NEED TO KNOW

Η Μέδουσα με το κεφάλι του Περσέα: Πώς ένα γλυπτό έγινε σύμβολο του κινήματος #MeToo

πηγή: wikipedia.org

Όταν, το 2008, ο γλύπτης Luciano Garbati αποφάσισε να πάει κόντρα στο μύθο και να παρουσιάσει τη Μέδουσα με το κεφάλι του Περσέα στο χέρι, δεν είχε το φεμινισμό στο μυαλό του – πόσο μάλλον το κίνημα #MeToo.

Αυτό που τον ενέπνευσε ήταν το τεραστίων διαστάσεων γλυπτό του Benvenuto Cellini που απεικονίζει το ακριβώς αντίθετο: Τον Περσέα να έχει στο χέρι το κεφάλι της Μέδουσας. Σκέφτηκε πως θα μπορούσε να αλλάξει την ιστορία, με ένα έργο από την πλευρά της γυναίκας που βρίσκεται πίσω από το τέρας.

Από την περασμένη εβδομάδα, το άγαλμά του αυτό βρίσκεται στην είσοδο του Ποινικού Δικαστηρίου της Νέας Υόρκης, όπου δικάζονται υποθέσεις κακοποίησης από ιδιαίτερα επιφανή πρόσωπα, ανάμεσά τους ο Harvey Weinstein. Αποτελεί, πλέον, σύμβολο ενάντια στη σεξουαλική βία κατά των γυναικών, δίνει δύναμη στα θύματα.

πηγή: Twitter @rachelholliday

Ας δούμε την πραγματική ιστορία της Μέδουσας.

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ήταν μία από της τρεις Γοργόνες. Ήταν, μάλιστα, η μοναδική θνητή. Η ιστορία θέλει τον Ποσειδώνα να μαγεύεται από την ομορφιά της, να μεταμορφώνεται σε άλογο και να τη βιάζει στον ιερό χώρο της Αθηνάς. Η θεά, εξοργισμένη με το γεγονός, δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει τον αδελφό της. Ξέσπασε, έτσι, επάνω στην αδύναμη ιέρεια, μεταμορφώνοντάς τη σε τέρας που, αντί για μαλλιά, είχε φίδια. Η ασχήμια της ήταν τέτοια που όποιος την κοιτούσε στα μάτια, πέτρωνε.

Η τιμωρία, όμως, δεν ήταν αρκετή. Η Αθηνά βοήθησε τον Περσέα να τη σκοτώσει.

Ο Περσέας του Cellini, πηγή: wikipedia.org

Την Τρίτη 13 Οκτωβρίου, λοιπόν, έγιναν τα αποκαλυπτήρια του παραπάνω αγάλματος το οποίο θα παραμείνει απέναντι από το Δικαστήριο μέχρι τον Απρίλιο. Ο Grabati εκφώνησε λόγο στον οποίο ανέφερε τις εκατοντάδες γυναίκες που ήρθαν σε επαφή μαζί του για το εν λόγω έργο του. Είπε, μάλιστα, πως πολλές το αντιμετωπίζουν σαν ένα είδος κάθαρσης.

«Αισθάνομαι τεράστια τιμή που το γλυπτό αυτό αποτελεί πια σύμβολο», τόνισε. Εξήγησε, έπειτα, πως χάρη σ’ αυτό κατάλαβε πως κι ο ίδιος ήταν «προϊόν μίας πατριαρχικής κοινωνίας» την οποία πια παλεύει να αλλάξει.

Πρόκειται για ένα έργο τεράστιας σημασίας. Υπενθυμίζει πως η κοινωνία συνεχίζει να στρέφεται, συχνά, ενάντια στο θύμα και να δικαιώνει το θύτ –  ακόμη και χιλιάδες χρόνια μετά.

 

Διαβάστε επίσης:

The Club: To αποκαλυπτικό βιβλίο για το κίνημα #MeToo γίνεται ταινία

«Συνέβη παλιά. Συμβαίνει και τώρα»: Οι γυναίκες της Δανίας για τη σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας

Πώς η κουλτούρα του βιασμού μαστίζει τη σημερινή κοινωνία

 

Aκολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση