Η παραγωγή τροφίμων ευθύνεται για το 30%, περίπου, των παγκοσμίων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου – κι όμως, κανείς δεν ενδιαφέρεται για αυτό. Τι θα γινόταν, άραγε, αν λαμβάνονταν τα ανάλογα μέτρα, αν εμείς οι ίδιοι δίναμε περισσότερη σημασία στη διατροφή μας και τη μετατρέπαμε σε «όπλο» ενάντια της υπερθέρμανσης του πλανήτη;
Η απάντηση είναι πως με σκληρή προσπάθεια, θα φτάναμε το στόχο της Συμφωνίας των Παρισίων για τον περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας σε λιγότερο από 2 βαθμούς Κελσίου.
Έρευνα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης υπογραμμίζει πως τα αέρια του θερμοκηπίου που προέρχονται από την παραγωγή εντομοκτόνων και λιπασμάτων, το μεθάνιο από τα πρόβατα και τις αγελάδες, το μεθάνιο από την παραγωγή ρυζιού και τα ορυκτά καύσιμα που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία του φαγητού, προκαλούν τεράστιο πρόβλημα.
Αν περιορίζαμε εντελώς όλα τα παραπάνω, χωρίς να αλλάξουμε τίποτα περισσότερο στη ζωή μας, θα μπορούσαμε να δούμε φως στον ορίζοντα.
Οι ειδικοί τονίζουν πως, μεταξύ άλλων, μία διατροφή πλούσια σε φρούτα και λαχανικά η οποία θα ακολουθεί το μεσογειακό μοντέλο, η κατανάλωση τροφής σύμφωνα με τις ανάγκες κι όχι με την όρεξή μας, ο περιορισμός του φαγητού που πετάμε στα σκουπίδια και της χρήσης αζωτούχων εντομοκτόνων, θα βοηθούσαν σημαντικά.
Βέβαια, τίποτα δεν αρκεί, αν γίνει μόνο του για να λυθεί το πρόβλημα. Αν, όμως, εφαρμόζαμε τα προτεινόμενα μέτρα κατά 50%, θα περιορίζαμε τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά 63%.
Πολλοί θεωρούν πως ο μεγαλύτερος «εχθρός» του πλανήτη είναι το κόκκινο κρέας. Η αλήθεια είναι πως, καταναλώνοντας τα πάντα με μέτρο, θα βοηθούσαμε περισσότερο. Κι αυτό γιατί αν περιορίσουμε εντελώς τα ζωικά προϊόντα από τη διατροφή μας, είναι πολύ πιθανό μετά από ελάχιστο καιρό στέρησης, να τα καταναλώσουμε σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό.
Διαβάστε επίσης:
Φυτικό ή ζωικό: Ποιο γάλα είναι πιο φιλικό προς το περιβάλλον;
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση