Η χορεύτρια και περφόρμερ Αργυρώ Χιώτη της φημισμένης ομάδας VASISTAS παρουσιάζει την περφόρμανς Πέντε δωμάτια / Μια περιπλάνηση ή αλλιώς No man is an island entire of itself (Κανένας άνθρωπος δεν είναι μόνος ένας ολόκληρο νησί -από το ποίημα του John Donne, Meditation XVII, 1624).
Η συγκεκριμένη πρόταση της Αργυρώς Χιώτη και της ομάδας της προσκαλεί τον θεατή να συμμετάσχει σε μια νοερή περιήγηση η οποία θα πραγματοποιηθεί στους χώρους του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, σε δύο μορφές.
Καταρχήν, θα παρουσιαστεί ζωντανά στο διαδίκτυο, στο πλαίσιο της διεθνούς Ημέραςτων Μουσείων 2020 ως μια αχαρτογράφητη θεατρική εμπειρία αντλώντας υλικό από τον ψηφιακό κόσμο που τόσο έχει κυριαρχήσει το τελευταίο διάστημα στην καλλιτεχνική σκηνή με τους ιδιαίτερους κανόνες και την ανοίκεια εμπειρία σκηνής και αφήγησης την οποία επιβάλλει.
Η νοερή αφήγηση θα πραγματοποιηθεί καθώς οι θεατές μέσα από τις οθόνες τους, καθοδηγούμενοι από μια γυναικεία φωνή, ακολουθούν εντολές και προτροπές στα ακουστικά τους, προχωρώντας όλο και βαθύτερα στην περιήγηση μέσα σε πέντε δωμάτια.
Στην πραγματικότητα, μια σειρά από παράδοξα ονειρικά δωμάτια στα οποία συναντούν κάθε φορά έναν κάτοικο. Μέσα από τις ποιητικές συναντήσεις με τους πέντε αντίστοιχους ανθρώπους στα δωμάτιά τους, βιώνουν μία προσωπική εμπειρία διαλογισμού.
Το φως, το οπτικοακουστικό στοιχείο, η αρχιτεκτονική, τα διάφορα ερεθίσματα, τα λογοτεχνικά αποσπάσματα δημιουργούν ένα ποιητικό πλαίσιο όπου η πραγματικότητα για τον θεατή διαστρεβλώνεται και η προσωπική αντίληψη να διευρύνεται. Καθένας ακολουθεί μόνος του την πορεία προς μία ουτοπία.
Η δεύτερη εκδοχή θα πραγματοποιηθεί ως live art έργο στο ΕΜΣΤ στα τέλη του Ιουνίου εφόσον οι συνθήκες το επιτρέψουν, ως μια από τις πρώτες δράσεις της πολυαναμενόμενης επανεκκίνησής του.
Η Αργυρώ Χιώτη σημειώνει: «Τον περασμένο Μάρτιο ξεκινήσαμε να δουλεύουμε πάνω σε μια καινούργια παράσταση για την απομόνωση και τη ζωή σε έναν ενδόμυχο κόσμο. Μια βιωματική εγκατάσταση-performance για ολιγάριθμους κάθε φορά θεατές, σε έναν μη θεατρικό χώρο. Στις αρχές των προβών, τα ραγδαία γεγονότα μας οδήγησαν σε μια πραγματική απομόνωση. Αποφασίσαμε να συνεχίσουμε χωρίς παύση τη δουλειά, κλεισμένοι στα σπίτια μας, με ραντεβού κάθε μέρα μπροστά στις οθόνες των υπολογιστών μας.
Χτίσαμε με αυτόν τον τρόπο ένα έργο-περιπλάνηση, που λειτουργεί ως μια προσωπική διαλογιστική διαδρομή. Ένα τραγούδι που οδηγεί σε μια νοερή διαφυγή και επανασύνδεση έξω από τα όρια του φυσικού περιορισμού.
Δεν θεωρούμε ότι η ψηφιακή παράσταση μπορεί να συγκριθεί ή να αντικαταστήσει το ζωντανό θέαμα με την άμεση επικοινωνία ηθοποιών και θεατών. Μπορεί, όμως, να προτείνει μια άλλη ξεχωριστή παραστασιακή εμπειρία, που θα συνομιλήσει μετέπειτα με την παρουσίαση του έργου στον φυσικό του χώρο. Προσκαλούμε τους θεατές να παρακολουθήσουν τώρα την ψηφιακή παράσταση και κατόπιν την παράσταση στον χώρο του ΕΜΣΤ. Η σύγκριση των δυο εμπειριών πιστεύουμε ότι αξίζει να καταγραφεί».