Ήταν 16 Μαΐου του 1975, όταν η Junko Tabei, μια 35χρονη ορειβάτισσα από τη Φουκουσίμα της Ιαπωνίας έφτασε στην κορυφή του Έβερεστ και έγινε η πρώτη γυναίκα που το πέτυχε. Ακολουθώντας την ίδια διαδρομή, με την οποία οι Edmund Hillary και Tenzing Norgay, 20 χρόνια νωρίτερα, κατόρθωσαν να γίνουν οι πρώτοι άνθρωποι που κατέκτησαν το Έβερεστ, η Junko, εν μέσω χιονοστιβάδας, πέτυχε το ακατόρθωτο.
Γεννημένη το 1939, η Junko ήταν το πέμπτο από τα επτά παιδιά μιας φτωχής οικογένειας. Η αγάπη της για την αναρρίχηση ξεκίνησε όταν ήταν μόλις 10 ετών, μετά από ένα ταξίδι στο όρος Nasu. Αν και αρχικά είχε θεωρηθεί αδύναμη σωματικά για το συγκεκριμένο άθλημα, η ίδια είχε μαγευτεί από τα φυσικά τοπία που είχε αντικρίσει. Ωστόσο, η οικογένειά της δεν είχε αρκετά χρήματα για να τη στηρίξει, και έτσι περιορίστηκε στις λίγες αναρριχήσεις, που διοργανώνονταν από το σχολείο της.
Από το 1958 έως το 1962, σπούδασε αγγλική και αμερικανική λογοτεχνία στο Showa Women’s University, καθώς αρχικά προοριζόταν για δασκάλα. Η Junko, όμως, δεν τα παράτησε και αποφάσισε να συμμετάσχει σε αναρριχητικούς συλλόγους, που εκείνη την εποχή αποτελούνταν ως επί το πλείστον από άνδρες. Όπως παραδέχθηκε αργότερα, πολλοί ήταν εκείνοι που την αντιμετώπισαν εχθρικά και την αμφισβήτησαν, λόγω του φύλου της. Μάλιστα, υπήρξαν και ορειβάτες, οι οποίοι δεν δέχθηκαν να συμμετάσχουν σε αποστολή εξαιτίας της παρουσίας της.
Κόντρα στα κοινωνικά στερεότυπα εκείνης της περιόδου, που ήθελαν τις γυναίκες να είναι μόνο νοικοκυρές χωρίς εργασία και χόμπι, το 1969 ίδρυσε την πρώτη αποκλειστικά Γυναικεία Ορειβατική Λέσχη στην Ιαπωνία, Joshi-Tohan Club. Η πρώτη τους αποστολή πραγματοποιήθηκε 1970, στο βουνό του Νεπάλ Annapurna III. Έφτασαν με επιτυχία στη κορυφή, χρησιμοποιώντας μια νέα διαδρομή στη νότια πλευρά του όρους και έγιναν οι πρώτες γυναίκες που ανέβηκαν στο βουνό αυτό.
«Όταν ξεκινήσαμε την ανάβαση, όλες ήμασταν αποφασισμένες να δείξουμε μόνο τη δυνατή πλευρά μας», είχε παραδεχθεί η Junko. Πολλές από τις ορειβάτισσες, κατά τη διάρκεια της ανάβασης, αρρώστησαν από το υψόμετρο. Ωστόσο, καμία δεν ήθελε να παραδεχτεί την αδυναμία της. Παρότι κατάφεραν να φτάσουν στην κορυφή στις 19 Μαΐου, η εμπειρία αυτή την άλλαξε.
Η ιστορική αναρρίχηση στο Έβερεστ
Το 1975, οι Tabei και Miyuzaki αποφάσισαν να κατακτήσουν το Έβερεστ. Πριν ακόμη ξεκινήσουν το ταξίδι τους, αποθαρρύθηκαν, αφού όταν ζήτησαν υποστήριξη από την ιαπωνική επιχειρηματική κοινότητα, πολλοί χαρακτήρισαν την αποστολή τρέλα – ιδιαίτερα για γυναίκες – ενόψει των επικείμενων μουσώνων. Στο τέλος, κατάφεραν να χρηματοδοτηθούν από την εφημερίδα Yomiuri Shimbun και το Nippon Television.
Η Junko ξεκίνησε τη μεγαλύτερη και δυσκολότερη περιπέτεια της ζωής της, στις 3 Μαΐου 1975. Μόλις μια μέρα μετά, η ομάδα είχε κατασκηνώσει στα 6.300 μέτρα (20.700 πόδια), όταν χτυπήθηκε από μια χιονοστιβάδα. Η Γιαπωνέζα ορειβάτισσα και η ομάδα της βρέθηκαν θαμμένες κάτω από πολύ χιόνι και είχαν χάσει τις αισθήσεις τους, μέχρι τη στιγμή που οι οδηγοί που τις συνόδευσαν τις εντόπισαν. Από το συμβάν δεν υπήρξαν θύματα, όμως, η ίδια δεν μπορούσε να περπατήσει για δυο ημέρες και έτσι η αποστολή καθυστέρησε. Αποφασισμένη να πετύχει, όταν ανάρρωσε, συνέχισε να οδηγεί την ομάδα της. Αρχικά, είχαν προγραμματίσει να στείλουν δύο γυναίκες στην κορυφή του Έβερεστ, όμως, λόγω προβλήματος στις φιάλες οξυγόνου, μόνο μία γυναίκα – μαζί με μια οδηγό – θα μπορούσε να συνεχίσει το ταξίδι.
Έτσι, στις 16 Μαΐου 1975, 12 ημέρες μετά τη χιονοστιβάδα και μέσω μιας δύσκολης και παγωμένης διαδρομής, η Junko Tabei έγινε η πρώτη γυναίκα που έφτασε στην κορυφή του Έβερεστ. Κόντρα σε όσους την αποθάρρυναν και την αποδοκίμαζαν, η ορειβάτισσα, ύψους 1,49 που είχε θεωρηθεί από πολλούς αδύναμη για να ασχοληθεί με το άθλημα, τα κατάφερε.
Όταν επέστρεψε στην πατρίδα της έτυχε τεράστιας αποδοχής από τον λαό, ενώ έλαβε συγχαρητήρια μηνύματα από τον βασιλιά του Νεπάλ και την ιαπωνική κυβέρνηση. Αποτέλεσε πρότυπο για πολλά φεμινιστικά κινήματα, με την ίδια να δηλώνει πως «θα προτιμούσα να είμαι όχι η πρώτη, αλλά η 36η γυναίκα που ανέβηκε στην ψηλότερη κορυφή του κόσμου».
Η κατάκτηση των «επτά κορυφών»
Η κατάκτηση του Έβερεστ δεν ήταν αρκετή για την Junko. Συνέχισε να κάνει με πάθος αυτό που αγαπούσε και τελικά έγινε η πρώτη γυναίκα που κατάφερε να ανέβει στο ψηλότερο βουνό κάθε ηπείρου: Kilimanjaro (1980), Mt. Aconcagua (1987), Denali (1988), Mt. Elbrus (1989), Mount Vinson (1991) και Puncak Jaya (1992). Μέχρι το 2005, είχε συμμετάσχει σε 44 ορειβατικές αποστολές σε όλο τον κόσμο και είχε αναρριχηθεί σε 70 βουνά.
Διαγνώστηκε με καρκίνο του στομάχου το 2012 και άφησε την τελευταία της πνοή στις 20 Οκτωβρίου 2016. Σήμερα θεωρείται κορυφαίο πρότυπο στην Ιαπωνία, όχι μόνο για τις γυναίκες, αλλά για όλους τους ανθρώπους που θέλουν να ξεχωρίσουν και να πετύχουν τα όνειρά τους.
Διαβάστε επίσης:
9 σπουδαίες γυναίκες πρωτευοντολόγοι που αφιέρωσαν τη ζωή τους στα ζώα
Julie d’Aubigny: Η ξιφομάχος και ντίβα της όπερας με την πολυτάραχη ζωή
Delphine Boel: H γλύπτρια που έγινε πριγκίπισσα με απόφαση δικαστηρίου
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση