Στην ατομική έκθεση της Έφης Χαλιορή με τίτλο Transformations, αποτυπώνεται στα φωτογραφικά έργα η σχέση της με το χρόνο που σαν το μάρμαρο «ούτε παλιώνει, ούτε […] γερνάει. Παίζει μόνο, αλλάζοντας σχήματα και μορφές», σύμφωνα με τη διατύπωση του ποιητή Διονύση Καρατζά.
Βάση και σε αυτή τη συνολική εργασία αποτελεί η αφαίρεση, που επιτρέπει στον θεατή ευκολότερα να έρθει αντιμέτωπος με ιδέες αντί με καθεαυτό το περιεχόμενο ή το γεγονός της φωτογραφίας. Στα έργα της ενυπάρχει κάτι το μυστηριακό, πίσω από αυτό που εμφανίζεται στην καθημερινή εμπειρία και το διαισθάνεται κανείς καλύτερα μέσα από τον κόσμο των αισθήσεων.
Έτσι και στη φωτογραφική περιπλάνηση που ξεκίνησε το 2018 στα διάφορα λατομεία της χώρας ενεργά και ξεχασμένα (του Διονύσου, της Πεντέλης, της Δράμας, της Τήνου, της Θάσου, της Πάρου μεταξύ άλλων, η ιδέα της μεταμόρφωσης αποτέλεσε πυξίδα και κινητήριο δύναμη του ταξιδιού της.
Η εξόρυξη πραγματοποιείται μέσα σε στοές και λαβιρυνθώδη τούνελ στο κέντρο τεράστιων ορεινών όγκων ενώ αλλού οι λίθινοι κύβοι – μαμούθ αφαιρούνται εξωτερικά. Σμιλεύουν το βουνό σαν να εκτελούν μνημειώδη γλυπτική μεταλλάσσοντας το τοπίο και αφήνοντας εν τέλει μόνο κάποια οικολογικά χνάρια.
Όπως το βλέπει η φωτογράφος, εδώ και εκατοντάδες χρόνια οι άνθρωποι επέλεξαν να κατασκευάζουν έτσι τα μνημεία, τις επιγραφές, τα αγάλματα, τα σημαντικά ή ιερά κτίρια έως και τα κοιμητήρια από μάρμαρο. Διάλεξαν το συγκεκριμένο υλικό λόγω της ικανότητάς του να ακτινοβολεί φως ( μαρμαίρω ίσον σπινθηροβολώ, λάμπω, ακτινοβολώ) και να αντιστέκεται στο χρόνο. «Το πέτρωμα ταυτίστηκε με την ανάγκη των προγόνων μας να πολεμήσουν τον θάνατο με όχημα τους τη μνήμη και έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας μας, της ταυτότητας μας και σε πολλές περιπτώσεις συνώνυμο της ίδιας της Ελλάδας».
Κατά συνέπεια το μάρμαρο μετουσιώνει εννοιλογικά την αντίσταση στη λήθη. Λειτουργεί ως όχημα ενθύμησης και καταγραφής του πολιτισμού, του πλούτου, της ομορφιάς και της διατήρησης της γνώσης.
Στόχος της Έφης Χαλιόρη δεν υπήρξε ποτέ η αποτύπωση ή η απλή καταγραφή ενός οδοιπορικού από το ένα μέρος στο άλλο αλλά η μετάδοση της συμπυκνωμένης εμπειρίας μέσα από εικόνες: η μεταμόρφωση ενός γεωφυσικού όγκου σε κέλυφος καθώς και ενός γεωλογικού φαινομένου σε τέχνη, αρχιτεκτονική και Ιστορία.
Η Έφη Χαλιορή άφησε τη διοίκηση επιχειρήσεων και marketing για να εισχωρήσει στο χώρο της φωτογραφίας ξεκινώντας με τον Πλάτωνα Ριβέλλη στον Φωτογραφικό κύκλο και ύστερα με σεμινάρια γνωστών φωτογράφων όπως ο Μάικλ Άκερμαν, ο Σάιμον Νόρφολκ, ο Παύλος Φυσάκης και άλλοι. Έχει εκθέσει στην Ελληνοαμερικανική Ένωση, στο Μουσείο Μπενάκη, στην γκαλερί Ζουμπουλάκη, στην γκαλερί Μορφές στο πλαίσιο του Med Photo Festival, στο Salon D’ Automne στο Παρίσι και αλλού.
Όπως και η έκθεση πριν από δύο χρόνια Into the dark παρουσιάστηκε ως αποτέλεσμα της φωτογραφικής περιπλάνησης επί ενάμιση χρόνο μέσα στα δάση και άλση της Αττικής κατά τη διάρκεια της νύχτας ώστε να ξεπεραστεί ο φόβος της, έτσι και σε αυτή τη διαδρομή, βρέθηκε αντιμέτωπη με μία σειρά από δίπολα: το κάλλος και ο μόχθος, η αρμονία και ο πόνος, η δημιουργία και η καταστροφή. Τελικά, η φωτογράφος ανακαλύπτει στα φαινόμενα αντανακλάσεις του ίδιου της του είναι.
Πληροφορίες:
Η έκθεση Transformations θα πραγματοποιηθεί στην γκαλερί CAN Christina Androulidaki (Π. Αναγνωστοπούλου 42, Κολωνάκι, 10673 Αθήνα, T/F +30.210.3390833).
Διάρκεια έκθεσης: 28.05.20 – 11.07.20