Σήμερα, θεωρούμε αυτονόητο πως μπορούμε να απολαύσουμε τον ήλιο και τη θάλασσα, φορώντας ό, τι θέλουμε. Κάποτε, όμως, το να εμφανιστεί μία γυναίκα με το μπικίνι της, προκαλούσε θύελλα αντιδράσεων. Αυτόματα, θεωρούταν προκλητική, με την ηθική της να αμφισβητείται. Χρειάστηκαν τεράστιες προσπάθειες μέχρι να αποκατασταθεί το όνομά του και να αποτελέσει αναπόσπαστο κομμάτι της καλοκαιρινής μας γκαρνταρόμπας.
Όλα ξεκίνησαν στις ρωμαϊκές αρένες του 4ου αιώνα όμως, με το πέρασμα των χρόνων, το σώμα ξεκίνησε να καλύπτεται με όλο και περισσότερο ύφασμα. Μέχρι και τις αρχές του 1900,που οι γυναίκες απέκτησαν πια το δικαίωμα να διασκεδάσουν στις δημόσιες παραλίες, ήταν αδιανόητο να αφήσουν γυμνό το δέρμα τους. Φορούσαν μακριές φούστες ή παντελόνια που κάλυπταν τους αστραγάλους.
Η πρώτη που τόλμησε να πάει κόντρα στο ρεύμα, ήταν η κολυμβήτρια και πρωταγωνίστρια του βωβού κινηματογράφου, Annette Kellerman. Έκανε την επανάστασή της φορώντας στενό, ολόσωμο μαγιό. Όπως θα περίμενε κανείς, τράβηξε την προσοχή και συνελήφθη! Κι όμως, χάρη στο θάρρος της, οι κανόνες χαλάρωσαν και, μέχρι το 1915, οι γυναίκες όλου του κόσμου ντύνονταν όπως κι εκείνη.
Όσο περνούσαν τα χρόνια, τόσο λιγότερο αυστηροί γίνονταν οι κανόνες. Την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, λόγω της περιορισμένης παραγωγής υφασμάτων, οι σχεδιαστές άφησαν τη φαντασία τους ελεύθερη και έφεραν στη ζωή το πρώτο μη-ολόσωμο μαγιό. Σταρ όπως η Ava Gardner το έκαναν διάσημο στα χαμηλά κοινωνικά και οικονομικά στρώματα, καθώς ήταν μεν πιο αποκαλυπτικό, αλλά όχι αρκετά ώστε να προκαλέσει σκάνδαλο. Συνέχιζε, άλλωστε, να καλύπτει το στήθος, τα πλευρά, τους γοφούς και τον αφαλό.
Το μπικίνι με την έννοια που το γνωρίζουμε σήμερα, έκανε τη δυναμική του εμφάνιση το 1946. Ο σχεδιαστής Jacques Heim από το Παρίσι, δημιούργησε το «μικρότερο μαγιό του κόσμου». Το ονόμασε ατομικό. Λίγο αργότερα, ο επίσης Παριζιάνος Louis Réard, σχεδίασε ένα ακόμη μικρότερο, αποκαλώντας το le bikini. Και οι δύο εμπνεύστηκαν τις ονομασίες από την πυρηνική βόμβα, όμως το τελευταίο προκάλεσε μεγαλύτερο σαματά για έναν απλό λόγο: Κυκλοφόρησε τέσσερις ημέρες μετά τις πρώτες πυρηνικές δοκιμές στη Νήσο Bikini.
Το le bikini ήταν ό, τι πιο αποκαλυπτικό είχε κυκλοφορήσει κι άλλαξε τον κόσμο της μόδας για πάντα. Καμία Γαλλίδα δε δεχόταν να φωτογραφηθεί με αυτό, οπότε η διαφημιστική καμπάνια έγινε με την αισθησιακή χορεύτρια Micheline Bernardini – ήταν η μοναδική που είπε το μεγάλο «ναι».
Πολλές παραλίες στην Ευρώπη, τη Μεσόγειο και διάφορα καθολικά κράτη το απαγόρευαν, ενώ καμία διαγωνιζόμενη σε καλλιστεία δεν επιτρεπόταν να εμφανιστεί φορώντας το. Οι γυναίκες δίσταζαν μέχρι που είδαν την Brigitte Bardot να το φοράει στις Κάννες, στα μέσα των 50s. Στη δεκαετία του ’60 θεωρήθηκε το next big thing, ενώ αποτέλεσε έμπνευση για το τραγούδι Itsy Bitsy Teenie Weenie Yellow Polkadot Bikini του Brian Hyland.
Παράλληλα, η Ursula Andress συγκλόνισε τους θεατές ως κορίτσι του James Bond στην ταινία Dr. No, με το αποκαλυπτικό, λευκό μαγιό της, το οποίο αργότερα πουλήθηκε έναντι 40 χιλιάδων δολαρίων.
Λίγο αργότερα, το 1964, είδαμε το πρώτο μπικίνι στο εξώφυλλο του Sports Illustrated. Οι άνδρες ενθουσιάζονταν με το θέαμα και οι γυναίκες με την πρωτόγνωρη αυτή τάση της μόδας που τους επέτρεπε να δείχνουν το σώμα τους, με αποτέλεσμα οι πωλήσεις να εκτοξεύονται.
Μέχρι και το τέλος της δεκαετίας του ’80, τα μπικίνι γίνονταν όλο και πιο αποκαλυπτικά. Το φεμινιστικό κίνημα των 90s όμως, σε συνεργασία με πολλές αθλήτριες, έδωσε τεράστια μάχη εναντίον τους. Τόνιζαν ότι αντικειμενοποιούσαν τη γυναίκα. Η βολεϊμπολίστρια Gabrielle Reece δε δίστασε να γράψει πως κακώς το συγκεκριμένο μαγιό έγινε η επίσημη ενδυμασία του beach volley, διότι ήταν άβολο. Το ίδιο έκανε και η Nicole Sanderson από την Αυστραλία το 2004. «Προσωπικά, αισθάνομαι πως δείχνει έλλειψη σεβασμού απέναντι στις αθλήτριες. Είμαι σίγουροι πως οι άνδρες το λατρεύουν, αλλά το βρίσκω κάπως προσβλητικό», τόνισε στη Guardian.
Κι έτσι, φτάσαμε στο σήμερα. Πλέον, το μπικίνι δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο, δεν προκαλεί αντιδράσεις, οι περισσότερες γυναίκες έχουν περισσότερα από ένα στα συρτάρια τους. Κάθε μία δικαιούται να φορέσει ό, τι της αρέσει, ό, τι της επιτρέπει να νιώθει άνετα, ό, τι της ταιριάζει.
Διαβάστε επίσης:
Coco Chanel: H γυναίκα που άλλαξε τον κόσμο της μόδας
Diane von Furstenberg: «Ήθελα να είμαι ανεξάρτητη, να ορίσω η ίδια τη ζωή μου – και το έκανα»
Έφερε στη ζωή τη μίνι φούστα και τάραξε τον κόσμο των 60s: Η ζωή και το έργο της Mary Quant
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση