Aretha Franklin: Η «Βασίλισσα της Soul» με την πολυτάραχη ζωή

Ήταν τραγουδίστρια, στιχουργός, πιανίστρια, ηθοποιός, υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η Aretha Franklin – ή, όπως τη γνωρίζουμε, η Βασίλισσα της Soul – έγινε η πρώτη γυναίκα που κατέκτησε τη θέση της στο Rock & Roll Hall of Fame και άλλαξε για πάντα τη μουσική βιομηχανία.

Τραγούδησε για την αγάπη, τον πόνο και την απώλεια. Είχε, άλλωστε, ζήσει τα πάντα και δεν άφησε τίποτα να τη νικήσει. Ήταν «μία απίστευτη μαύρη γυναίκα σε έναν κόσμο λευκών ανδρών». Όταν, όμως, τα φώτα έσβηναν, έσβηνε και το χαμόγελό της. Η λαμπερή ερμηνεύτρια υπέφερε.

Γεννήθηκε στο Memphis και μεγάλωσε στο Detroit, στη γειτονιά απ’ όπου ξεκίνησαν οι Diana Ross, Smokey Robinson και The Four Tops. Η μητέρα της ήταν απούσα – δεν άντεχε την απιστία του συζύγου της, του ιερέα C. L. Frankin, κι εγκατέλειψε την οικογένεια – ενώ πολλές ήταν εκείνες που προσπαθούσαν να κερδίσουν την προσοχή του. Το ίδιο και η μικρή Aretha, η οποία βρήκε καταφύγιο σε παρέες που δεν της έκαναν καλό. Έφερε, λοιπόν, στον κόσμο το πρώτο της παιδί λίγο πριν κλείσει τα 13.

Εκείνη, υποστήριζε πως πατέρας ήταν ο συμμαθητής της, Donald Burk. Φήμες, όμως, τη θέλουν να πέφτει θύμα αποπλάνησης του San Cook, συνεργάτη και έμπιστου του δικού της πατέρα. Άλλοι, υποστηρίζουν πως τη βίασε ο τελευταίος.

Δύο χρόνια μετά, έγινε μητέρα για δεύτερη φορά. Και πάλι, εκτός γάμου. Και πάλι, έδωσε το δικό της όνομα στο μωρό. Δε μεγάλωσε κανένα από τα αγόρια της. Την ανατροφή τους ανέλαβαν η γιαγιά της, Rachel, και η αδελφή της, Emma. Ο τρόπος ζωής της δεν της επέτρεπε να είναι παίξει ενεργό ρόλο στη ζωή τους – ξενυχτούσε και εργαζόταν διαρκώς, κοιμόταν την ημέρα και ταξίδευε.

Στα 24 της, τον Ιανουάριο του ’67, έχοντας μόλις υπογράψει με την Atlantic Records, πήγε στην Alabama, στο στούντιο ηχογράφησης Fame. Η ασυνήθιστη φωνή της, ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο έπαιζε πιάνο, η ικανότητά της να ερμηνεύσει και να νιώσει κάθε τραγούδι, ακόμη κι αν δεν το έγραψε η ίδια, «κλείδωσαν» μεταξύ τους κι αποτέλεσαν την απόλυτη συνταγή επιτυχίας.

Στο πλευρό της, ήταν «ένας από τους χειρότερους ανθρώπους» της γενέτειράς της, ο Ted White. Της υποσχέθηκε «μεγάλη ζωή», έγινε σύζυγος και manager της. Η ερωτευμένη Aretha δεν έβλεπε το πραγματικό του πρόσωπο και του συγχωρούσε τα πάντα – την κακοποίηση, τις προσβολές, την απιστία.

Όταν η καριέρα της βρισκόταν στην κορυφή, με το τραγούδι της Respectνα κατακτά τα charts, η ίδια ήταν βαθιά δυστυχισμένη. Κάπνιζε πολύ, έτρωγε πολύ, έπινε πολύ, πονούσε πολύ. Έκανε ό, τι μπορούσε, σε υπερβολικό βαθμό, για να ξεχνά το γάμο της.

Προσπαθούσε να δείχνει ευτυχισμένη και, για λίγο, το είχε καταφέρει. Από το 1968, όμως, και μετά, είχε χάσει τη μάχη. Τα υστερικά ξεσπάσματα και η ασυνέπειά της άρχισαν να γίνονται γνωστά στο ευρύ κοινό. Κατάφερε, τελικά, να χωρίσει, αλλά ακόμη και τότε, δεν πήρε πίσω τον έλεγχο της ζωής της. Ήταν πια απόλυτα εξαρτημένη από το αλκοόλ, έτρωγε με μανία, άλλαζε εραστές σχεδόν καθημερινά, φερόταν στους άνδρες με το χειρότερο τρόπο.

Οι ανασφάλεια την είχε κυριεύσει. Θεωρούσε πως δεν ήταν ούτε αρκετά ωραία, ούτε αρκετά καλή τραγουδίστρια. Υστερούσε, όπως πίστευε, στα πάντα. Ζήλευε βαθιά τις συναδέλφους της, φοβόταν πως θα της «έκλεβαν» την αγάπη του κόσμου. Έβρισκε διαρκώς αφορμές για να μαλώνει με τους συντρόφους της, θεωρώντας ότι βάζουν τρίτα πρόσωπα ανάμεσά τους.

Κι όμως, η φήμη της όλο και μεγάλωνε. Η περιουσία της ήταν πια αμύθητη κι εκείνη δεν μπορούσε να διαχειριστεί τα χρήματά της. Άλλοτε, δεν ξόδευε τίποτα – έπαιρνε, μάλιστα, την τσάντα της ακόμη και στη σκηνή, για να μην της κλέψουν το πορτοφόλι. Άλλες φορές, αγόραζε τα πάντα – κοσμήματα, γούνες, ρούχα. Λέγεται, μάλιστα, πως το 1996, όταν βρισκόταν στο Toronto για να δει την Diahann Carroll στο Sunset Boulevard, πήρε μαζί της ένα γούνινο παλτό τόσο μεγάλο, που έπρεπε να του κλείσει ξεχωριστή θέση στο αεροπλάνο.

Κι ενώ λάτρευε να κακομαθαίνει τον εαυτό της, οι υπάλληλοι και οι συνεργάτες της δεν αμείβονταν όπως τους άξιζε. Ξεχνούσε ή δεν ήθελε να τους πληρώσει, απαιτούσε ειδική μεταχείριση επειδή ήταν διάσημη. Μέχρι το τέλος του ’90, εκκρεμούσαν εις βάρος της περισσότερες από 30 μηνύσεις, ενώ τα χρέη της άγγιζαν τα 300 χιλιάδες δολάρια.

Σιγά – σιγά, η Aretha Franklin κατέρρεε. Αποκτούσε παράλογες φοβίες – δεν έμπαινε σε αεροπλάνα, επομένως δεν πραγματοποιούσε εμφανίσεις στο εξωτερικό και περιόριζε από μόνη της την επιτυχία της – ενώ ζούσε σε μία δική της, πλαστή πραγματικότητα. Έλεγε ψέματα, για να παραμείνει στην επικαιρότητα – πως θα έγραφε, τάχα, βιβλίο, ή θα πρωταγωνιστούσε σε ταινίες. Επέμενε, ακόμη κι όταν έγινε γνωστό σε όλους, πως δεν έπασχε από καρκίνο. Μέχρι και το τέλος της ζωής της, αρνούταν τη διάγνωση, ίσως και στον ίδιο της τον εαυτό, και δεν έκανε ποτέ διαθήκη.

Η Aretha Franklin ήταν μία υπέροχη τραγουδίστρια. Έφυγε από τη ζωή στις 16 Αυγούστου 2018, ντυμένη στα χρυσά. Πήρε τον πόνο της, τον μετέτρεψε σε τέχνη και με τη μουσική της σημάδεψε τις δικές μας ζωές.