Ερευνητές του Harvard θέλησαν να μάθουν για ποιο λόγο οι άνθρωποι φτάνουν σε σημείο να παραιτηθούν από τη δουλειά τους και κατέληξαν σε ένα αρκετά ενδιαφέρον συμπέρασμα. Επί της ουσίας, αυτό που συμβαίνει είναι ότι δεν εγκαταλείπουν τη δουλειά, αλλά ένα κακό αφεντικό. Επίσης αρκετοί είναι δυσαρεστημένοι με την ίδια την εργασία, καθώς όπως δήλωσαν, δεν ήταν ευχάριστη, δεν μπορούσαν να αξιοποιήσουν τα πλεονεκτήματα τους και δεν έβλεπαν να έχουν μέλλον στη σταδιοδρομία τους.
Οι περισσότερες εταιρείες σχεδιάζουν θέσεις εργασίας και στη συνέχεια τοποθετούν τους ανθρώπους σε αυτές. Οι καλύτεροι διευθυντές όμως, κάνουν μερικές φορές το αντίθετο: Όταν βρίσκουν ταλαντούχους ανθρώπους, είναι ανοιχτοί στη δημιουργία θέσεων εργασίας γύρω από τις δεξιότητες τους.
Σε συνεργασία με το «People Analytics», τα άτομα που εργάζονται σε μία θέση που έχει δημιουργηθεί εξ ολοκλήρου γι’ αυτά, βρήκαν τη δουλειά τους πιο ευχάριστη κατά 31%, χρησιμοποίησαν πιο πολύ τις δυνάμεις τους κατά 33% και εξέφρασαν κατά 37% περισσότερη σιγουριά ότι αποκτούσαν τις δεξιότητες και τις εμπειρίες που χρειάζονται για να αναπτύξουν τη σταδιοδρομία τους.
Αυτό υπογραμμίζει τρεις βασικούς τρόπους με τους οποίους οι διευθυντές μπορούν να προσαρμόσουν τις εμπειρίες για τους ανθρώπους τους: να τους επιτρέψουν να κάνουν τη δουλειά που τους αρέσει, να τους βοηθήσουν να «παίξουν» στα δυνατά τους χαρτιά και να χαράξουν μια πορεία για την εξέλιξη της σταδιοδρομίας που να ανταποκρίνεται στις προσωπικές προτεραιότητες.
Πολλοί από εμάς έχουμε πάθη που δεν μπορούσαμε να ακολουθήσουμε στην καριέρα μας. Είτε δεν είχαμε το ταλέντο, την ευκαιρία, είτε τα μέσα για να τα κάνουμε πραγματικότητα. Η προσγείωση σε μια διαφορετική καριέρα δεν κάνει αυτά τα πάθη να εξαφανιστούν. Παραμένουν και δεδομένου ότι περνάμε τις περισσότερες ώρες της ημέρας στη δουλειά, δεν υπάρχει πάντα χρόνος να τα ακολουθήσουμε ως χόμπι. Ψάχνουμε λοιπόν τρόπους να τα φέρουμε στις δουλειές μας.
Η έρευνα επί της ουσίας, παροτρύνει τους διευθυντές να μάθουν ποιος ξέρει τι, ώστε να δημιουργήσουν μια νέα βάση δεδομένων. Ο στόχος είναι να αναδειχθούν τα δυνατά σημεία των εργαζομένων, ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη αποδοτικότητα. Ωστόσο πάντα επικρατεί ο κίνδυνος να στερηθούν της προσωπικής τους ζωής, δουλεύοντας και αρκετά Σαββατοκύριακα μέσα στον μήνα.
Οι καλύτεροι διευθυντές λαμβάνουν και αυτό τον παράγοντα υπόψη και συνεργάζονται με ανθρώπους για να ελαχιστοποιήσουν αυτές τις αντισταθμίσεις, δημιουργώντας ευκαιρίες σταδιοδρομίας, που συνδυάζονται με προσωπικές προτεραιότητες.
Οι άνθρωποι αφήνουν δουλειές χωρίς προοπτική και κακή μεταχείριση.
Ισχύει επίσης ότι όταν οι διευθυντές έχουν τα χαρακτηριστικά ενός ηγέτη, σχεδιάζουν θέσεις εργασίας που είναι πολύ καλές και δεν προκαλούν την επιθυμία για παραίτηση. Τα μεγάλα αφεντικά δημιουργούν «ασπίδες» που προστατεύουν τους υπαλλήλους τους από την τοξικότητα.
Ανοίγουν επίσης πόρτες σε σημαντικές εργασίες και ευκαιρίες μάθησης, επιτρέποντας στους ανθρώπους τους να ενεργοποιούνται από τα σχέδια τους, να αποδίδουν καλύτερα και να προχωρούν επαγγελματικά χωρίς να κάνουν βήματα πίσω στην προσωπική τους ζωή. Όταν έχετε έναν διευθυντή που νοιάζεται για την ευτυχία, την επιτυχία, την καριέρα και τη ζωή σας, καταλήγετε σε μια καλύτερη δουλειά και είναι πολύ δύσκολο να φανταστείτε τον εαυτό σας να εργάζεται οπουδήποτε αλλού.
Διαβάστε επίσης:
Πώς ο κορονοϊός έπληξε τη καριέρα της εργαζόμενης μητέρας
4 κορυφαίες επιχειρηματίες που άργησαν να ξεκινήσουν την καριέρα τους
H ερώτηση που μπορεί να αλλάξει για πάντα την καριέρα σας
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση