Η ινομυαλγία συνοδεύεται από μυϊκούς πόνους και επίμονο πόνο στις αρθρώσεις, που κινείται στο σώμα σε κύματα, προκαλώντας αισθήσεις που περιγράφονται ως χτύπημα ή μαχαιρώματα. Ακόμη και ήπιες αλλαγές στη θερμοκρασία ή την πίεση (συμπεριλαμβανομένης της αφής), μπορεί να προκαλέσουν δυσφορία.
Ενώ μερικοί διατηρούν αρκετά ελεγχόμενα επίπεδα συμπτωμάτων, άλλοι περνούν από περιόδους ύφεση, οι οποίες εναλλάσσονται με εξάρσεις. Πέρα από τον πόνο, η ινομυαλγία σχετίζεται με μια σειρά συμπτωμάτων, που επηρεάζουν πολλά συστήματα οργάνων.
Περιλαμβάνουν: Κόπωση , συνήθως χρόνια, επηρεάζοντας τέσσερα στα πέντε άτομα με αυτή τη διαταραχή.
Συμπτώματα μυών και αρθρώσεων όπως μυϊκοί σπασμοί, μυϊκή αδυναμία και πόνος στη γνάθο.
Γνωστικά συμπτώματα όπως απώλεια συγκέντρωσης, αποπροσανατολισμού και «εγκεφαλική ομίχλη».
Διαταραχές ύπνου όπως διακεκομμένος ύπνος, ή αϋπνία.
Νευροαισθητικά συμπτώματα όπως ίλιγγος, ημικρανία ή ευαισθησία στο φως, τον ήχο ή τις μυρωδιές.
Γαστρεντερικά συμπτώματα όπως διάρροια, δυσκοιλιότητα, φούσκωμα ή κράμπες
Συμπτώματα ούρων όπως πόνος στην ουροδόχο κύστη, πόνος κατά την ούρηση ή συχνή ώθηση ούρησης.
Ψυχιατρικά συμπτώματα όπως κατάθλιψη, μεταβολές της διάθεσης, υπερεπαγρύπνηση ή κρίσεις πανικού.
Αναπαραγωγικά συμπτώματα όπως επώδυνες περιόδους, πυελικός πόνος ή πρώιμη εμμηνόπαυση.
Μπορεί επίσης να εμφανιστεί προσωρινή απώλεια μαλλιών, αίσθημα παλμών της καρδιάς και καλοήθης υπερανάπτυξη του λιπώδους ιστού.
Σημάδια και συμπτώματα ινομυαλγίας
Αιτίες
Κανείς δεν ξέρει πραγματικά τι προκαλεί την ινομυαλγία. Συγκεντρώνεται με παρόμοιες διαταραχές, όπως το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης (CFS) και το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (IBS) , οι οποίες πιστεύεται ότι προκαλούνται από υπερβολική απόκριση του κεντρικού νευρικού συστήματος, σε διαφορετικά φυσιολογικά ερεθίσματα.
Τα άτομα με ινομυαλγία τείνουν να έχουν ασυνήθιστα υψηλές συγκεντρώσεις δύο χημικών ουσιών, γνωστών ως ουσία P και γλουταμινικό, στον οργανισμός τους. Η ουσία P και το γλουταμινικό άλας, εμπλέκονται στη μετάδοση και ρύθμιση των πληροφοριών για τον πόνο. Έχοντας τέτοια αυξημένα επίπεδα, τα μηνύματα πόνου προς και από τον εγκέφαλο μπορεί αποτελεσματικά να είναι υπερβολικά.
Ομοίως, ορισμένες μικρότερες μελέτες έχουν δείξει ότι τα άτομα με ινομυαλγία τείνουν να έχουν μειωμένη ροή αίματος στον θάλαμο, το τμήμα του εγκεφάλου που λειτουργεί ως το κέντρο της αντίληψης του πόνου.
Ενώ η ινομυαλγία αναγνωρίζεται σήμερα ως σύνδρομο από την ιατρική κοινότητα, παραμένει ανοιχτή η συζήτηση σχετικά με το εάν πρόκειται για καθαρά σωματική διαταραχή. Τα συμπτώματα της ινομυαλγίας επηρεάζονται σαφώς από κατάθλιψη , άγχος , προβλήματα ύπνου και στρες, που μπορούν είτε να ενισχύσουν την αντίληψη του πόνου, είτε να επηρεάσουν άμεσα τη νευρολογική λειτουργία.
Οι γυναίκες έχουν εννέα φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν ινομυαλγία από τους άντρες. Έχει ισχυριστεί, ότι μειώνονται τα οιστρογόνα κατά τη διάρκεια της έμμηνου ρύσεως και περίπου κατά την περίοδο της εμμηνόπαυσης.
Η ηλικία είναι επίσης ένας παράγοντας. Παρόλο που θεωρείται διαταραχή που επηρεάζει τις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, η ινομυαλγία διαγιγνώσκεται συχνότερα μεταξύ των ηλικιών 20 και 50, αν και τα συμπτώματα συνήθως αναπτύσσονται αρκετά χρόνια πριν. Τα παιδιά μπορούν επίσης να την εμφανίσουν.
Το στρες φαίνεται να προκαλεί συμπτώματα. Όταν συνοδεύεται από προβλήματα ύπνου, η αντίληψη του πόνου αυξάνεται περαιτέρω, όπως και ο κίνδυνος κόπωσης και κατάθλιψης.
Η γενετική θεωρείται επίσης ότι είναι ένας παράγοντας. Η έρευνα δείχνει ότι το να έχεις γονέα ή αδελφό με ινομυαλγία αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο.
Διάγνωση
Χωρίς εργαστηριακές εξετάσεις ή εξετάσεις απεικόνισης ικανές να επιβεβαιώσουν τη διαταραχή , η διάγνωση της ινομυαλγίας απαιτεί πρώτα να αποκλείσει άλλες πιθανές αιτίες των συμπτωμάτων.
Μπορεί να είναι μια επίπονη διαδικασία, που θα πρέπει να επιβλέπεται από έναν ρευματολόγο ή, εναλλακτικά, από έναν νευρολόγο ή γενικό ιατρό που έχει εμπειρία με ινομυαλγία ή άλλα προβλήματα συνδετικού ιστού.
Θεραπεία
Δεν υπάρχει θεραπεία για την ινομυαλγία. Και επειδή δεν είναι παρόμοιες οι περιπτώσεις της διαταραχής, δεν υπάρχει κάτι που να διευκολύνει τα συμπτώματα. Η όποια παρέμβαση προσαρμόζεται στους τύπους και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων που αντιμετωπίζετε. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει συνταγογραφούμενα φάρμακα, φυσικές και υποστηρικτικές θεραπείες, μείωση του στρες, αλλαγές στον τρόπο ζωής και συμπληρωματικές θεραπείες που στοχεύουν στη μείωση του πόνου και στην αποκατάσταση της ποιότητας ζωής.
Διαβάστε επίσης:
Ποιοι καρκίνοι δεν έχουν αντιληπτά συμπτώματα προτού εμφανιστούν
Ορμονικές διαταραχές: Οι αιτίες που τις προκαλούν και τα συμπτώματα τους
Πώς να αντιμετωπίσετε τα σημάδια της εμμηνόπαυσης
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση