Το δυναμικό πρόγραμμα του 26ου Διεθνούς φεστιβάλ χορού Καλαμάτας ανακοίνωσε η καλλιτεχνική διευθύντρια, απαράμιλλη χορεύτρια και δασκάλα Λίντα Καπετανέα η οποία υπογράμμισε ότι «όταν ξεκινήσαμε τον συνδυασμό του φετινού προγράμματος τον Σεπτέμβριο του 2019 δεν θα μπορούσαμε με τίποτα να έχουμε φανταστεί τις μέρες που θα ζούσε τις επόμενους μήνες και συνεχίζει να ζει ολόκληρος ο πλανήτης».
Βρισκόταν σε όλη τη διάρκεια της κρίσης σε στενή συνεργασία με τους υπόλοιπους φορείς του σημαντικού αυτού θεσμού, ήτοι το υπουργείο Πολιτισμού, την κοινωφελή επιχείρηση του δήμου Καλαμάτας Φάρις και, εννοείται, το Διεθνές κέντρο χορού Καλαμάτας το οποίο ιδρύθηκε το 1995 στο πλαίσιο του Εθνικού πολιτιστικού δικτύου πόλεων με σκοπό τη στήριξη και την παρουσίαση της τέχνης του χορού διοργανώνοντας έκτοτε με τεράστια επιτυχία ετησίως το Διεθνές φεστιβάλ.
«Οι συνθήκες μας ξεπερνούν και διαρκώς μεταβάλλονται, παρακολουθούμε την εξέλιξη της πανδημίας πριν τη λήψη οποιασδήποτε απόφασης. Κατανοώντας όμως και τις ευρύτερες επιπτώσεις για τον κόσμο των παραστατικών τεχνών και ειδικά του χορού, αποφασίσαμε ότι θα βρούμε κάθε δυνατή λύση για την πραγματοποίηση της φετινής διοργάνωσης», διευκρίνισε η Λίντα Καπετανέα. Με τη σειρά της η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη δήλωσε ότι το συγκεκριμένο φεστιβάλ «ξεκίνησε από την περιφέρεια για να καθιερωθεί ως ένας πραγματικά διεθνής θεσμός. Αυτό οφείλεται στη συστηματική δουλειά πολλών ετών, στα πρόσωπα που κατά καιρούς στελέχωσαν το φεστιβάλ, με αποτέλεσμα η Καλαμάτα εξαιτίας του χορού να θεωρείται πολύ σημαντικός προορισμός. Ένας προορισμός πολιτιστικός, συγχρόνως όμως και εξαιτίας του Φεστιβάλ και τουριστικός». Το 26ο Φεστιβάλ γεννήθηκε μέσα σε παράδοξες συνθήκες και όπως πολλές άλλες διοργανώσεις, πραγματοποιείται ώστε να ανταποκριθεί και στις ανάγκες αυτής της ιστορικής στιγμής -όχι μόνο για να προωθήσει τη συγκεκριμένη τέχνη.
Όπως εξήγησε η καλλιτεχνική διευθύντρια, «κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο μηνών διατηρώντας αισιοδοξία, υπομονή και επιμονή, εξετάσαμε κάθε τρόπο για την πραγματοποίηση του φεστιβάλ αλλάζοντας φυσικά πάρα πολλά από τον αρχικό του σχεδιασμό». Προφανώς κατέληξαν σε διάφορες αισθητές και μη αισθητές για το ευρύ κοινό αλλαγές, με πιο προφανή την αλλαγή στους χώρους των παραστάσεων, αλλά και ένα πολύ πιο περιορισμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα για τα παιδιά και τα ΑΜεΑ.
Ωστόσο, η κυρίως ραχοκοκκαλιά του έτσι όπως πρόκειται να παρουσιαστεί στο Αμφιθέατρο του Κάστρου της Καλαμάτας αντί για την άλλοτε καθιερωμένη κεντρική σκηνή του μεγάρου χορού, δεν μοιάζει σε τίποτα πενιχρή.
Για την ακρίβεια, συμμετέχουν δέκα ελληνικές και έντεκα διεθνείς παραγωγές οι οποίες όπως επισήμανε η καλλιτεχνική διευθύντρια εκφράζουν ουσιαστικές ανθρωπιστικές αξίες (την αναθεώρηση της σχέσης του ανθρώπου με τη μητέρα φύση, με τον Εαυτό με τον Άλλον), χωρίς τις οποίες το ανθρώπινο σώμα που παραμένει αδιαχώριστο από το ανθρώπινο πνεύμα, βρίσκεται διαρκώς σε κρίση και νοσεί.
Οι κύριες χορογραφίες παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και αφορούν την τελευταία έμπνευση των δημιουργών τους. Ο γνωστός τοις πάσι γοητευτικός και ιλιγγιώδης Φλαμανδός Βιμ Βαντεκέιμπους παρουσιάζει το έργο Traces με την ομάδα Ultima Vez. Έχει συνεργαστεί στο παρελθόν πολλάκις με την Λίντα Καπετανέα. Ο κορυφαίος εκφραστής του Φλαμένκο διεθνώς ονόματι Ίσραελ Γκαλβάν παρουσιάζει το σόλο Revolution without Music στο οποίο αφουγκράζεται ντα κάπο την ιστορία του και δημιουργεί τη δική του ιδιάζουσα μουσική με τα πόδια, τις παλάμες, τα δάχτυλα των χεριών του, ενίοτε και τη φωνή του συνθέτοντας έτσι ένα μανιφέστο απόλυτης εκφραστικής ελευθερίας με ελάχιστα μέσα: το σώμα και τον εσωτερικό του ρυθμό.
Οι πολυβραβευμένοι Peeping Tom παρουσιάζουν (όπως και οι δύο προηγούμενοι) το τελευταίο έργο τους με τίτλο Diptych ενώ επεξεργάζονται εκ νέου και δύο παλιότερες χορογραφίες τους σε συνεργασία με το Nederlands Dans Theater, Missing Door και The Lost Room. Κινούμενοι στους αρμούς της αβεβαιότητας και της αστάθειας προς ένα απροσδιόριστο ιδανικό.
Μεταξύ των Ελλήνων, ο Φώτης Νικολάου παρουσιάζει τα Τάματα, ένα παγανιστικό και ποιητικό ταξίδι.
Οι παραστάσεις που συνήθως διαδραματίζονταν στο Στούντιο του Μεγάρου χορού μεταφέρονται τώρα σε ανοιχτό χώρο ο οποίος πρόκειται σύντομα να ανακοινωθεί, σε συνεργασία με τον δήμο Καλαμάτας.
Σε αυτό το πλαίσιο θα παρουσιαστεί πάντως το έργο Χάος της Ιωάννας Πορτόλου και της ομάδας Griffon Dance Company, συμπαραγωγή με το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2019, η Ύλη των kóka&panú (Κωνσταντίνα Ευθυμιάδου, Παναγιώτης Μανουηλίδης), το Same Same από την Καρίν Ποντιέ, το Here που ερμηνεύουν η Λαλή Αγιουαδέ και η Λιζάρ Τρανί, το πολυβραβευμένο PLi (Πλι) του Βίκτωρ Τσερνίσκι…
Το Φεστιβάλ βεβαίως οργανώθηκε σύμφωνα με την εφαρμογή σχεδίου μέτρων ασφαλείας προσαρμοσμένων στις ανάγκες των ημερών με προτεραιότητα την ασφάλεια των εργαζομένων, της πόλης, των επισκεπτών. Στον ανοιχτό χώρο της κεντρικής πλατείας της Καλαμάτας, δηλαδή στην πλατεία Αγίου Γεωργίου, στις εννιά κάθε βράδυ με ελεύθερη είσοδο πραγματοποιούνται ξεχωριστά σόλο και ντουέτα νεώτερων δημιουργών. Θα παρουσιαστούν τα ντουέτα της ομάδας Kirn Compagnie (Κιρν Κομπανί), του περφόρμερ από το Θιβέτ Ρεν Κινγκ Τσέι Ρανγκ με την Ελευθερία Ηλιοπούλου, της ομάδας Wonderground Dance company με τη Ροσέρ Τουτουσάους και τον Τομ Βέκσλερ, καθώς επίσης και πλειάδα σόλο ερμηνευτών όπως ο αυτοδίδακτος (εν πολλοίς) περφόρμερ με διεθνή απήχηση Ηλίας Χατζηγιωργίου, η Ηρώ Κόντη, ο Γιάννης Καρούνης, η Ευτυχία Στεφάνου, η Δήμητρα-Ελευθερία Μερτζάνη, η Μαρία Μανουκιάν…
Το ντουέτο Cualquier Mañana της Λάουρα Άρις και του Άλβαρο Εστέμπαν θα παρουσιαστεί και στο ξενοδοχείο Costa Navarino την ημέρα έναρξης του φετινού φεστιβάλ στο πλαίσιο της συνεργασίας του με το Ίδρυμα Καπετάν Βασίλη και Κάρμεν Κωνσταντακόπουλου με στόχο την ανάδειξη και προώθηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και της σύγχρονης πολιτιστικής δημιουργίας της Μεσσηνίας στα διεθνή δίκτυα επισκεπτών. Θα παρουσιαστεί εκ νέου την επόμενη ημέρα στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου.
Καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ από το 2018, η Λίντα Καπετανέα πρώτα κατέκτησε την κλασική παιδεία του μπαλέτου στην Κρατική σχολή ορχηστρικής τέχνης (όπου αργότερα δίδαξε και η ίδια ως το 2012) για να διακτινιστεί αργότερα και να επιβληθεί σχεδόν αμέσως στο διεθνές στερέωμα: η υποτροφία της στο κορυφαίο στούντιο σύγχρονου χορού Merce Cunningham Studio, Movement Research and Dance Space στη Νέα Υόρκη αποτέλεσε όχημα όχι μόνο να αποδομήσει την κλασική φόρμα αλλά και για να μελετήσει εις βάθος τη μεταμοντέρνα σχολή (αρχικά του release) σε τέτοιο βαθμό που εν τέλει εδραίωσε τη δική της χορευτική γλώσσα. Κυρίως όταν με τον ειδικό στις πολεμικές τέχνες και χορευτή Γιόζεφ Φρούτσεκ (με τον οποίο παραμένουν ζευγάρι και εν ζωή), δημιούργησαν την ομάδα Rootless Root το 2006. Διακρίθηκαν για τις χορογραφίες τους που διαπνέει το κράμα ανεξέλεγκτης αναρχίας και λυρισμού, ποιητικής βίας και λεπτής ευαισθησίας. Παράλληλα, δεν έπαψαν ποτέ να λειτουργούν ως δάσκαλοι μέσω του αέναου προγράμματος Fighting Monkey με το οποίο ενσωματώνουν στη χορευτική παιδεία τη σοφία, την εσωτερική δύναμη και τη γαλήνη των πολεμικών τεχνών. Ταυτόχρονα παραμένουν πάντα και οι ίδιοι αέναοι σπουδαστές της πιο αφαιρετικής των παραστατικών τεχνών.
Το 26ο Διεθνές φεστιβάλ χορού Καλαμάτας θα πραγματοποιηθεί από τις 21 έως τις 30 Αυγούστου.
Διαβάστε επίσης:
Η περφόρμανς της Αργυρώς Χιώτη στο ΕΜΣΤ
H Αρτεμις Μπαλτογιάννη παρουσιάζει τη Ζαργάνα μου της Zoë Paul (Ζωή Πωλ) στο The Intermission
Η κυρία της Τέχνης Τερψιχόρη Αγγελοπούλου, λίγο πριν την Greek Sale
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση