Η βιομηχανία της μόδας παλεύει να βρει τους ρυθμούς της, να προσαρμοστεί σε μία νέα κανονικότητα.
Τα εργοστάσια του δεύτερου μεγαλύτερου παγκόσμιου προμηθευτή υφασμάτων άνοιξαν ξανά τις πόρτες τους μετά από μία αρκετά σημαντική περίοδο παύσης, καθώς τα μέτρα για τον περιορισμό της πανδημίας και οι ακυρώσεις που γίνονταν στις παραγγελίες των εταιρειών καθιστούσαν τη λειτουργία τους αδύνατη. Οι παραγγελίες έχουν μειωθεί κατά 30%, ενώ τα μεγάλα brands πληρώνουν 10% λιγότερα χρήματα για τα προϊόντα που λαμβάνουν. Κι αυτές είναι μόνο λίγες από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι προμηθευτές.
Υπέρμαχοι των δικαιωμάτων των εργατών ζητούν από τις εταιρείες να προστατεύσουν το ανθρώπινο δυναμικό τους, ιδιαίτερα εκείνους που εργάζονται στις αλυσίδες παραγωγής, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει πως τα υψηλά ιστάμενα στελέχη θα συμφωνήσουν σε περικοπές στο δικό τους μισθό, προκειμένου να εξασφαλιστούν οι πιο αδύναμοι.
«Οι μέρες των Γιορτών είναι πάντα σκληρές για τους εργαζομένους στις βιομηχανίες παραγωγής υφασμάτων, καθώς πρέπει να εργάζονται σε πολύ πιο έντονους ρυθμούς. Ποτέ πριν, όμως, δεν προσπάθησαν όσο σκληρά προσπαθούν τώρα», δήλωσε ο γενικός διευθυντής του Worker Rights Consortium, Σκοτ Νόβα, στη Vogue Business. «Όταν οι εταιρείες ασκούν οικονομική πίεση στους προμηθευτές τους, οι εργάτες πληρώνουν το τίμημα καθώς αμείβονται λιγότερο και οι συνθήκες εργασίας τους χειροτερεύουν χωρίς σταματημό. Αυτό έχει γίνει εμφανές πια, σε κάθε παρακλάδι της προμηθευτικής αλυσίδας.»
Προκειμένου να μη χρειαστεί να ακυρώσουν τεράστιες παραγγελίες, τα διάφορα brands χωρίζουν τις ποσότητες που έχουν πραγματικά ανάγκη σε μικρότερα μέρη. Είναι πιο προσεκτικά τώρα, σε σχέση με το πρώτο κύμα της πανδημίας.
Η δουλειά, όμως, παραμένει ίδια για τους εργάτες. Και οι βιομήχανοι προσλαμβάνουν όλο και λιγότερους, κάτι που αυξάνει ακόμη περισσότερο την πίεση που δέχονται. Επιπλέον, πληρώνονται αφότου ολοκληρώσουν τις παραγγελίες που προετοιμάζουν, κάτι που σημαίνει ότι στο τέλος, σε περίπτωση ακύρωσης, είναι πολύ πιθανό να βγουν ζημιωμένοι.
Σύμφωνα με το διευθυντή του Κέντρου Προστασίας των Δικαιωμάτων των Εργατών του Κόσμου, Μαρκ Άννερ, το μέσο ποσοστό μείωσης των τιμών την τελευταία εικοσαετία είναι 2.33%. Από το 2019 ως το 2020, όμως, το ποσοστό αυτό κυμαίνεται μεταξύ 12 και 13%.
Εκτός από τις μαζικές απολύσεις που πραγματοποιήθηκαν εξαιτίας της πανδημίας, όπως αναφέρει το Reuters πολλοί εργάτες προσλαμβάνονται εκ νέου, όμως συμφωνούν σε πολύ χαμηλότερους μισθούς και σχεδόν απάνθρωπες συνθήκες. Έτσι, τόσο οι ίδιοι, όσο και οι οικογένειές τους, πεινούν και υποφέρουν.
Σε πρόσφατη δήλωσή του, το H&M Group ανέλαβε τις ευθύνες του για τις λανθασμένες του κινήσεις κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown. Τώρα, λοιπόν, πληρώνει στην ώρα της κάθε παραγγελία που πραγματοποιεί, ενώ συνεργάζεται με το Διεθνή Οργανισμό Εργασίας προσπαθώντας να βοηθήσει όσο μπορεί στη δημιουργία ενός δικτύου στήριξης των εργατών. Δίνει, έτσι, ένα παράδειγμα που κι άλλες αλυσίδες γρήγορης μόδας χρειάζεται να ακολουθήσουν.
«Γνωρίζουμε καλά πως η πτώση στην παγκόσμια ζήτηση τοποθέτησε τους εργάτες σε μία πολύ εύθραυστη κατάσταση, ενώ δείχνει πως υπάρχει ξεκάθαρη ανάγκη για την ανάπτυξη συστημάτων κοινωνικής προστασίας σε πολλές γωνιές τους κόσμου. Αν χάσεις τη δουλειά σου, θα πρέπει να υπάρχει ένα σταθερό σύστημα που θα σε προστατεύσει – είτε εργάζεσαι στην παραγωγή υφασμάτων, είτε αλλού».
Διαβάστε επίσης:
Κορονοϊός: H επόμενη μέρα για τη βιομηχανία της μόδας
4 ηθικά «αγκάθια» στη βιομηχανία της μόδας
Ηθική μόδα: Όσα (δεν) μας έμαθε το 2020
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση