Πώς βιώνουν οι γυναίκες στην Ελλάδα την κρίση της πανδημίας;«Δυσανάλογα αρνητικά», απαντά το Women on Top και, δυστυχώς, έχει απόλυτο δίκιο. Πολλές επιχειρήσεις ανέστειλαν τη λειτουργία τους, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενες να αντιμετωπίσουν οικονομικά προβλήματα. Κι έπειτα, δεν είναι λίγες εκείνες που βρίσκονται στο σπίτι μ’ έναν σύντροφο, ένα γονιό, ή οποιονδήποτε άλλο που τις κακοποιεί.
Διεξάγει, λοιπόν, μία έρευνα, για να διαγνώσει τις ιδιαίτερες προκλήσεις που συναντούν στην επαγγελματική – και όχι μόνο – καθημερινότητά τους, ενώ προσπαθεί να βρει τρόπους να τις υποστηρίξει. Ξεκίνησε στις 25 Μαρτίου και συνεχίζεται. Εάν επιθυμείτε να συμμετάσχετε, δεν έχετε παρά να απαντήσετε και εσείς στο online ερωτηματολόγιο.
Μέχρι στιγμής, έχει συγκεντρώσει 196 απαντήσεις από γυναίκες κάθε ηλικίας, επαγγελματικής και οικογενειακής κατάστασης, καθώς και γεωγραφικής προέλευσης.
Από την πρώτη επεξεργασία των ευρημάτων, διαφαίνεται ξεκάθαρα η ανάγκη να παρθούν άμεσα και στοχευμένα μέτρα, τόσο από την Πολιτεία όσο και από τις εταιρείες και τους οργανισμούς για την υποστήριξη των γυναικών που πλήττονται δυσανάλογα από την υγειονομική και οικονομική αυτή κρίση.
Πέρα από την ανάγκη νομικής και οικονομικής υποστήριξης, ειδικά των γυναικών που βρίσκονται σε συνθήκες επισφαλούς εργασίας, είναι ιδιαίτερα σημαντική η συμβολή των εργοδοτών που μπορούν με πολλαπλούς τρόπους να επενδύσουν και να υποστηρίξουν αυτή τη στιγμή το ανθρώπινο δυναμικό τους (επιμόρφωση στελεχών στην υποστήριξη των εργαζομένων σε συνθήκες κρίσης αλλά και στη διαχείριση απομακρυσμένων ομάδων εργασίας, επένδυση σε τεχνική υποδομή που θα διευκολύνει την εξ αποστάσεως εργασία, παροχή εργαλείων επιμόρφωσης και ενδυνάμωσης, ιδιαίτερα προς τις γυναίκες εργαζόμενες), αλλά και των ανεξάρτητων φορέων εκπαίδευσης και υποστήριξης που καλούνται να παρέχουν ευρέως προσβάσιμα εργαλεία εκπαίδευσης και υποστήριξης (τηλεφωνικές γραμμές πρώτης παρέμβασης, online σεμινάρια ανάπτυξης δεξιοτήτων, one-on-one mentoring & coaching, ομάδες ενδυνάμωσης και αλληλοβοήθειας).
Ας δούμε αναλυτικά τα αποτελέσματα:
Αβεβαιότητα
Το 76% των γυναικών που συμμετείχαν στην online έρευνα δήλωσαν ότι νιώθουν απολύτως, πολύ ή αρκετά αβέβαιες σε σχέση με το επαγγελματικό τους μέλλον.
Σημαντικότερες προκλήσεις
Το 21,9% των συμμετεχουσών βρίσκονταν σε διαδικασία αναζήτησης εργασίας όταν ξέσπασε η κρίση και αυτή τη στιγμή δεν έχουν καμία επαγγελματική διέξοδο ή προοπτική.
Το 16,3% φοβούνται ότι θα χάσουν τη δουλειά τους λόγω του κορονοΐού ή των μέτρων αντιμετώπισής του.
Το 3,6% την έχουν ήδη χάσει.
Το 21,4% είναι αυτοαπασχολούμενες και βλέπουν τις ροές εσόδων τους να διακόπτονται ή να εξαντλούνται.
Το 25% βλέπουν την απόδοσή τους να έχει μειωθεί, λόγω του ότι είναι αναγκασμένες να δουλεύουν από το σπίτι, και ανησυχούν για τον αντίκτυπο που θα έχει αυτό στην επαγγελματική τους αξιολόγηση και πορεία.
Το 6,6% βρίσκονται σε θέση μάνατζερ και δεν ξέρουν πώς να υποστηρίξουν αποτελεσματικά την ομάδα τους σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία.
Το 3% αναγκάζονται να εργάζονται σε χώρο εκτός σπιτιού και σε επικίνδυνες συνθήκες για την υγεία τη δική τους και της οικογένειάς τους.
Το 3,1% εργάζονταν σε καθεστώς αδήλωτης εργασίας και δεν εμπίπτουν σε καμία από τις ρυθμίσεις υποστήριξης που έχουν θεσπιστεί.
Υποστήριξη από εργοδότες και κράτος
Στην ερώτηση «Τι είδους υποστήριξη θα σε βοηθούσε περισσότερο αυτή τη χρονική στιγμή, από την εταιρεία που εργάζεσαι και από το κράτος;» το 22,4% των συμμετεχουσών αναφέρουν την καλύτερη τεχνική υποστήριξη για να κάνουν αποτελεσματικά τη δουλειά τους, ενώ το 29% αναφέρουν τη μεγαλύτερη κατανόηση/ηθική υποστήριξη από τους/ις προϊσταμένους/ες τους για τις δύσκολες συνθήκες στις οποίες δουλεύουν.
Το 15,8% αναφέρουν ότι χρειάζονται περισσότερες γνώσεις και πόρους για να υποστηρίξουν αποτελεσματικά τις ομάδες τους σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία.
Το 38,2% αναφέρουν ότι χρειάζονται καλύτερα μέτρα θεσμικής προστασίας από απώλεια εργασίας, δυσμενείς συνθήκες εργασίας, χρεωκοπία κ.ά., ενώ το 30,6% αναφέρουν ότι χρειάζονται ήδη άμεση οικονομική στήριξη λόγω απώλειας εργασίας ή πτώχευση επιχείρησης. Το 10,7% αναφέρουν επίσης ότι έχουν ανάγκη από νομική υποστήριξη για την αντιμετώπιση απόλυσης ή δυσμενών συνθηκών εργασίας.
Υποστήριξη από ανεξάρτητους φορείς
Στην ερώτηση «Τι είδους υποστήριξη θα σε βοηθούσε περισσότερο αυτή τη χρονική στιγμή, από ανεξάρτητους φορείς ή επαγγελματίες;» το 58,2% αναφέρουν ότι έχουν ανάγκη από online προγράμματα απόκτησης ή/και καλλιέργειας νέων δεξιοτήτων και ενδυνάμωσης, ενώ το 41,3% εντοπίζουν επίσης την ανάγκη online δικτύων ανταλλαγής εμπειριών και συμβουλών και ηθικής υποστήριξης. Το 1/4 των συμμετεχουσών έχουν αναζητήσει στοχευμένα δίκτυα και ομάδες υποστήριξης στο ίντερνετ για να αντιμετωπίσουν τις νέες δύσκολες συνθήκες, πολλές όμως από αυτές δεν έχουν εντοπίσει τα κατάλληλα.
Η εξατομικευμένη υποστήριξη εμφανίζεται εξίσου σημαντική:
Το 31,1% των συμμετεχουσών αναφέρουν ότι χρειάζονται online ή τηλεφωνική καθοδήγηση και ανταλλαγή εμπειριών από μία μέντορα, ενώ το 30,1% αναφέρουν ότι χρειάζονται στήριξη από ειδικό ψυχικής υγείας.
Η συμφιλίωση επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής αναδεικνύεται επίσης ως κεντρικός προβληματισμός: το 32,1% των συμμετεχουσών αναφέρουν ότι έχουν ανάγκη από ιδέες και συμβουλές για την απασχόληση των παιδιών και την οριοθέτηση ανάμεσα στη φροντίδα της οικογένειας και την εργασία τους.
Εξ αποστάσεως εργασία
Όσον αφορά τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι συμμετέχουσες σε σχέση με την εξ αποστάσεως εργασία, το 36,2% αναφέρουν ότι δυσκολεύονται από τις παρεμβολές και τις διακοπές από άλλα μέλη της οικογένειάς τους και το 22,4% οτι δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί και να πειθαρχήσει. Ένα σημαντικό 13,3% αναφέρουν ότι νιώθουν μεγάλη μοναξιά λόγω της εξ αποστάσεως εργασίας.
Το 11,2% των συμμετεχουσών αναδεικνύουν το ότι ο/η μάνατζέρ τους δεν έχει επαρκή εμπειρία για να διαχειριστεί μια ομάδα που δουλεύει εξ αποστάσεως, ενώ ένα 6,1% αναφέρουν ότι δεν έχουν επαρκή τεχνική υποστήριξη για να είναι αποτελεσματικές στην τηλε-εργασία.
Τέλος, ένα 11,2% αναφέρουν ότι δεν έχουν τη δυνατότητα να εργαστούν από το σπίτι.
Δεξιότητες
Σε σχέση με τις δεξιότητες που επιθυμούν περισσότερο να αποκτήσουν οι συμμετέχουσες, σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, πρώτες στη λίστα των προτεραιοτήτων τους εμφανίζονται:
Τεχνικές δεξιότητες σχετικές με τη δουλειά τους ή με το πεδίο στο οποίο θα ήθελαν να μετακινηθούν [47,5%]
Growth mindset [37,2%]
Αποτελεσματική διαχείριση χρόνου [32,1%]
Προσαρμοστικότητα και ανθεκτικότητα [27,6%]
Διαπραγμάτευση και οριοθέτηση [28,6%]
Δεξιότητες αποτελεσματικής επικοινωνίας [25,5%]