Είναι βράδυ και καθόμαστε στον καναπέ του σπιτιού μας. Έχει επιτέλους φτάσει η ώρα να χαλαρώσουμε, να αποφορτιστούμε από την πίεση της ημέρας. Παίρνουμε στα χέρια μας, λοιπόν, το κινητό, το ξεκλειδώνουμε και αρχίζουμε την περιήγηση στα social media. Από την αρχική μας σελίδα θα περάσουν αμέτρητες φωτογραφίες καλογυμνασμένων, αδύνατων μοντέλων και influencers χωρίς καμία ατέλεια. Θα τις δούμε να κάθονται σε μία ξαπλώστρα, αψεγάδιαστες. Κι αμέσως, κάτι μέσα μας θα πονέσει. Θα νιώσουμε λιγότερο όμορφες, λιγότερο ελκυστικές, λιγότερες σε όλα. Θα ζηλέψουμε γυναίκες που δε γνωρίζουμε προσωπικά και θα συγκρίνουμε κάθε ψεγάδι μας με τη δική τους τελειότητα. Στο τέλος, θα κοιμηθούμε μ’ ένα παράπονο στο μυαλό: «Εγώ γιατί δεν είμαι έτσι;»
Η Danae Mercer είναι μία δημοσιογράφος που ζει στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και έχει αποφασίσει να δώσει τέλος στα πρότυπα ομορφιάς που μας επιβάλλει το διαδίκτυο. Το προφίλ της στο Instagram μας μαθαίνει να αγαπάμε τον εαυτό μας ακριβώς όπως είναι, με τις τέλειες ατέλειές του. Ανεβάζει βίντεο, εξηγώντας πώς καθένας μπορεί να παραποιήσει την εικόνα του και, μέσα από άβολες πόζες, να «καμουφλάρει» τα αδύνατά του σημεία, να δείξει κάτι που, στην πραγματικότητα, δεν είναι.
«Ο κίνδυνος που κρύβουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι πως τα αισθανόμαστε πιο προσιτά από την τηλεόραση και τα περιοδικά. Όμως δεν είναι, δε θα το έλεγα. Όλα είναι φιλτραρισμένα», είχε πει σε συνέντευξή της στο Insider. «Αυτό που δεν μπορεί να δει ο κόσμος είναι πως μία φαινομενικά αυθόρμητη φωτογραφία, στην πραγματικότητα δε θα μπορούσε να είναι πιο στημένη. Και δεν πειράζει, δεν πειράζει να ποζάρουμε έτσι, δεν πειράζει αυτό το στήσιμο. Όμως, χρειάζεται να μορφωθούμε πάνω σε αυτό. Ακριβώς όπως τα περιοδικά “πειράζουν” τις φωτογραφίες των διασήμων, έτσι γίνεται και στο Instagram – θα έπρεπε να μιλάμε ανοιχτά για αυτό.»
Ένας από τους λόγους που έχει επιλέξει να ακολουθήσει αυτό το δρόμο, είναι η διατροφική διαταραχή που κατάφερε να ξεπεράσει. Όταν ήταν στα πιο αδύνατά της, όλοι την εκθείαζαν, της έλεγαν πόσο όμορφη είναι και πόσο θέλουν να της μοιάσουν – από κοντά όμως, αφού τα social media ήταν άγνωστα τότε. Δεν ήταν υγιής ούτε στο σώμα, ούτε και στην ψυχή της. Αλλά κανείς δεν το γνώριζε αυτό. Κανείς δε γνώριζε πως πεινούσε, πως στερούταν φαγητό, ύπνο, διασκέδαση, απλώς επειδή ήθελε να χάσει βάρος. Όπως κανείς δε γνώριζε πως μέσα της υπέφερε, κι ας έμοιαζε πανευτυχής.
Διάλεξε, λοιπόν, όταν βγήκε νικήτρια από τη μάχη, να βοηθήσει κάθε άλλη γυναίκα που αισθάνεται το ίδιο. Ήθελε να δείξει πως η ψυχική υγεία είναι σημαντικότερη από το νούμερο του παντελονιού που φοράμε. Ότι το χαμόγελο της πραγματικής ευτυχίας επισκιάζει το νούμερο που βρίσκεται γραμμένο στη ζυγαριά. Ότι όλα αρχίζουν και τελειώνουν μέσα μας.
«Εργαζόμουν σε φωτογραφίσεις αθλητών, οπότε έμαθα τα μικρά κόλπα μέσω των οποίων οι επαγγελματίες μπορούν να κάνουν οποιονδήποτε να δείχνει τέλειος», είχε αναφέρει. Πάντα παίζει ρόλο η γωνία της κάμερας, τα ρούχα, ο φωτισμός, η πόζα. Οι λεπτομέρειες αυτές είναι που κάνουν τη διαφορά.
Το να επιλέγουμε να προωθήσουμε την καλύτερη, εξιδανικευμένη πλευρά μας, δεν είναι κακό. Χρειάζεται να θυμίζουμε, όμως, στον εαυτό μας ότι αυτό κάνουν όλοι. Ό, τι βλέπουμε, είναι επεξεργασμένο. Δε χρειάζεται να κακολογούμε μία γυναίκα επειδή επέλεξε να μη δείξει την κυτταρίτιδα ή τις ραγάδες της, να τονίσει τα δυνατά της σημεία και να βγάλει την τέλεια λήψη. Αυτό που χρειάζεται, είναι να μάθουμε να μην την αφήνουμε να μας επηρεάζει. Όπως εκείνη επιλέγει να αναρτήσει ό, τι περιεχόμενο θέλει, έτσι κι εμείς επιλέγουμε να μας αγαπάμε και να της πούμε «μπράβο», αν πέτυχαν το στόχο τους.
Διαβάστε επίσης:
Joan MacDonald: Μία fitness influencer ετών 73
Η Adele αδυνάτισε κι έφερε στην επιφάνεια μία σκληρή αλήθεια για την κοινωνία μας
Η σεξιστική βιομηχανία των ΜΜΕ
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση