Βασίλης Δημητρίου: 10 από τα μεγαλύτερα έργα του ζωγράφου των πόστερ στο Αθήναιον

«Μέχρι πότε θα το κάνω; Ξεκίνησα το 1950. Σύνταξη δεν έχω. Ε, άμα πεθάνω θα σταματήσω…»

Αυτό είχε πει μιλώντας για τη δουλειά του ο τελευταίος Έλληνας που με την τέχνη του «έντυνε» τις μαρκίζες του κινηματογράφου Αθήναιον, Βασίλης Δημητρίου. Έχοντας περάσει περισσότερα από σαράντα χρόνια στο επάγγελμα αυτό, έφυγε από τη ζωή το βράδυ της Δευτέρας, στα 85 του.

Το Πάρκινσον δεν του επέτρεπε, από το 2019, να δημιουργεί γιγαντοαφίσες. Δεν έπαψε στιγμή, όμως, να ζωγραφίζει.

Για καιρό, μαζί με τη σύζυγό του και δύο βοηθούς, ετοίμαζαν έργα μέχρι και για δώδεκα σινεμά την εβδομάδα. Όσο περνούσαν τα χρόνια, όμως, στέκι του έγινε ο ιστορικός κινηματογράφος της οδού Βασιλίσσης Σοφίας 124 στους Αμπελόκηπους.

«Εκείνους που αγαπώ, τους ζωγραφίζω καλά. Αυτούς που δεν τους αγαπώ, δεν τους ζωγραφίζω καλά. Έχω ζωγραφίσει τον Clint Eastwood πενήντα φορές. Αν κλείσω τώρα τα μάτια μου, μπορώ να ζωγραφίσω τον Clint Eastwood», δήλωσε κάποτε.

Το έργο του είχε τραβήξει την προσοχή των διεθνών μέσων. Γαλλικές εφημερίδες, αναφερόμενες σ’ εκείνον έγραψαν:

«Ο Δημητρίου, επιζών της γερμανικής Κατοχής, παραμένει αποφασισμένος να παλέψει ολομόναχος ενάντια στην digital εκτύπωση, για όσο αντέξει. Κι αυτό διότι για εκείνον, είναι τέχνη ότι βγαίνει από την καρδιά. Για περισσότερα από 65 χρόνια, ο μικροσκοπικός με τον μπερέ καλλιτέχνης έχει σχεδιάσει όλα τα μεγάλα ονόματα».

Παρακάτω, βρίσκονται μερικές από τις ωραιότερες αφίσες του:

The Wife