#metoo, το κίνημα που αλλάζει την ελληνική κοινωνία
-
Στις γυναίκες που βρήκαν το θάρρος και μίλησαν, σπάζοντας τον κύκλο της σιωπής
-
Στους άντρες που στάθηκαν στο πλευρό τους και που με τη σειρά τους προχώρησαν σε αποκαλύψεις, δείχνοντας μας πως η κακοποίηση δεν έχει φύλο, ηλικία, ούτε επάγγελμα
-
Στους δικαστές, στους φορείς και στην ελληνική κοινωνία που βγαίνουν μπροστά στηρίζουν και είναι αποφασισμένοι να δώσουν στους ενόχους την παραδειγματική, ατιμωτική τιμωρία που τους αξίζει
Η 1η θέση του portraits70 δεν είναι αφιερωμένη σε μία γυναίκα. Είναι αφιερωμένη σε όλες τις γυναίκες, που με απαρχή τη Σοφία Μπεκατώρου και τις αποκαλύψεις της, βρήκαν το θάρρος, αποφάσισαν να μιλήσουν, δημιουργώντας τριγμούς στη βάση της ελληνικής κοινωνίας.
Στόματα άνοιξαν και συνεχίζουν να ανοίγουν, παρασέρνοντας στο διάβα τους, πρόσωπα άλλοτε ισχυρά, θέσεις ισχύος σχεδόν σε όλους τους χώρους. Αθλητισμός, εκπαίδευση, θέατρο και μουσική, πολιτική, δημοσιογραφία είναι από τους χώρους που η μία μετά την άλλη οι γυναίκες- έχοντας στο πλευρό τους πια και άντρες- ξεκίνησαν να μιλούν και όλη η χώρα βρίσκεται πια αντιμέτωπη με έναν αγώνα που πολεμά ό,τι πιο σάπιο σε αυτή την κοινωνία.
Η κακοποίηση, σεξουαλική, συναισθηματική, εργασιακή, έρχεται αντιμέτωπη με φωνές και πολύ σημαντικότερο επίσημες καταγγελίες και μας οδηγούν επιτέλους σε δρόμους δεν υπάρχει επιστροφή. Τα «συστήματα» μπροστά σε τόσες φωνές δεν έχουν πια ισχύ.
Τα «συστήματα» μπροστά σε τόσες φωνές δεν έχουν πια βάσεις. Οι τριγμοί είναι τόσο δυνατοί που δημιουργήματα χρόνων καταρρέουν σαν χάρτινοι πύργοι. Η λίστα δεν θα έχει σταματημό. Αυτό που κατάφερε η Σοφία Μπεκατώρου, «πετώντας» από πάνω της όλη την ενοχή του θύματος και μετατρέποντάς της σε ντροπή του θύτη – ακόμα και αν χρειάστηκε να μιλήσει 3 φορές για να την ακούσουμε- τελικά ήταν μοναδικό.
Το κουράγιο της, έγινε γροθιά και ο φόβος μετατράπηκε σε γενναιότητα. Εμείς ως portraitsgr θα συνεχίσουμε να είμαστε στο πλευρό αυτών των ανθρώπων που είχαν το θάρρος να μιλήσουν δημόσια, σπάζοντας τα δίχτυα που τους κρατούσαν τόσα χρόνια βυθισμένους στην ενοχή.
Δεν είναι εύκολος ο δρόμος. Ομως άνοιξε και εμείς δεν έχουμε παρά να τον στηρίξουμε λιθαράκι λιθαράκι, μέχρι τέλους.
