Οι εκλογές της Νέας Ζηλανδίας που πραγματοποιήθηκαν την περασμένη εβδομάδα, έδωσαν σημαντικά μαθήματα. Τα δυο μεγαλύτερα κόμματα της χώρας ηγούνταν από γυναίκες, κάτι που συνέβη για τελευταία φορά το 1997.
Οι μεγάλες αντίπαλοι, Jacinda Ardern και Judith Collins, έσπασαν κάθε στερεότυπο που έχει δημιουργηθεί για το «αδύναμο» φύλο. Μεταξύ τους δεν υπήρξε καμία αντιπάθεια, ακόμη κι αν αγωνίζονταν για την ίδια θέση. Η πρώτη, είχε την αγάπη του λαού και το σεβασμό ολόκληρου του κόσμου για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε την πανδημία. Γι’αυτό κέρδισε πανηγυρικά. Η δεύτερη, ήταν αποφασισμένη να φέρει την οικονομική ισότητα.
«Όχι, δεν άνοιξαν το δρόμο για τις γυναίκες της πολιτικής, δε χρειάστηκε να αποδείξουν πως οι γυναίκες μπορούν να γίνουν αποτελεσματικές Πρωθυπουργοί», τόνισε στο Forbes η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Massey, Suze Wilson.
Υπήρξαν, όμως, άλλες προκαταλήψεις που αντιμετώπισαν με επιτυχία. Μία από τις δυνατότερες ήταν το νεαρό της ηλικίας της Ardern, η οποία ήταν μόλις 37 όταν ανέλαβε το Εργατικό Κόμμα μόλις επτά εβδομάδες πριν τις εκλογές, κάτι πρωτάκουστο.
Το debate των δύο γυναικών συγκρίθηκε πολλές φορές μ’ εκείνο των Joe Biden και Donald Trump. Εκείνες συζήτησαν με σεβασμό, το περιβάλλον δεν ήταν τόσο χαοτικό.
«Ήδη από το πρώτο debate η Collins, αν και δεν έπεσε χαμηλά κάνοντας προσωπικές επιθέσεις όπως ο Trump, προσπάθησε να κάνει την Ardern να φαίνεται ανεπαρκής και αφελής», είπε η Wilson. «Αυτό που τις ξεχώριζε από τους Αμερικανούς άνδρες ήταν πως εκείνες στάθηκαν στην πολιτική και δεν πέρασαν σε προσωπικές προσβολές. Ναι, μίλησαν η μία πάνω στην άλλη, αλλά μέχρι εκεί.»
Η Jacinda Ardern κρατούσε αμυντική στάση, ήταν ήπιων τόνων και πάντα ευγενική. Δεχόταν επιθέσεις και τις απέφευγε, χωρίς η ίδια να παλεύει πίσω. Στο τρίτο debate, όμως, αποφάσισε να χτυπήσει την αντίπαλό της με το ίδιο νόμισμα και να της ασκήσει κριτική.
Καμία δεν αποκάλεσε την απέναντί της με το μικρό της όνομα – παρότι η Collins είναι 20 χρόνια μεγαλύτερη. Οι πολιτικοί ήταν γεμάτες αυτοπεποίθηση, με δομημένο λόγο, δεν έκαναν πίσω λεπτό, ανεξάρτητα από την πίεση που δέχονταν.
Αυτό που προκάλεσε εντύπωση, είναι πως δεν τέθηκε το ζήτημα της ισότητας των φύλων. Οι αρχηγοί των μεγαλύτερων κομμάτων είναι γνωστές για τη φεμινιστική τους δράση και, πιθανότατα, να θεωρήθηκε περιττό. «Ίσως το ότι είχαμε γυναίκες και στις δύο κορυφαίες θέσεις να ήταν αρκετό», είπε στο Forbes η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου του Auckland, Jennifer Curtis.
Διαβάστε επίσης:
Η Jacinda Ardern κατέκτησε τη 2η θέση στη λίστα με τους Μεγαλύτερους Στοχαστές του Κόσμου
Alexandria Ocasio-Cortez: Η σταρ της πολιτικής σκηνής των ΗΠΑ
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση