Κάθε χρόνο, παράγονται πάνω από 350 εκατομμύρια τόνοι πλαστικού στον κόσμο. Από αυτούς, ανακυκλώνεται μόλις το 14-18%, σύμφωνα με τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης. Και τώρα που η Κίνα έπαψε να δέχεται τα πλαστικά απορρίμματα άλλων χωρών, το πρόβλημα μεγαλώνει.
Δυστυχώς, τα περισσότερα είδη πλαστικού δεν είναι ανακυκλώσιμα. Η ποιότητα, μάλιστα, αυτών που ανακυκλώνονται μειώνεται κάθε φορά. Τι σημαίνει αυτό; Πως, αναπόφευκτα, θα καταλήξουν κι εκείνα στη χωματερή. Για πολλούς ακτιβιστές, προκειμένου να αντιμετωπισθεί το συγκεκριμένο πρόβλημα χρειάζεται να το «χτυπήσουμε» στην πηγή του — την παραγωγή, δηλαδή — αυξάνοντας σημαντικά τη φορολογία ή απαγορεύοντας εντελώς την κυκλοφορία του πλαστικού μίας χρήσης.
Ομάδες που ανήκουν στη βιομηχανία αυτή, έχουν τη δική τους απάντηση. Έχοντας αναπτύξει ειδική τεχνολογία, γνωστή κι ως χημική ανακύκλωση, υποστηρίζουν πως μπορούν να διασπάσουν κάθε είδους πλαστικό και είτε να το μετατρέψουν είτε σε καύσιμο, είτε να του δώσουν νέα, ολοκαίνουργια χρήση.
Εταιρείες όπως η Brightmark, η Plastic Energy και η Agilyx, μάλιστα, δηλώνουν έτοιμες να εφαρμόσουν την τεχνολογία αυτή σε ευρύτερη κλίμακα. Κανείς, όμως, δεν είναι σίγουρος για την οικονομική βιωσιμότητα μιας τέτοιας κίνησης και τον πραγματικό της αντίκτυπο στο περιβάλλον, εξαιτίας του άγνωστοι αποτυπώματος του άνθρακά της.
Διαβάστε επίσης:
Beyond the Bag: Κορυφαίοι επιχειρηματίες μάχονται ενάντια στο πλαστικό μίας χρήσης
Ανακύκλωση vs Ανωκύκλωση: Τι είναι και σε τι διαφέρουν;
Archana Soreng: H ιθαγενής από την Ινδία εξηγεί πώς θα νικήσουμε την κλιματική αλλαγή
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση