Μετά το τέλος της οικονομικής κρίσης του 2008, πολλές έρευνες έδειξαν πως οι τράπεζες που διοικούνταν κατά κύριο λόγο από γυναίκες, όπως και οι χώρες με αυξημένη τη γυναικεία παρουσία στη Βουλή, υπέφεραν λιγότερο. Όπως ήταν αναμενόμενο, το χάσμα των φύλων άρχισε να μειώνεται – στην Ευρώπη, τουλάχιστον.
Ας θυμηθούμε τι είχε πει η Christine Lagarde, όταν ήταν ακόμη επικεφαλής του ΔΝΤ: «Αν οι Αδελφοί Lehman ήταν Αδελφές Lehman, η οικονομική κρίση σήμερα θα ήταν διαφορετική.»
Θα μπορούσε να ισχύει το ίδιο για την κρίση στην παγκόσμια υγεία, λόγω της πανδημίας;
Σίγουρα, είναι πολύ νωρίς για να το γνωρίζουμε. Κι έπειτα, μόνο το 10% των χωρών κυβερνάται από γυναίκες. Μέχρι στιγμής, όμως, εάν κοιτάξουμε τους αριθμούς των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων και των θανάτων, θα δούμε πως οι ηγέτιδες διαχειρίζονται καλά την κατάσταση.
Για παράδειγμα, στη Γερμανία έχουν γίνει τα περισσότερα τεστ για τον κορονοϊό (15.730 ανά 1 εκατομμύριο κατοίκων) από κάθε άλλη χώρα στον κόσμο, με αποτέλεσμα να έχει τα λιγότερα θύματα (28 ανά 1 εκατομμύριο κατοίκων). Στην Αγγλία, αντίθετα, έχουμε 4.155 ελέγχους και 105 θανάτους ανά εκατομμύριο, και στη Γαλλία η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη, με 3.436 τεστ και 167 θανάτους ανά εκατομμύριο.
Η Σλοβακία, στην οποία το lockdown πραγματοποιήθηκε μόλις 8 μέρες μετά την εμφάνιση του πρώτου επιβεβαιωμένου κρούσματος, έχουμε 0.4 νεκρούς ανά εκατομμύριο. Ένας αριθμός εντυπωσιακός, όμως αναμενόμενος. Πρόκειται για τη χώρα που έλαβε αμέσως αυστηρά μέτρα, στα οποία οι πολίτες υπάκουσαν. Επιπλέον, οι Ελβετία, η Νέα Ζηλανδία και η Σιγκαπούρη, με την ισχυρή γυναικεία εκπροσώπηση στην πολιτική σκηνή, έχουν ξεχωρίσει για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν την κρίση.
Φυσικά, δεν μπορούμε να πούμε τίποτα με βεβαιότητα. Οι παραπάνω αριθμοί εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες και δεν μπορούμε να κρίνουμε με σιγουριά πού γίνεται σωστή δουλειά και πού όχι. Αν, όμως, το φύλο συνδέεται με την απόδοση;
Αποτελέσματα μελέτης υποστηρίζουν την ιδέα πως οι γυναίκες είναι πιο οργανωμένες και πιο κατάλληλες για τη διαχείριση μίας κρίσης στην υγεία. Επειδή δε δρουν αλαζονικά και βεβιασμένα – κάτι για το οποίο χαρακτηρίζονται οι άνδρες – ενώ είναι επιφυλακτικές, βάζοντας μπροστά τη λογική, θεωρούνται ιδανικές στη λήψη σοβαρών αποφάσεων.
Είναι λογικό, λοιπόν, πως μία αύξηση των γυναικών στην ηγεσία θα μπορούσε να οδηγήσει σε πιο άμεση αντιμετώπιση καταστάσεων, όπως η πανδημία.