Χθες ήταν η παγκόσμια ημέρα άνδρα. Την γιορτάζουμε ελάχιστα, όπως και την – αντίστοιχη – αδικημένη μέρα του πατέρα. Ίσως αυτό γίνεται γιατί, ναι, μάνα είναι μόνο μία, αλλά αντίστοιχα και πατέρας είναι μόνο ένας.
Και θα ήταν μέγιστο λάθος μας, παλεύοντας για μία ισότιμη θέση της γυναίκας στη σύγχρονη κοινωνία να βάζουμε όλους τους άνδρες σε ένα τσουβάλι. Γιατί υπάρχουν άνδρες, που φέρονται ισότιμα στις γυναίκες. Υπάρχουν άνδρες που πιστεύουν στις ικανότητές τους και χωρίς αυτούς, δεν θα είχε ανοίξει εύκολα ο δρόμος.
Υπάρχουν άντρες που υψώνουν το ανάστημά τους, απέναντι στη βία, την αδικία, στις διακρίσεις. Και δεν είναι λίγοι. Απλά δεν το φωνάζουν. Το αποδεικνύουν με τις πράξεις τους. Όπως υπάρχουν άνδρες που μοιράζονται τις δουλειές του σπιτιού. Που πηγαινοφέρνουν τα παιδιά στα εξωσχολικά. Που κάνουν λίγο πίσω να στηρίξουν την οικογένεια για να προχωρήσει επαγγελματικά η γυναίκα. Που δε μεγαλώνουν τα παιδιά τους μέσα στα στερεότυπα. Τις κόρες «πριγκίπισσες» και τα αγόρια «μάγκες» – με την κακή έννοια που έχουν πάρει οι όροι. Αλλά μεγαλώνουν παιδιά, που μπορούν να παίζουν με ό,τι παιχνίδι θέλουν, που μπορούν να ονειρεύονται να γίνουν ό,τι θέλουν.
Ανδρες που απλώνουν τα ρούχα, πηγαίνουν σούπερ μάρκετ, μαγειρεύουν. Που κρατάνε τα παιδιά και αυτοί να βγουν οι σύντροφοί τους. Που δεν θα καταρρεύσει όλη τους η κοσμοθεωρία εάν η σύντροφό τους φέρει περισσότερα χρήματα στο σπίτι. Αντρες που μοιράζονται την καθημερινότητα ισότιμα όχι γιατί τους το ζήτησε κανείς, αλλά γιατί το πιστεύουν βαθιά.
Αντρες που θα διαβάσουν αυτοί παραμύθι το βράδυ στα παιδιά, άντρες που βοηθούν να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, που πιστεύουν σε εμάς, που μας δίνουν την ώθηση όταν δειλιάζουμε. Που θα υψώσουν τον τόνο της φωνής στην αδικία και στην προσβολή. Που καμαρώνουν για την επιτυχία μας όπως θα καμαρώναμε και εμείς για την αντίστοιχη δική τους. Που θα πουν το μπράβο μέσα από την καρδιά τους. Οχι μόνο σε εμάς. Αλλά και σε όλους τους άλλους. Που θα συνεργαστούν δημιουργικά, θα επικροτήσουν την προαγωγή, θα προσφέρουν υψηλή εργασιακή θέση, όχι γιατί έχουν κάποιο απώτερο σκοπό, αλλά γιατί βλέπουν τις σπουδές, την εμπειρία, τις δυνατότητες και όχι το φύλο.
Οχι δεν είναι όλοι οι άνδρες ίδιοι. Και είναι χρέος μας, όλων των γυναικών που τους συναντήσαμε στο δρόμο μας, – επαγγελματικό, προσωπικό ακόμα και κοινωνικό, να τους το αναγνωρίσουμε.
Και είναι ακόμα μεγαλύτερο χρέος μας, να μεγαλώσουμε αγόρια και κορίτσια, να μεγαλώσουμε παιδιά, με ριζωμένα τα πιστεύω της ισότητας μέσα τους.
Διαβάστε επίσης
15 φράσεις σπουδαίων ανδρών για την ισότητα, το φεμινισμό και τα δικαιώματα της γυναίκας
Η «Aθάνατη Ελληνική Λεβεντιά» και η πραγματική δύναμη των social media