συμμετείχε σε αρκετές ωκεανογραφικές αποστολές, όπου μελέτησε τα φυσιογνωμικά στοιχεία του Ατλαντικού και του Ειρηνικού ωκεανού.
Στις 11 Οκτωβρίου 1984, η Sullivan έγινε η πρώτη Αμερικανίδα γυναίκα που περπάτησε στο διάστημα.
Την ίδια χρονιά (1978), η Sullivan προσχώρησε στην NASA, όπου και αποτέλεσε μέρος της πρώτης διαστημικής αποστολής, στην οποία συμμετείχαν και γυναίκες. Κατά τη διάρκεια αυτής της αποστολής, έγινε και η πρώτη επιχείρηση εκτός διαστημοπλοίου, στην οποία η Sullivan κατείχε πρωταγωνιστικό ρόλο. Συγκεκριμένα, η ίδια και μία συνάδελφός της πραγματοποίησαν έναν «διαστημικό περίπατο» διάρκειας 3,5 ωρών.
Στόχος της επιχείρησης αυτής ήταν να δοκιμάσουν την λειτουργία ενός συστήματος, που είχε σχεδιαστεί έτσι ώστε ο δορυφόρος να μπορεί να ανεφοδιάζεται από τροχιά σε τροχιά.
Κατά τη διάρκεια της οκταήμερης αποστολής τους, το πλήρωμα ανέπτυξε τον Earth Radiation Budget Satellite, πραγματοποίησε επιστημονικές παρατηρήσεις της γης, διεξήγαγε επίδειξη ανεφοδιασμού μέσω δορυφόρου χρησιμοποιώντας καύσιμο υδραζίνης, ενώ πραγματοποίησε και πολλά πειράματα στην καμπίνα, καθώς και ενεργοποίηση οκτώ δοχείων «Getaway Special».
Το STS-41G ολοκλήρωσε 132 τροχιές της Γης σε 197,5 ώρες, πριν προσγειωθεί στο Διαστημικό Κέντρο Kennedy της Φλόριντα, στις 13 Οκτωβρίου 1984.
Έναν χρόνο αργότερα, το 1985, η Sullivan έγινε αναπληρώτρια καθηγήτρια Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο Rice.
Το 1988, προσχώρησε στο Ναυτικό Αποθεματικό των ΗΠΑ ως αξιωματικός ωκεανογραφίας, όπου και παρέμεινε με το αξίωμα του καπετάνιου έως το 2006. Ήταν τοποθετημένη στον σταθμό Γκουάμ.
Τον Απρίλιο του 1990, η Sullivan υπηρέτησε στο πλήρωμα του STS-31, το οποίο ξεκίνησε από το Διαστημικό Κέντρο Kennedy της Φλόριντα στις 24 Απριλίου. Κατά τη διάρκεια αυτής της πενταήμερης αποστολής, μέλη του πληρώματος στο Space Shuttle Discovery ανέπτυξαν το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble και διεξήγαγαν μια σειρά από πειράματα μεσαίου επιπέδου, που περιελάμβαναν τη μελέτη της ανάπτυξης των κρυστάλλων πρωτεϊνών, της επεξεργασίας μεμβράνης πολυμερούς και των επιδράσεων της έλλειψης βάρους και των μαγνητικών πεδίων σε ένα τόξο ιόντων.
Μετά από 76 τροχιές της γης σε 121 ώρες, το STS-31 Discovery προσγειώθηκε στη Βάση Πολεμικής Αεροπορίας Edwards, στην Καλιφόρνια, στις 29 Απριλίου 1990.
Η Sullivan υπηρέτησε επίσης διοικητής ωφέλιμου φορτίου στο STS-45, στην πρώτη, δηλαδή, αποστολή Spacelab, που αποτέλεσε μία αποστολή της NASA αφιερωμένη στον πλανήτη Γη.
Κατά τη διάρκεια αυτής της αποστολής, που διήρκεσε εννέα ημέρες, το πλήρωμα πραγματοποίησε τα δώδεκα πειράματα που αποτελούσαν το φορτίο ATLAS-I (Atmospheric Laboratory for Applications and Science). Το ATLAS-I απέκτησε μια τεράστια σειρά λεπτομερών μετρήσεων των ατμοσφαιρικών χημικών και φυσικών ιδιοτήτων, οι οποίες θα συμβάλλουν σημαντικά στη βελτίωση της κατανόησης του κλίματος και της ατμόσφαιρας. Επιπλέον, αυτή ήταν η πρώτη φορά που χρησιμοποιήθηκε τεχνητή δέσμη ηλεκτρονίων για τη διέγερση μιας τεχνητής ακουστικής εκκένωσης.
Η πορεία της Sullivan στην Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) ολοκληρώθηκε το 1993. Συνολικά, κατά την «θητεία» της, η Sullivan πέταξε σε τρεις αποστολές και κατέγραψε 532 ώρες στο διάστημα.
Αφότου έφυγε από την NASA, η Sullivan υπηρέτησε ως επικεφαλής επιστήμονας της Εθνικής Διοίκησης Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA).
Το 1996 διορίστηκε πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του COSI Columbus, ενός διαδραστικού επιστημονικού κέντρου στο Columbus του Οχάιο. Από το 2006 έως το 2011 ήταν Διευθύντρια του Battelle Center για τα Μαθηματικά και την Επιστημονική Πολιτική του Πανεπιστημίου του Οχάιο, καθώς και εθελοντής σύμβουλος επιστήμης στο COSI.
Υπό την ηγεσία της, η COSI ενίσχυσε τον αντίκτυπό της στη διδασκαλία των επιστημών στην τάξη και την εθνική της φήμη ως καινοτόμος των πρακτικών, βασισμένων στην έρευνα πόρων μάθησης της επιστήμης.
Διορίστηκε στο Εθνικό Επιστημονικό Συμβούλιο από τον Πρόεδρο Τζορτζ Μπους το 2004.
Το 2009, η Sullivan εξελέγη για τριετή θητεία ως πρόεδρος του Τμήματος Γενικού Ενδιαφέροντος για την Επιστήμη και τη Μηχανική της Αμερικανική Ένωσης για την Πρόοδο της Επιστήμης.
Τον Ιανουάριο του 2011, ο Λευκός Οίκος απέστειλε στη Γερουσία τον διορισμό της Sullivan από τον Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, στην θέση της βοηθού γραμματέως εμπορίου. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Sullivan διορίστηκε για πρώτη φορά σε αυτή τη θέση τον Δεκέμβριο του 2010, ωστόσο, επειδή η Γερουσία δεν ενέκρινε την υποψηφιότητά της και μια σειρά άλλων που διαβιβάστηκε στα τέλη Δεκεμβρίου, ο Λευκός Οίκος ανανέωσε τα επίσημα αιτήματα.
Στις 4 Μαΐου 2011, ο διορισμός της Sullivan επιβεβαιώθηκε με ομόφωνη συγκατάθεση της Γερουσίας των ΗΠΑ και διορίστηκε από τον Πρόεδρο Ομπάμα για να υπηρετήσει ως Βοηθός Υπουργός Εμπορίου για την Περιβαλλοντική Παρατήρηση και Πρόβλεψη και Αναπληρωτής Διαχειριστής για την Εθνική Ωκεάνια και Ατμοσφαιρική Διοίκηση.
Ο Sullivan έγινε Αναπληρωτής Υφυπουργός Εμπορίου Ωκεανών και Ατμόσφαιρας και Αναπληρωτής Διαχειριστής NOAA στις 28 Φεβρουαρίου 2013, μετά την παραίτηση της Jane Lubchenco.
Την 1η Αυγούστου 2013, ο Πρόεδρος Ομπάμα διόρισε την Sullivan Υφυπουργό Εμπορίου Ωκεανών και Ατμόσφαιρας και Διοικητή της NOAA και επιβεβαιώθηκε από τη Γερουσία στις 6 Μαρτίου 2014.
Η Sullivan έλαβε τον τίτλο Πρόεδρος της Aerospace History του Charles A. Lindbergh του 2017, μια ανταγωνιστική 12μηνη υποτροφία στο Εθνικό Μουσείο Αεροπορίας και Διαστήματος. Κατά τη διάρκεια της διαμονής της στο μουσείο, η έρευνα της Sullivan επικεντρώθηκε στο Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble.
Η θητεία της Sullivan έληξε στις 20 Ιανουαρίου 2017, με την ορκωμοσία του προέδρου Donald Trump. Μετά την ολοκλήρωση της υπηρεσίας της, ορίστηκε ως Πρόεδρος της Ιστορίας της Αεροδιαστημικής Charles A. Lindbergh του 2017 στο Εθνικό Μουσείο Αεροπορίας και Διαστήματος του Smithsonian Institution.
Εκλέχθηκε στην Εθνική Ακαδημία Μηχανικών το 2017 και στην Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών το 2017.
Τον Νοέμβριο του 2019, κυκλοφόρησε το βιβλίο της, «Sullivan Handprints on Hubble: An Astronaut’s Story of Invention από το MIT Press». Το «Handprints on Hubble» αφηγείται την εμπειρία της Sullivan ως μέρος της ομάδας που ξεκίνησε, διασώζει, επισκευάζει και συντηρεί το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.
Η σημαντική δράση αυτής της γυναίκας στην πορεία όλων αυτών των χρόνων έχει αναγνωρισθεί και τιμηθεί με μία σειρά βραβείων, σχεδόν καθ’ όλη τη διάρκεια της επαγγελματικής της σταδιοδρομίας.
Πιο συγκεκριμένα, το 1991, ο Sullivan έλαβε το βραβείο διαστημικής πτήσης Haley για «διακεκριμένη απόδοση στην ανάπτυξη του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble στην αποστολή STS-31 τον Απρίλιο του 1990».
Δύο χρόνια αργότερα, το 1993, η Kathryn Sullivan έλαβε το Χρυσό Μετάλλιο της Εταιρείας Γυναικών Γεωγράφων, επειδή ήταν η πρώτη Αμερικανίδα που περπάτησε στο διάστημα, κατά τη διάρκεια της αποστολής του Space Shuttle Challenger του 1984. Σε αυτή τη βράβευση, η Sullivan έλαβε μια σημαία που φέρει τα διακριτικά της Εταιρείας σε αυτήν την αποστολή.
Το 2004, η Sullivan εντάχθηκε στο Hall of Fame των αστροναυτών, λαμβάνοντας το βραβείο Adler Planetarium Women in Space Science.
Το 2013, της απονεμήθηκε επίτιμο διδακτορικό της Επιστήμης από το Πανεπιστήμιο Willamette.
Το 2014, το όνομα της Sullivan συμπεριλήφθηκε στην τιμώμενη λίστα Time 100.
Τον Μάιο του 2015, στην Sullivan απονεμήθηκε επίτιμο διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο Brown για την «άφθονη συνεισφορά της στην επιστήμη, την εκπαίδευση και το δημόσιο αγαθό και τη συνεχιζόμενη δέσμευσή της για βελτίωση της κατάστασης του πλανήτη μας για τις μελλοντικές γενιές».
Σύμφωνα με τον John Glen, Αμερικανό αστροναύτη, γερουσιαστή και πιλότο αεροσκαφών, πρώτο Αμερικανό σε τροχιά γύρω από τη Γη και πέμπτο άτομο στο διάστημα, «η Kathy δεν είναι απλώς μία επιστήμονας. Ήταν μέρος της πρώτης τάξης γυναικών αστροναυτών της NASA, που επιλέχτηκε το 1978 και συνέχισε να πετά σε τρεις αποστολές με διαστημικό λεωφορείο. Είναι η πρώτη αμερικανική γυναίκα που περπάτησε στο διάστημα και υπηρέτησε στην αποστολή που ανέπτυξε το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble. Αυτός ο ρόλος, στο να βοηθάει την ανθρωπότητα να κοιτάζει προς τα έξω, δεν την εμπόδισε από το να δημιουργήσει οικογένεια. Ο πλανήτης υφίσταται ολοένα και σοβαρότερες αναταραχές, τουλάχιστον εν μέρει αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής – ξηρασίες, πλημμύρες, τυφώνες, ανεμοστρόβιλοι. Πιστεύω ότι η καλή μου φίλη Kathy είναι το σωστό άτομο για τη σωστή δουλειά, τη σωστή στιγμή».