Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που οι γυναίκες κατάφεραν να κυνηγήσουν τα όνειρά τους. Για αιώνες, ο ρόλος τους ήταν «διακοσμητικός», δεν είχαν δικαίωμα να εργαστούν, να ψηφίσουν, να εκφραστούν ελεύθερα σε δημόσιο χώρο με παρουσία ανδρών. Ακόμη και στην τέχνη υπήρχαν όρια, καθώς δε θεωρούνταν αρκετά ικανές να μεγαλουργήσουν. Αυτός είναι και ο λόγος που, πολλές συγγραφείς, προτίμησαν να χρησιμοποιήσουν ανδρικά ψευδώνυμα. Ήταν ο μόνος τρόπος να τις πάρουν στα σοβαρά.
Σήμερα, τα πραγματικά ονόματα αρκετών έχουν γίνει γνωστά. Ξέρουμε πως πίσω από τον George Eliot, για παράδειγμα, βρίσκεται η Mary Ann Evans. Για πρώτη φορά, σχεδόν 150 χρόνια από την ημέρα που κυκλοφόρησε, το μυθιστόρημά της, Middlemarch, θα δημοσιευθεί με τη δική της υπογραφή.
Το έργο αυτό εκδόθηκε σε οχτώ μέρη. Η Evans είχε δηλώσει πως το ψευδώνυμό της ήταν «απαραίτητο για να κινούμαι incognito, αφού είχα παρατηρήσει πως μία πλαστή ταυτότητα εξασφάλιζε μόνο τα θετικά, χωρίς τα αρνητικά της δημοσιότητας». Ο σύντροφός της, George Lewes έλεγε ότι «ο σκοπός της ανωνυμίας ήταν να κριθεί το βιβλίο για την πραγματική του αξία και να μην υποτιμηθεί, ως έργο γυναίκας – ή μίας συγκεκριμένης γυναίκας.»
Τώρα, που έρχεται η 25η επέτειος των Γυναικείων Βραβείων Γραφής, ξεκινά μία καμπάνια με τίτλο Reclaim Her Name. Είκοσι πέντε γυναίκες που κρύφτηκαν πίσω από ονόματα ανδρών θα δικαιωθούν και τα έργα τους θα δημοσιευθούν με το δικό τους στο εξώφυλλο. Ανάμεσα στα βιβλία αυτά, εκτός από το Middlemarch, θα βρεθούν το A Phantom Lover της Violet Page που υπέγραφε ως Vernon Lee και το Indiana της Amantine Aurore Dupin που γνωρίζουμε ως George Sand. Η τελευταία, μάλιστα, προκάλεσε μεγάλα σκάνδαλα διότι κυκλοφορούσε με ανδρικά ρούχα και κάπνιζε δημόσια.
Η συλλογή της Reclaim Her Name θα είναι διαθέσιμη online, με την ελπίδα να πάρουν οι συγγραφείς τη δημοσιότητα και τη σημασία που τους αξίζει. «Όλο αυτό γίνεται για να γνωρίσουμε τις γυναίκες στα χνάρια των οποίων βαδίζουμε – τον τρόπο με τον οποίον κατάφεραν να τυπώσουν τη δουλειά τους και το λόγο που δεν μπορούσαν να το κάνουν αλλιώς», δήλωσε στη Guardian η μυθιστοριογράφος Kate Mosse, ιδρύτρια του θεσμού των γυναικείων βραβείων. «Γίνεται για να βεβαιωθούμε πως εκεί, πάνω στο ράφι, οι γυναίκες φαίνονται, γιατί αν η ταυτότητά τους είναι κρυφή, είναι σαν να μην έγραψαν ποτέ τα βιβλία αυτά. Η συλλογή αυτή εξυμνεί μερικές φανταστικές γυναίκες του παρελθόντος που έμειναν στην αφάνεια, λόγω του φύλου τους.»
Διαβάστε επίσης:
Virginia Woolf: Η συγγραφέας που λάτρεψε τη μόδα
Jane Austen: Η γυναίκα που έγραψε για τον έρωτα και δεν παντρεύτηκε ποτέ
Όταν ο Goethe έγραψε «το πιο θανατηφόρο βιβλίο της ιστορίας»
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση