Συναντηθήκαμε στο κέντρο της Αθήνας ένα από τα Αυγουστιάτικα απογεύματα. Η Μαίη Ζαννή, είναι παιδί του κέντρου. Ως πολιτική επιστήμονας έχει βρεθεί στο εξωτερικό σε Λονδίνο, Βρυξέλλες και Παρίσι. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά της γνωρίσματα είναι η ευαισθησία της στα θέματα των γυναικών και αυτή η ακριβώς η ευαισθησία της ήταν η απαρχή για να δημιουργηθεί το Women Act. Η πρώτη και μοναδική οργάνωση στην Ελλάδα που ασχολείται αποκλειστικά με την ενδυνάμωση των γυναικών σε αυτό που αποκαλείται «Leadership in the Public Sphere» υλοποιώντας μια συγκεκριμένη στρατηγική βασισμένη στο τρίπτυχο εκπαίδευση – ενδυνάμωση – δικτύωση. «Ζώντας τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα από τις κυβερνητικές ή κομματικές θέσεις στις οποίες βρέθηκα, έχω δει να συμβαίνουν όλα αυτά για τα οποία συζητάμε στην Women Act. Λίγες γυναίκες στο τραπέζι, ακόμα λιγότερες με βαριά χαρτοφυλάκια και κυρίως, ένα αίσθημα ότι μένουμε συνεχώς “απ’ έξω” ». Θέλει ένα καλύτερο ή μάλλον ίσο μέλλον για τις γυναίκες και μάλιστα όπως χαρακτηριστικά λέει «ως μητέρα μιας κόρης, αδυνατώ να δεχτώ ότι θα έχει λιγότερες ευκαιρίες σε αυτή τη χώρα από ότι εάν είχε γεννηθεί αγόρι. Η ισότητα στα κέντρα λήψης αποφάσεων, στη δημόσια ζωή, παντού στα κοινά είναι ζήτημα δημοκρατίας. Η Women Act, λοιπόν, θα συνεχίσει να μάχεται γι’ αυτόν το σκοπό».
Για το portraitsgr, το πρώτο business media αφιερωμένο στις γυναίκες, το έργο τους αλλά και την ενδυνάμωσή τους, η Women Act, είναι μία οργάνωση με την οποία οι στόχοι μας είναι κοινοί. Η Ελληνίδα γυναίκα να αντιμετωπιστεί ως ίση προς ίσο.
Είτε αυτό μεταφράζεται σε δημόσιο λόγο είτε στις θέσεις εργασίας είτε μισθολογικά. Και επειδή πιστεύουμε πως μόνο όλες μαζί μπορούμε να καταφέρουμε πολλά, σας προσκαλούμε σε αυτή μας την προσπάθεια, με έναρξη αυτή τη συνέντευξη και σας καλωσορίζουμε στη στήλη #chatwithwomenact. Mαζί θα γνωρίσουμε όλες και όλοι πραγματικές γυναίκες ηγέτες που βρίσκονται αναμεσά μας και περιμένουν να μοιραστούν την ιστορία τους. Ανυπομονούμε!
Πώς προέκυψε η Women Act;
Η ιδέα για τη δημιουργία ένος φορέα με στόχο την ισότιμη παρουσία και εκπροσώπηση των γυναικών σε θέσεις ηγεσίας στη δημόσια ζωή της χώρας μας, γεννήθηκε το 2011 όταν βρέθηκα στην Αμερική ως μέλος μιας αποστολής για να παρακολουθήσω την πρωτοβουλία της Hillary Clinton «Women in Public Service». Σε αυτό το πρόγραμμα μας μίλησαν γυναίκες με σπουδαία πορεία και έργο στις υπηρεσίες του δημόσιου τομέα όπως η Christine Lagarde, η Madeleine Allbright και, τέλος, η ίδια η Hillary επιχειρηματολογώντας με πάθος για την σημασία που έχει η ίση εκπροσώπηση γυναικών και ανδρών στην κορυφή της ηγεσίας μιας χώρας. Όλες αυτές οι γυναίκες και όλες αυτές οι κουβέντες δούλεψαν μέσα μου καταλυτικά. Ήταν μια στιγμή πραγματικής εμπνευσης. Έτσι, όταν επέστρεψα στην Ελλάδα, σκέφτηκα «γιατί όχι και εδώ;». Άλλωστε πως είναι δυνατόν να μιλάμε για ισότητα και γυναικεία ηγεσία και ταυτόχρονα να έχουμε τόσες λίγες γυναίκες σε θέσεις πρόεδρου φορέων, εκλεγμένων δημάρχων ή βουλευτών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και το Κοινοβούλιο; Αλλά και στις επιχειρήσεις, βλέπουμε πόσο πολύ μια γυναίκα δυσκολεύεται να βρεθεί στην κορυφή της ιεραρχίας ενός οργανισμού, ακόμη και αν τα προσόντα της είναι αντίστοιχα -και ενίοτε ακόμη περισσότερα- από ενός στελέχους γενούς αρσενικού. Αυτή τη σκέψη και την πεποίθηση ότι τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν προς μια κατεύθυνση πιο ισορροπημένη μοιραστήκαμε 8 γυναίκες με διαφορετικές διαδρομές και ενώνοντας τις δυνάμεις μας ιδρύσαμε το 2017 τη Women Act, μια μη κυβερνητική και μη κερδοσκοπική οργάνωση με έδρα την Αθήνα και στόχο βοηθήσουμε τις γυναίκες να διεκδικήσουν και να αναλάβουν τις θέσεις που τους αξίζουν, εκπληρώνοντας τους στόχους τους και αφήνοντας κατά μέρος τις κάθε στερεοτυπική τροχοπέδη. Ακόμη και σήμερα όμως, έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε…
Ποια είναι η διαφορά της Women Αct σε σχέση με άλλες οργανώσεις για τις γυναίκες; Που επικεντρώνεστε;
Η Women Act είναι η πρώτη και μοναδική οργάνωση στην Ελλάδα που ασχολείται αποκλειστικά με την ενδυνάμωση των γυναικών σε αυτό που αποκαλείται «Leadership in the Public Sphere» υλοποιώντας μια συγκεκριμένη στρατηγική βασισμένη στο τρίπτυχο εκπαίδευση – ενδυνάμωση – δικτύωση. Συνεργαζόμαστε με τη Γενική Γραμματεία Ισότητας και άλλες οργανώσεις για την υλοποίηση κοινών πρωτοβουλιών και projects αλλά ο στόχος μας είναι η ισότιμη ανάδειξη των γυναικών στο δημόσιο διάλογο και τα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Έχοντας ζήσει πολύ στο εξωτερικό και σε Ευρώπη και σε Αμερική ποιες είναι οι μεγαλύτερες διαφορές που έχετε εντοπίσει; Που είμαστε μπροστά και που πολύ πίσω;
Στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο κομμάτι που δραστηριοποιείται η Women Act, δηλαδή τη συμμετοχή στην δημόσια σφαίρα ,δεν υπάρχουν τα δίκτυα που να μπορούν να κάνουν mentoring σε ανερχόμενες γυναίκες και να τους δείξουν τον τρόπο για το επόμενο βήμα παρέχοντάς τους χρήσιμα εργαλεία και μια σειρά από αξιόλογες συστάσεις. Φαίνεται σαν να υπάρχει μια δυσκολία από τις γυναίκες που έχουν επιτύχει κάτι, να περάσουν την σκυτάλη σε αυτές που προσπαθούν να προχωρήσουν ή να κάνουν μια μετάβαση. Και αυτός είναι ο λόγος που δημιουργήθηκε η Women Act.
Στο εξωτερικό, αντίθετα με τη χώρα μας υπάρχουν αντίστοιχοι φορείς σε κάθε τομέα και industry. Στην Women Act έχουμε ξεκινήσει με τα γνωστά μας Aperitifs μία φορά το μήνα να κάνουμε το networking που χρειάζονται οι γυναίκες. Κάθε τρίμηνο έχουμε Ακαδημίες Ηγεσίας όπου δίνεται η δυνατότητα μέσω ενος interactive workshop να περάσουν γυναίκες μια μέρα μαζί μαθαίνοντας τα εργαλεία που χρειάζεται μια γυναίκα ηγέτης. Εχουμε το πρόγραμμα Pathfinder για mentoring σε γυναίκες το οποίο είναι διαφορετικό από άλλα με την έννοια ότι και οι μεγαλύτερες μαθαίνουν από τις νεότερες digital skills και άλλα.
Τι σε εξέπληξε και ίσως σε σόκαρε γνωρίζοντας γυναίκες απ’ όλη την Ελλάδα. Ποιες ιστορίες σου έχουν μείνει;
Έχουμε ήδη δύο ακόμα hubs της Women Act ένα στη Θεσσαλονίκη και ένα στην Καβάλα. Και κάθε φορά που αφήνουμε την Αθήνα καταλαβαίνουμε πόσο σημαντικό είναι αυτό που έχουμε ξεκινήσει. Θυμαμαι για παράδειγμα στην πρώτη μας παρουσίαση στη Καβάλα, 240 γυναίκες να μας ακούν με τόση προσοχή και στο τέλος μια από αυτές μου είπε «Δεν εχουμε ξανακουσει τετοια πράγματα!». Αυτός είναι και ο στόχος μας. Να πάμε παντού στην Ελλάδα και να βρούμε όλες αυτές τις γυναίκες που είναι ηγέτες στις μικρές τους κοινωνίες, που έχουν καταφέρει τόσα μόνες τους και δεν τις γνωρίζει κανείς. Που έχουν να μας διδάξουν τόσα πολλά.
Κάνετε δύο μεγάλες προσπάθειες το «no more manels» και το «champions». Μίλησέ μου για αυτές τις δύο δράσεις και ποιος είναι ο ιδανικός στόχος.
Το No More Manels που μόλις ξεκινήσαμε είναι η αντίθεσή μας στον τον τρόπο με τον οποίο στήνονται τα πάνελ σε συνέδρια και εκδηλώσεις δημοσίου διαλόγου. Συνήθως, οι γυναίκες είναι απούσες ή –ακόμη χειρότερα– σε θέσεις συντονίστριας. Είναι μια άκρως προσβλητική κατάσταση να βλέπει κανείς συνέδρια με τρανταχτά ονόματα να μην προσκαλούν ως ομιλήτριες σημαντικές επιστήμονες ή επιχειρηματίες και να τις θέλουν μόνο στο ακροατήριο. Και αυτό είναι που θέλουμε να αλλάξουμε. Σε αυτή μας την προσπάθεια έχουν ήδη συνταχθεί μεγάλα think tanks και ιδρύματα όπως το ΕΛΙΑΜΕΠ, το Ινστιτούτο Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής και το Κοινωφελές Ιδρυμα Λασκαρίδη κάνοντας pledge σε αυτή την πρωτοβουλία. Επιπλέον, στη Women Act έχουμε ενεργοποιήσει και τον θεσμό των Champions, όπου μια σειρά από αξιόλογων άνδρών που πιστεύουν στην ισότιμη εκπροσώπηση και την επιδιώκουν με κάθε ευκαιρία στα περιβάλλοντα που δραστηριοποιούνται, έχουν αποδεχθεί την πρόσκλησή μας να βγουν μπροστά, να ενισχύσουν τις γυναίκες και να μιλήσουν για αυτά που άλλοι αποσιωπούν. Ανάμεσα τους, με πρώτο τον υπουργό Υγείας Βασίλη Κικίλια, ο πρ. υπουργός Παύλος Γερουλάνος, ο καθηγητής Αριστοτέλης Τζιαμπίρης και αρκετοί ακόμοι που πιστεύουν –όπως και εμείς στη Women Act– ότι οι άντρες είναι μέρος της λύσης.
Αν γυρνούσες πίσω τον χρόνο και έδινες μία συμβουλή στον 17χρονο εαυτό σου ποια θα ήταν;
Μία μόνο; Αν μπορούσα θα γυρνούσα πίσω τον χρόνο και θα έδινα πολλές! Πρώτα από όλα να μην παίρνω τα πράγματα τόσο προσωπικά – η ζωή συνεχίζεται. Να μην αισθάνομαι, όπως πολλές γυναίκες, συνέχεια την ανάγκη να είμαι συμπαθής σε όλους, πράγμα αδύνατο και κουραστικό από την φύση του. Τέλος να μην παίρνω την αποτυχία τόσο βαριά. Να πιστεύω στα μαθήματα που παίρνει κανείς ακόμα και με σκληρό τρόπο.
Κεφάλαιο αποτυχία. Όλοι μας έχουμε ζήσει και από μία. Πως τη θυμάσαι και τι σου έμαθε;
Έχω υποστεί μεγάλες αποτυχίες, τις λες και συντριβές και μάλιστα δημόσιες. Πάλι εδώ πιστεύω στα μαθήματα. Να πέφτεις, να σηκώνεσαι, να συγχωρείς και να προχωράς πιο κάτω γιατί οτιδήποτε άλλο είναι τοξικό. Να μην ξεχνάς όμως ποτέ πως ένιωσες και γιατί. Και να ξανα εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους.
Ποια είναι η πιο σοφή συμβουλή που σου έχουν δώσει και γιατί;
Θα έλεγα ότι η μέντορας μου μου άνοιξε τα μάτια. «Κοιτάξου στον καθρέπτη και μην ασχολείσαι με το τι λέει ο κόσμος γιατί θα λέει ότι και να κάνεις αλλά αυτός δεν είναι λόγος να μην κάνεις» μου είπε και έκανα αυτό ακριβώς. Πιστεύω πολύ στην αξία του mentoring. Πλέον λέω στον εαυτό μου «εχει πραγματικά σημασία; σε 5 χρόνια θα το θυμάμαι αυτό;» Και προχωρώ.
Ποιο θέλεις να είναι το legacy σου;
Ότι έκανα το καλύτερο δυνατό με δεδομένες τις συνθήκες για να ζήσω με ακεραιότητα, να μεγαλώσω την κόρη μου μέσα σε απέραντη αγάπη και αξιοπρέπεια, ότι πάλεψα για τα πολιτικά μου πιστεύω και βεβαίως οτι μέσω της Women Act συνέβαλα στην ισότητα στη δημόσια ζωή.
Οταν τα πράγματα ζορίσουν, τι λες στον εαυτό σου; Έχεις κάποιο moto / τραγούδι/ φράση;
If you are going through hell, keep going – Winston Churchill για τις μεγάλες δυσκολίες και πάντα με παρηγορεί το αγαπημένο μου ποίημα Ulysses του Alfred Tennyson:
Tho’ much is taken, much abides; and tho’
We are not now that strength which in old days
Moved earth and heaven, that which we are, we are;
One equal temper of heroic hearts,
Made weak by time and fate, but strong in will
To strive, to seek, to find, and not to yield.
Αρκετά κατορθώσαμε, μα πάντα
Πολλά μένουν ακόμα για να γίνουν,
Κι αν δυνατοί δεν είμαστε σαν πρώτα
Στα παλιά χρόνια, που δικά μας ήταν
Γη κι ουρανός, είμαστε ακόμη κάτι
Γιατί καρδιές αντρείες δε θ’ αλλάξουν
Κι αν ο Καιρός κι η Μοίρα τις κουράσουν,
Μα στο έργο σταθερή και στον αγώνα
Βαθιά τους ζωντανή θέληση μένει
που δύναμη καμιά δεν τη δαμάζει.
Φωτογραφίες: Γιώργος Κονταρίνης
Ευχαριστούμε θερμά το ξενοδοχείο Inn Athens Hotel για την φιλοξενία
Διαβάστε επίσης:
Μαρέβα Γκραμπόφσκι «Oι γυναίκες σε θέσεις ευθύνης έχουν να προσφέρουν πολλά»
Όχι Μόνο Άνδρες: H πρωτοβουλία που ζητά την ισότιμη εκπροσώπηση στα πάνελ συνεδρίων και διοργανώσεων
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση