Χρονοκάψουλες ιστορίας στο Μουσείο Φωταερίου – Οι ειδικοί αφηγούνται

Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου

Τι σχέση έχει το βιομηχανικό ρούχο με τη μόδα της δεκαετίας του΄70; Ποια είναι η ιστορία του Γκαζοχωρίου, της συνοικίας που δεν φωτίστηκε ποτέ με φωταέριο; Είναι αλήθεια, ότι στο εργοστάσιο φωταερίου δούλευαν γυναίκες; Κι αν ναι, πώς ήταν η εμπειρία τους σε ένα τόσο ανδροκρατούμενο, εργασιακό περιβάλλον;

Μια νέα πρωτότυπη και διαδικτυακή δράση του Βιομηχανικού Μουσείο Φωταερίου που μόλις άρχισε, βασισμένη σε αντικείμενα της συλλογής του δίνει την ευκαιρία για απαντήσεις, που αποκαλύπτουν συναρπαστικές, κρυμμένες ιστορίες και ταξιδεύουν στο παρελθόν.

«Ιστορίες αντικειμένων» είναι ο τίτλος της δράσης, στην οποία τρεις συνεργάτες του μουσείου, άνθρωποι της ιστορικής έρευνας και του πολιτισμού κλήθηκαν να επιλέξουν τα αγαπημένα τους αντικείμενα από τη συλλογή –τρία εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους– και να τα ερμηνεύσουν σε μια σειρά από βίντεο, με βάση τις δικές τους σκέψεις, αναμνήσεις, εμπειρίες κι ενδιαφέροντα. Έναν χρόνο μετά την πρώτη δράση, η αγαπημένη σειρά ιστοριών επιστρέφει τώρα ανανεωμένη και εμπλουτισμένη σε αρχειακό υλικό, ιστορικά τεκμήρια και σπάνιες πληροφορίες για το παλιό εργοστάσιο φωταερίου, το Γκαζοχώρι και τη ζωή στην Αθήνα των προηγούμενων δεκαετιών.

Συγκεκριμένα ο Χρήστος Χριστόπουλος, ηθοποιός-θεατρολόγος, επέλεξε τη φόρμα ενός εργάτη στο εργοστάσιο φωταερίου για να διηγηθεί την ιστορία της εργατικής ένδυσης και πώς αυτή επηρέασε τις τάσεις της εγχώριας και διεθνούς μόδας αλλά και επηρεάστηκε από αυτές. Με τον Γιάννη Στογιαννίδη, ιστορικό του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, μπαίνουμε μέσα σε χρονοκάψουλα, καθώς, με αφορμή έναν φανό (φανάρι) φωταερίου, ανακαλύπτουμε την ιστορία του Γκαζοχωρίου, της μικρής συνοικίας γύρω από το εργοστάσιο που πήρε το όνομά της από το φωταέριο (γκάζι).

Η Ελένη Μιχαλάκη, communications manager στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, ξεχώρισε τη φωτογραφία μιας νεαρής εργαζόμενης δακτυλογράφου για να μας ταξιδέψει στην ιστορία των γυναικείων εργατικών διεκδικήσεων, παρουσιάζοντας την εμπειρία των γυναικών τότε και τώρα.

Η Ελένη Μιχαλάκη μιλάει για μια νεαρή εργαζόμενη δακτυλογράφο

Ποια είναι τα οφέλη της χρήσης του φωταερίου στην οικιακή κατανάλωση; Πώς συνέβαλε το φωταέριο στην εξέλιξη της θεατρικής τέχνης; Τι σχέση το καλλιτεχνικό ρεύμα της Αρ Νουβό με το εργοστάσιο φωταερίου της Αθήνας; Οι ειδικοί του μουσείου ξεχωρίζουν τρεις οικιακές συσκευές που λειτουργούσαν με φωταέριο και εξερευνούν.

Η Αργυρώ Μπατσή, μουσειολόγος-μουσειοπαιδαγωγός του, αφηγείται την ιστορία ενός θερμοσίφωνα φωταερίου και μαζί της ανακαλύπτουμε πώς το φωταέριο άλλαξε την καθημερινότητα των νοικοκυριών. Η Δέσποινα Ανδριοπούλου, cultural project manager-μουσειοπαιδαγωγός, διηγείται τη συμβολή του φωταερίου στο θέατρο και στη διαμόρφωση της σύγχρονης ιστορίας του, με αφορμή μία λάμπα φωταερίου.

Το Φωταέριο Αθηνών στην δεκαετία του ΄70

Η Γεωργία Λαζάρου, εικαστικός-μουσειοπαιδαγωγός, με αφορμή τον φυτικό διάκοσμο ενός καλοριφέρ φωταερίου, εξερευνά σχέση του εργοστασίου φωταερίου με το καλλιτεχνικό ρεύμα της Αρ Νουβό.