Σε πολλά περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης κατηγορείται το θύμα, ενώ ο θύτης συνεχίζει τη ζωή του. Συχνά, οι καταγγελίες τίθενται υπό αμφισβήτηση. Νέα έρευνα δείχνει γιατί ορισμένες γυναίκες θεωρούνται πιο αξιόπιστες από άλλες, όταν τολμούν να μιλήσουν ανοιχτά για τη δική τους εμπειρία.
Στη μελέτη που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, οι περισσότεροι από τους 4 χιλιάδες συμμετέχοντες συμφώνησαν πως οι συμβατικά όμορφες γυναίκες – δηλαδή εκείνες που θεωρούνται ελκυστικές, σύμφωνα με τα κοινωνικά πρότυπα, και συμπεριφέρονται πιο «θηλυκά» – έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να δεχθούν παρενόχληση. Επιπλέον, αν αποφάσιζαν να καταγγείλουν το δράση, ελάχιστοι θα αμφιβάλλουν για την ειλικρίνειά τους.
Όσες, τώρα, δεν ανήκουν στη συγκεκριμένη κατηγορία, είναι δυσκολότερο να πείσουν το δικαστήριο ή το τμήμα προσωπικού μίας εταιρείας για τα λεγόμενά τους.
«Οι γυναίκες που δεν ταιριάζουν στην εικόνα που έχουμε διαμορφώσει για το ποιος είναι το θύμα, αντιμετωπίζουν σημαντικές συνέπειες», δήλωσε στο Forbes η βασική συγγραφέας της έρευνας, Μπριν Μπραντ – Λο. «Η παραμέληση που δέχονται είναι τέτοια, που μπορεί να μη λαμβάνουν τη δικαιοσύνη που τους αξίζει. Ο κόσμος τις θεωρεί λιγότερο αξιόπιστες όταν κάνουν μία καταγγελία, και θεωρεί πως οι δράστες αξίζουν μικρότερη τιμωρία.»
Η έρευνα, η οποία δημοσιεύθηκε στο Journal of Personality and Social Psychology, δημιούργησε μία σειρά από τεστ προκειμένου να αξιολογήσει τον τρόπο σκέψης των συμμετεχόντων. Σε ένα από αυτά, τους ζήτησε να σχεδιάσουν μία γυναίκα που έχει δεχθεί παρενόχληση. Κάποια άλλα περιλάμβαναν τη διήγηση μίας ιστορίας.
Αυτό που κατάλαβαν οι ειδικοί, ήταν πως το συνηθέστερο θύμα ήταν όμορφο – με τον τρόπο, όμως, που όριζε η κοινωνία. Συχνά, μάλιστα, ήταν σαν να έβλεπαν μπροστά τους την ίδια γυναίκα.
Στα παραδείγματα που πρόβαλαν μία διαφορετική γυναίκα στο ρόλο του θύματος, οι συμμετέχοντες ήταν πιο αυστηροί. Συχνά, ακόμη κι όταν το σενάριο ήταν ολόιδιο, δικαιολογούσαν το θύτη επειδή ακριβώς ήταν διαφορετική η πρωταγωνίστρια.
Το σημαντικό, σύμφωνα με τη Μπαντ – Λο, είναι να αναγνωρίζουμε την παρενόχληση ανεξάρτητα με τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του ατόμου. Γιατί, όπως τόνισε, «όσο δεν το πιστεύουμε, μένουν στη σιωπή του».
Διαβάστε επίσης:
Το 2021 μπορεί να μπει τέλος στην παρενόχληση στην εργασία
Τρίσα Πράμπου: Η 20χρονη CEO μίας εταιρείας αφιερωμένης στην αντιμετώπιση του cyberbullying
#PotekaiPouthena: H εκστρατεία της Action Aid κατά της σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση