H Έφη Σπύρου είναι μία γυναίκα που δεν επαναπαύεται και προσπαθεί διαρκώς να εξελίσσεται. Ξεκίνησε από το χώρο της μόδας ως μοντέλο, κερδίζοντας τα καλλιστεία της Κύπρου, και σήμερα έχει αφιερώσει τη ζωή της στην τέχνη. Πρόκειται για μία πολύ αξιόλογη, νέα εικαστικό με ξεχωριστό όραμα.
Το προηγούμενο έργο της, ήταν ένα «έγκλημα». Κάλυψε εισόδους κτιρίων που σχετίζονται με τον πολιτισμό, από ταινίες συσκευασίας τις οποίες σχεδίασε και εκτύπωσε η ίδια με το λογότυπο «Art Scene Crime Soon». Προσπάθησε με αυτόν τον τρόπο να τραβήξει την προσοχή μας στους καλλιτέχνες και τους πολιτιστικούς χώρους. Μάλιστα, για να υπάρχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον γύρω από τη δράση, επέλεψε να κρατήσει κρυφό τ’ όνομά της. Το αποκάλυψε μόνο μετά το τέλος των περιοριστικών μέτρων, με μία open air έκθεση.
Τώρα, με το τελευταίο της έργο, My Finest Fabulous and amazing Math Book, ήρθε στο κέντρο της Αθήνας για να μας προσφέρει ένα συγκλονιστικό θέαμα.
Η έκθεση αυτή, η οποία θα συνεχιστεί μέχρι και τις 12 Ιουλίου και περιλαμβάνει μία in situ φωτογραφική και ηχητική εγκατάσταση της ίδιας, σχολιάζει με μία δόση αυτοσαρκασμού και ποιητικού στοχασμού την σχέση της τέχνης, της αγοράς και του θεάματος. Τα δίπολα μέσα-έξω, παρασκήνιο-προσκήνιο, σκοτάδι-φως, «ηθοποιός»-θεατής, καλλιτέχνης-μοντέλο, μοντέλο-έργο, έργο-μη έργο καταργούνται.
Δομείται ένας ενδιάμεσος χώρος στον οποίο το έργο ξαναγεννιέται με νέους όρους όπου ο performer-καλλιτέχνης δεν παριστάνει αλλά παίζει και πράττει, παρουσιάζει τον εαυτό του και τον άλλο. Η σκηνή -στο περίβλημα ενός κτιρίου- σημαίνει αυτόν τον χώρο και τον άλλο χώρο, τον ξένο, τον άγνωστο, εκεί όπου κατοικεί το τίποτα και το όλα, τα φαντάσματα και τα ζωντανά σώματα.
Η επικοινωνία εξελίσσεται μόνη της, αυτόνομη, χρησιμοποιώντας τα σώματα (εικονικά και πραγματικά, διαμεσολαβημένα και μη, αναπαριστώμενα και μη…). Δεν μένει στις εμπειρίες και στις εντυπώσεις του θεατή, δεν μένει στην δύναμη του μέσου, να εκπέμπει, να παρουσιάζει, να επιδεικνύει. Δεν αποσιωπά τον θάνατο. Σε ένα πλέγμα η ροή και το πάγωμα-ταυτόχρονα- ενός «ατελούς» αλλά δανεισμένου σώματος-έργου που βρίσκεται έξω από την χρησιμότητα της αγοράς και της συναλλαγής με όρους θεάματος.
Έχουμε τη δυνατότητα να την παρακολουθήσουμε στο Κολωνάκι, στο εμβλημαιτκό νεοκλασικό που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Σκουφά και Πινδάρου.
Διαβάστε επίσης:
Η Χριστίνα Πλακόπητα με την Apoella «ανεβάζει» το ελληνικό design
Η περφόρμανς της Αργυρώς Χιώτη στο ΕΜΣΤ
Η Κανέλλα εξάπτει τη φαντασία με την πολυσχιδή της τέχνη
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση