«Μέχρι να τον ξεστομίσω, ο αριθμός σας θα ‘χει μεγαλώσει, σαν νούμερο σε κοντέρ», έγραψε ο Αύγουστος Κορτώ για τα θύματα του κορονοϊού. Για τους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους και οι περισσότεροι αντιμετωπίζουμε απλώς σαν έναν αριθμό.
Ξεχνάμε ότι είχαν φίλους, οικογένεια, συντρόφους. Ότι παρόλο που δεν τους γνωρίζουμε – αν έχουμε την τύχη – για κάποιον άλλο, μάλλον ήταν ό, τι σημαντικότερο υπήρχε στον κόσμο. Αυτό ακριβώς μας θυμίζει ο συγγραφέας.
«Είστε οι αδικοχαμένοι, ούτε τα ονόματά σας δεν χωρέσανε πλάι στο φόβητρο, στην τραγωδία της πανδημίας. Κανείς δεν πρέπει να πεθαίνει όπως πεθάνατε εσείς – ο καθένας σας σαν στρατιώτης χαμένος στο έδαφος του εχθρού», υπογράμμισε στην ανάρτησή του στο Facebook.
«1106. Δεν σας γνωρίζουμε, αλλά κλίνουμε την κεφαλή στο μαρτύριο που ζήσατε. Άθελά σας, μας φυλάτε. Και γι’ αυτό σας ευγνωμονούμε».
Αναλυτικά, το κείμενο του Αυγούστου Κορτώ:
«1106. Μέχρι να τον ξεστομίσω, ο αριθμός σας θα ‘χει μεγαλώσει, σαν νούμερο σε κοντέρ – το κακό εξακολουθεί να τρέχει ακάθεκτο, όσοι ηρωικοί αγώνες κι αν το πολεμούν.
1106. Μετά βίας τολμώ να σκεφτώ, πίσω απ’ το πλήθος σας, τους ανθρώπους της καρδιάς σας, που δεν μπόρεσαν να σταθούν στο προσκεφάλι σας όσο η αρρώστια σας αφάνιζε. Πόσα μοναχικά δάκρυα – τρόμου, ανημποριάς, αποθυμιάς, απώλειας. Ένα υπόγειο ποτάμι: δεν το βλέπουμε, αλλά ακούμε τη βουή του. Δεν σας βλέπουμε, αλλά ακούμε σαν κρότο στο στήθος κάθε σας αναχώρηση.
1106. Είστε τα πρόσωπα του φόβου μας, της αγωνίας μας, της λαχτάρας μας να επιβιώσουμε. Είστε οι αθέλητοι δάσκαλοί μας – όταν σας συλλογιζόμαστε, πιέζουμε σφιχτά τις άκρες της μάσκας στο πρόσωπό μας, πλένουμε τα χέρια με περισσή μανία.
1106. Είστε οι αδικοχαμένοι, ούτε τα ονόματά σας δεν χωρέσανε πλάι στο φόβητρο, στην τραγωδία της πανδημίας. Κανείς δεν πρέπει να πεθαίνει όπως πεθάνατε εσείς – ο καθένας σας σαν στρατιώτης χαμένος στο έδαφος του εχθρού. Οι γιατροί που σας στήριξαν είναι και δικό μας στήριγμα: μας θυμίζουν, όπως κι εσείς, ότι ο άνθρωπος μένει άνθρωπος – πολύτιμος, μοναδικός – ίσαμε το τέλος.
1106. Σαν αριθμός ανάγκης, που θ’ απαντηθεί από φωνή με μια στάλα σοφίας: “Πρόσεχε, αγωνίσου, για να μη βρεθείς ανάμεσά μας”.
1106. Δεν σας γνωρίζουμε, αλλά κλίνουμε την κεφαλή στο μαρτύριο που ζήσατε. Άθελά σας, μας φυλάτε. Και γι’ αυτό σας ευγνωμονούμε.»
1106. Μέχρι να τον ξεστομίσω, ο αριθμός σας θα ‘χει μεγαλώσει, σαν νούμερο σε κοντέρ – το κακό εξακολουθεί να τρέχει…
Δημοσιεύτηκε από Auguste Corteau στις Κυριακή, 15 Νοεμβρίου 2020
Διαβάστε επίσης:
«Βοηθήστε μας»: Η ανάρτηση του αναισθησιολόγου του νοσοκομείου Παπανικολάου, Δανιήλ Κωνσταντινίδη
«Είμαστε σε πόλεμο»: Το μήνυμα του διευθυντή της ΜΕΘ Παπανικολάου Νίκου Καπραβέλου
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση