O πρώην Πρόεδρος της Γαλλίας, Βαλερί Ζισκάρ ντ’Εστέν, έφυγε από τη ζωή στα 94 του χρόνια. Είχε προσβληθεί από κορονοϊό και άφησε την τελευταία του πνοή στο σπίτι του, κοντά στην οικογένειά του.
Ήταν ο άνθρωπος που άλλαξε για πάντα την πολιτική σκηνή της χώρας κατά την επταετή θητεία του και πήγε κόντρα στο συντηρητισμό που κυριάρχησε μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο κεντρώος ηγέτης έμεινε γνωστός στο λαό του ως VGE ή απλώς Ζισκάρ. Πραγματοποίησε τις μεταρρυθμίσεις που οδήγησαν τη Γαλλία στο επόμενο βήμα, μειώνοντας το όριο ηλικίας ψήφου στα 18 χρόνια, νομιμοποιώντας την έκτρωση και απενοχοποιώντας το διαζύγιο. Έπαιζε δημόσια ποδόσφαιρο και έσπασε τα στερεότυπα που είχαν ενισχύσει οι προκάτοχοί του, Σαρλ ντε Γκωλ και Ζωρζ Πομπιντού.
Παρακάτω, θα δούμε 10 λόγους που το όνομα του Ζισκάρ ντ’ Εστέν θα μείνει για πάντα χαραγμένο στις σελίδες της ιστορίας.
– Στα 48 του χρόνια, έγινε ο τρίτος νεότερος ηγέτης της Γαλλίας μετά το Ναπολέοντα και τον Ζαν Κάσιμιρ Περι.
– Δε θεωρούσε τον εαυτό του ανώτερο από τους πολίτες. Καλούσε ρακοσυλλέκτες για πρωινό και πήγαινε για δείπνο στα σπίτια καθημερινών ανθρώπων.
– Χάρη σ’ εκείνον συναντήθηκαν για πρώτη φορά οι ηγέτες των πλουσιότερων κρατών του κόσμου, το 1975, σε μία δεξίωση που εξελίχθηκε στις ετήσιες συνόδους του ομίλου G7.
– Στα 18 του χρόνια, συμμετείχε ενεργά στη γαλλική Αντίσταση κατά των Ναζί και υπηρέτησε στο μέτωπο της Αυστρίας και της Γερμανίας για οχτώ μήνες, πριν τελικά γίνει η συνθηκολόγηση με το Τρίτο Ράιχ. Παρασημοφορήθηκε με Πολεμικό Σταυρό (Croix de Guerre) και Ορειχάλκινο Αστέρα.
– Εκσυγχρόνισε τις γαλλικές συγκοινωνίες με το ταχύτατο τρένο TGV.
– Καθιέρωσε ως κύρια πηγή ενέργειας την πυρηνική.
– Είχε εκφράσει την απέχθειά του για τη θανατική ποινή και, κατά την προεδρία του τρεις φορές έδωσε χάρη σε θανατοποινίτες. Ωστόσο, κατά την προεκλογική του εκστρατεία το 1974, είχε πει πως δεν θα είχε πρόβλημα να υλοποιείται στα πιο ειδεχθή εγκλήματα
– Έγινε ο πρώτος πρώην Πρόεδρος που κατέκτησε τη θέση του στη γαλλική Ακαδημία Λογοτεχνίας, ως αναγνώριση για τα πολιτικά, κυρίως, βιβλία που έγραψε.
– Το 2006, αναφερόμενος στο άδοξο τέλος της προεδρίας του έγραψε πως «αυτό που αισθάνομαι, δεν είναι ταπείνωση αλλά κάτι σοβαρότερο: ενόχληση για μία δουλειά που έμεινε στη μέση».
– Το 2009, έχοντας πια αποσυρθεί από την πολιτική, έγραψε το μυθιστόρημα Η Πριγκίπισσα και ο Πρόεδρος, στο οποίο διηγούταν τον έρωτα ενός Γάλλου ηγέτη και μίας Βρετανίδας πριγκίπισσας. Θύμιζε σε τόσα την ιστορία της πριγκίπισσας Νταϊάνα, που οι φήμες για προσωπική του σχέση με την αγαπημένη των Άγγλων άρχισαν να οργιάζουν και σχεδόν ξέσπασε σκάνδαλο.
Διαβάστε επίσης:
Τζιλ Μπάιντεν: Για πρώτη φορά, η Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ θα εργάζεται κανονικά
Κάμαλα Χάρις: Μια συμβολική νίκη και δύο στοιχήματα – Της Στέλλας Κάσδαγλη
Η πρώτη Ελληνίδα υπουργός, Λίνα Τσαλδάρη, αγωνίστηκε για την ισότητα
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση