Η πανδημία μας επηρεάζει όλους. Άλλους περισσότερο κι άλλους λιγότερο. Στην πρώτη κατηγορία, ανήκουν οι γυναίκες.
Από τη στιγμή που μένουν σπίτι και εργάζονται από το χώρο τους, καλούνται να συνδυάσουν όσο καλύτερα μπορούν τις επαγγελματικές υποχρεώσεις, τη φροντίδα των παιδιών και τις δουλειές του σπιτιού, με τους άνδρες να συμμετέχουν ελάχιστα και να χρησιμοποιούν όλο τον υπόλοιπο χρόνο κατακτώντας τους στόχους της καριέρας τους.
Πρόσφατα, δημοσιεύθηκε άρθρο με τίτλο Οι γυναίκες ακαδημαϊκοί δημοσιεύουν λιγότερες εργασίες κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Συνεχίζει γράφοντας πως οι άνδρες, αντίθετα, δημοσιεύουν 50% παραπάνω από το συνηθισμένο.
Δεν μας προκαλεί καμία έκπληξη. Το 2016, έρευνα έδειξε πως όταν τα Πανεπιστήμια ξεκίνησαν να δίνουν και άδειες πατρότητας, αυτοί ήταν που επωφελήθηκαν. Ενώ οι μητέρες περνούσαν το χρόνο τους φροντίζοντας το μωρό, εκείνοι εξέλισσαν την έρευνά τους.
Το ίδιο ισχύει και στον κόσμο των επιχειρήσεων. Μάλιστα, πολλές είναι οι περιπτώσεις επιτυχημένων εργαζομένων που έχασαν μεγάλες ευκαιρίες και προαγωγές σε υψηλότερες θέσεις, ακριβώς επειδή απέκτησαν παιδιά και πήραν την προβλεπόμενη άδεια.
Ναι, οι αποφάσεις που παίρνει μία οικογένεια είναι προσωπική υπόθεση. Πώς, όμως, θα μπορέσουν οι γυναίκες να ανταγωνιστούν τους άνδρες συναδέλφους τους, όταν δε διαθέτουν τον ίδιο χρόνο; Εκείνες, επιλέγουν να ασχοληθούν με την ανατροφή των μωρών αλλά για εκείνους θεωρείται θυσία – την οποία σπάνια κάνουν.
Σύμφωνα με τη συντάκτρια του Forbes, Tami Forman, εάν οι εταιρείες είναι αποφασισμένες να φερθούν ισότιμα στους υπαλλήλους τους, ανεξαρτήτως φύλου, χρειάζεται να κάνουν μεγαλύτερη προσπάθεια. Τώρα που ο κόσμος όπως τον γνωρίζαμε, έχει πάψει να υφίσταται, είναι καιρός να αναθεωρήσουμε τα πάντα. Είναι καιρός να ληφθούν μέτρα που προωθούν την ισότητα στην πράξη κι όχι μόνο στα λόγια γιατί, μέχρι στιγμής, το μόνο που πετυχαίνουμε είναι να οδηγούμε μέτριους άνδρες στην κορυφή, κρατώντας πίσω τις ταλαντούχες γυναίκες.