Από το 2009 μέχρι το 2017, είχε ένα ρόλο δύσκολο κι απαιτητικό: εκείνον της Πρώτης Κυρίας των ΗΠΑ. Από την αρχή φάνηκε να διαφέρει από τις προκατόχους της. Αντί να στέκεται ήσυχα στο πλάι, συμπληρώνοντας το σύζυγό της, τράβηξε την προσοχή κι ελάχιστοι τη γνωρίζουν ως «γυναίκα του Barack Obama». Έδειξε από νωρίς την εκρηκτική της προσωπικότητα και, πάντα με στιλ, προσπαθούσε να βελτιώσει τις ζωές των Αμερικανών.
Η Michelle Obama γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 1964 στο Chicago. Μεγάλωσε σ’ ένα διαμέρισμα που οι γονείς της νοίκιαζαν από μία θεία της. Ζούσε σε μία τυπική οικογένεια της εποχής, με τη μητέρα να ασχολείται με το νοικοκυριό, τον πατέρα να εργάζεται, τα οικογενειακά δείπνα στο τραπέζι της κουζίνας. Έπαιζαν όλοι μαζί Monopoly, διάβαζαν και επισκέπτονταν συγγενείς. Η ίδια, λάτρευε πιάνο και περνούσε τα καλοκαίρια στο εξοχικό τους, στο Michigan.
Όταν, ως μαθήτρια, εκμυστηρεύτηκε στους καθηγητές της ότι ονειρευόταν να γίνει φοιτήτρια σ’ ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα της Ivy League, της «έκοψαν τα φτερά». Της είπαν να στοχεύσει κάπου χαμηλότερα. Τελικά, τους διέψευσε πανηγυρικά. Σπούδασε κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο Princeton, έκανε και ένα minor τις Αφροαμερικανικές Σπουδές. Αποφοίτησε με Άριστα και προχώρησε στη Νομική Σχολή του Harvard.
Φυσικά, ο δρόμος που διέσχισε μέχρι να φτάσει στο σημείο αυτό, δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. Η πρώτη της συγκάτοικος ήταν λευκή και δε δεχόταν να μείνει μαζί της, μέχρι που είδε πως κανείς δεν της επέτρεπε να αλλάξει δωμάτιο. Έπειτα, η Michelle συνειδητοποίησε πως σχεδόν κανείς δε δεχόταν να τη βοηθήσει λόγω του χρώματός της, κάτι που την έκανε να αισθάνεται σαν επισκέπτρια της Πανεπιστημιούπολης. Φυσικά, ένιωθε μειονεκτικά και για οικονομικούς λόγους. «Θυμάμαι ότι σοκαρίστηκα», έχει δηλώσει, «όταν είδα συμφοιτητές μου να οδηγούν BMW. Δεν ήξερα κανέναν, ούτε καν γονείς, που οδηγούσαν BMW.»
Στο Princeton ασχολήθηκε ενεργά με την ομάδα Third World Center, η οποία ήταν αφιερωμένη στη βοήθεια μαθητών που ανήκαν σε μειονότητες. Ήταν υπεύθυνη του παιδικού σταθμού κι έκανε φροντιστήριο στα μεγαλύτερα παιδιά. Στο Harvard, πήρε μέρος σε διαδηλώσεις προκειμένου να προσληφθούν περισσότεροι καθηγητές που μεγάλωσαν σε μη-προνομιούχες κοινότητες. Εργάστηκε στο νομικό γραφείο του Πανεπιστημίου και βοηθούσε πελάτες χαμηλού εισοδήματος.
Πριν γνωρίσει τον Barack Obama, ήταν σίγουρη πως θα γινόταν γυναίκα καριέρας. Δεν είχε καμία διάθεση να σπαταλήσει χρόνο για έναν άνδρα, όμως, όπως λέει και το ρητό, όταν κάνουμε σχέδια, ο Θεός γελάει. Οι δυο τους βγήκαν ραντεβού στο σινεμά, για να δουν την ταινία Do the Right Thing. Την είχε διαλέξει εκείνος, έχοντας την ιστορία τους στο μυαλό. Ήθελε να της δείξει πως τα ετερώνυμα έλκονται. Άλλωστε, ήταν περιπετειώδης. H Michelle, αντίθετα, πιο σταθερή και ήπιων τόνων. Τελικά, παντρεύτηκαν στιε 3 Οκτωβρίου του 1992 κι έχουν δύο κόρες, τη Malia και τη Sasha.
Ζούσαν οικογενειακώς στο Chicago, όπου ο Obama δίδασκε στο Πανεπιστήμιο. Όταν αποφάσισε να ασχοληθεί με την πολιτική, βρήκε στο πρόσωπό της τη στήριξη που χρειαζόταν και τη δύναμη να συνεχίσει. Στην αρχή, βέβαια, δε συμφωνούσε. Φοβόταν πως τα κορίτσια τους θα βίωναν έντονο bullying στο σχολείο, αν έχανε στις εκλογές. Για την υποψηφιότητά του, μάλιστα, το 2008 – όταν έγινε Πρόεδρος της χώρας – έκαναν μία συμφωνία: Εκείνος θα έκοβε το κάπνισμα κι εκείνη δε θα έφερνε αντιρρήσεις.
Προτιμούσε να βρίσκεται στο παρασκήνιο, κάνοντας ελάχιστες εμφανίσεις στο πλευρό του. Το Φεβρουάριο εκείνης της χρονιάς, όμως, αποφάσισε να συμμετάσχει ενεργά στην προεκλογική του εκστρατεία. Έγραψε δικούς της λόγους, μιλούσε αυθόρμητα και προκαλούσε αντιδράσεις. Ο Cal Thomas, από τα Fox News, την περιέγραψε ως «Θυμωμένη Μαύρη» και πολλές αυθαίρετες ιστορίες εμφανίστηκαν online, προκειμένου να ενισχύσουν αυτόν τον χαρακτηρισμό. Η ίδια, έχει δηλώσει πως «Ο Barack κι εγώ βρισκόμαστε στα φώτα της δημοσιότητας εδώ και χρόνια κι έχουμε σκληρύνει στην πορεία. Όταν είσαι έξω και προωθείς την καμπάνια σου, δέχεσαι κριτική. Απλώς τη δέχομαι ένα βήμα τη φορά και, στο τέλος της ημέρας, ξέρω πως έρχεται ανάλογα με την εξουσία.»
Κατά τη διάρκεια της θητείας της, φαινόταν ταυτόχρονα επιβλητική και προσιτή. Βοηθούσε τους αστέγους, μαγείρευε σε ιδρύματα, οργάνωνε εκδηλώσεις για γυναίκες. Στήριζε τα δικαιώματα των μελών της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ και προσπαθούσε να δώσει δύναμη στα μικρά κορίτσια. Πολλοί τη σχολίασαν αρνητικά, χαρακτηρίζοντάς τη «φεμινιστικό εφιάλτη». Πάλεψε κατά της παιδικής παχυσαρκίας, προωθώντας υγιεινές διατροφικές συνήθειες και προσπάθησε με κάθε τρόπο να βελτιώσει τη ζωή των πολιτών της χώρας.
«Αποτελώ τρανό παράδειγμα του τι μπορεί να γίνει όταν , από πολύ μικρά ακόμη, τα κορίτσια δέχονται αγάπη και φροντίδα από τους ανθρώπους γύρω τους. Στη ζωή μου, περιτριγυριζόμουν από φανταστικές γυναίκες που με δίδαξαν τι θα πει “ήρεμη δύναμη” κι αξιοπρέπεια», ανέφερε σε συνέντευξη.
Αρκετοί θεωρούσαν – ή μάλλον, ήλπιζαν – πως θα έβαζε κι εκείνη υποψηφιότητα για την προεδρία των ΗΠΑ. Όταν ο Barack Obama είχε ερωτηθεί σχετικά, απάντησε το εξής: «Σ’ αυτή τη ζωή, τρία είναι βέβαια: Ο θάνατος, οι φόροι και το ότι η Michelle δεν κατεβαίνει για Πρόεδρος.»
Το Νοέμβριο του 2018, εκδόθηκε η αυτοβιογραφία της με τίτλο Becoming. Μπορούμε να την παρακολουθήσουμε και σε μορφή σειράς στο Netflix. Στον επίλογο, έγραψε πως ο χώρος της πολιτικής δεν ταίριαζε στην ιδιοσυγκρασία της. «Δεν έχω καμία τέτοια πρόθεση», έγραψε. Προτιμά να αλλάξει τις ζωές των ανθρώπων με διαφορετικούς τρόπους – και το κάνει μέχρι σήμερα.
Φυσικά, μία γυναίκα με τέτοια επιρροή και, έχοντας κατά νου πως ο παππούς και η προ-προγιαγιά της γεννήθηκαν σκλάβοι, δε θα μπορούσε παρά να πάρει θέσει στο ζήτημα της τραγικής κι αναίτιας δολοφονίας του George Floyd από αστυνομικό της Minneapolis. Χαρακτήρισε το συμβάν ως άμεση συνέπεια προκαταλήψεων και ανισοτήτων που έχουν μείνει στην αφάνεια, ενώ ζήτησε από τους πάντες να δράσουν – ο καθένας με όποιον τρόπο μπορεί. «Αν περνάς πολύ χρόνο βάζοντας διάφορα hashtags και κάνοντας αναρτήσεις, ναι, αυτό είναι χρήσιμο. Ειδικά εν μέσω πανδημίας. Αλλά είναι μόνο η αρχή. Πήγαινε ένα βήμα παρακάτω», είπε.