Όλοι γνωρίζουμε τους μεγαλύτερους άνδρες εξερευνητές: Marco Polo, James Cook, Μαγγελάνος, Χριστόφορος Κολόμβος, είναι εκείνοι που έρχονται στο μυαλό μας σε nano-δευτερόλεπτα. Γύρισαν τον κόσμο, κατέκτησαν νέα μέρη, πέρασαν περιπέτειες κι έμειναν στην ιστορία. Ξεκίνησαν τα ταξίδια τους με τις ευλογίες των βασιλιάδων, με οικονομική βοήθεια και κάθε άνεση που επέτρεπε η εποχή τους.
Υπήρχαν, βέβαια, και γυναίκες που έκαναν το ίδιο. Απλώς κανείς δεν το ενέκρινε. Ήθελαν να ξεφύγουν από την προδιαγεγραμμένη πορεία της ζωής τους και να χαράξουν το δικό τους μονοπάτι. Κάποιες, είναι πασίγνωστες. Τρανό παράδειγμα αποτελεί η Amelia Earhart. Παρακάτω, βρίσκονται οι όχι τόσο διάσημες που αξίζουν, όμως, την αναγνώριση για τους κόπους τους:
Gudrid Thorbjarnardottir, Ισλανδία (980 – 1019)
Ελάχιστα είναι γνωστά για τη Gudrid. Γεννήθηκε στην Ισλανδία το τέλος του δέκατου αιώνα κι ήταν η κόρη ενός Βίκινγκ οπλαρχηγού. Παρότι οι γυναίκες στις κοινωνίες εκείνες ήταν άξιες σεβασμού, εκείνη ήθελε να κάνει περισσότερα από αυτάπ ου θεωρούνταν αποδεκτά. Πήγε στη Γροιλανδία, τη Νορβηγία – ακόμη και τις ΗΠΑ που τότε ονομάζονταν Βινλανδία, χρόνια πριν πατήσουν το πόδι τους οι Ευρωπαίοι στα εδάφη της. Μάλιστα, εκεί απέκτησε και το πρώτο της παιδί.
Έχοντας αποκτήσει κάθε εμπειρία που αναζητούσε, πήγε σ’ ένα προσκύνημα στη Ρώμη και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής της ως μοναχή, στην Ισλανδία.
Gertrude Bell, Ηνωμένο Βασίλειο (1868 – 1926)
Γεννήθηκε σε μία αρκετά εύπορη οικογένεια της Βορείου Αγγλίας. Ευτυχώς, ο πατέρας της ήταν αρκετά ανοιχτόμυαλος και υποστήριξε την ανάγκη της να διαγράψει τη δική της πορεία. Η Gertrude σπούδασε ιστορία στην Οξφόρδη, αποφοίτησε με έπαινο και ταξίδεψε στην Τεχεράνη, προκειμένου να επισκεφθεί το διπλωμάτη θείο της.
Έκανε έρευνα στην ιστορία της περιοχής, έμαθε Αραβικά και αφιέρωσε το υπόλοιπο της ζωής της στην πολιτική σκηνή της Μέσης Ανατολής. Διέσχισε ερήμους, χαρτογράφησε απάτητες περιοχές, εργάστηκε ως αρχαιολόγος και έγινε εθελόντρια του Ερυθρού Σταυρού, στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Περνούσε τον ελεύθερο χρόνο της γράφοντας βιβλία και ήταν μία από τις ικανότερες ορειβάτισσες της εποχής της.
Nelly Bly, ΗΠΑ (1864 – 1922)
Δημοσιογράφος, δεινή ταξιδιώτισσα και φανατική θαυμάστρια του Ιουλίου Βερν, η Nelly Bly λάτρευε την περιπέτεια. Γεννήθηκε με το όνομα Elizabeth Jane Cochran κι εργαζόταν για την εφημερίδα Pittsburgh Dispatch. Συνέχισε σ’ εκείνη του Joseph Pulitzer, τη New York World, όπου δέχθηκε τεράστιους επαίνους για το άρθρο της που έφερε στο φως τις άθλιες συνθήκες που επικρατούσαν σ’ ένα άσυλο.
Αργότερα, αποφάσισε να κάνει πραγματικότητα το μυθιστόρημα του αγαπημένου της συγγραφέα και να γυρίσει τον κόσμο σε ογδόντα ημέρες. Όχι μόνο το κατάφερε, αλλά το έκανε σε λιγότερο χρόνο: 72 μέρες, 6 ώρες, 11 λεπτά και 14 δευτερόλεπτα. Ταξίδεψε κυρίως μόνη, όμως συνάντησε τον ίδιο το Βερν όταν διέσχιζε τη Γαλλία.
Jeanne Baret, Γαλλία (1740 – 1807)
Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για τη ζωή της Jeanne. Γεννήθηκε στη Βουργουνδία, σε μία φτωχή οικογένεια, όμως μορφώθηκε κι έγινε η οικονόμος, ερωμένη κι αργότερα σύζυγος του βοτανολόγου Philibert Commerson.
Εκείνος, αποφάσισε να κάνει μία εκδρομή με τον Κόμη του Bougainville, ένα γνωστό καπετάνιο κι εξερευνητή. Εκείνη, μεταμφιέστηκε σε άνδρα και τους ακολούθησε. Έγινε, έτσι, η πρώτη γυναίκα που έκανε το γύρο του κόσμου. Επιστρέφοντας, εκείνη και ο σύζυγός της έφεραν εκατοντάδες είδη φυτών στη Γαλλία.
Ανακάλυψαν την πραγματική της ταυτότητα όταν οι τρεις τους είχαν φτάσει στην Ταϊτή. Αντί να τιμωρηθεί, δέχθηκε δεκάδες τιμές για το θάρρος και τη συμβολή της στη βοτανολογία, ενώ της απένειμε μετάλλιο και ο βασιλιάς.
Mary Kingsley, Ηνωμένο Βασίλειο (1862 – 1900)
Η Mary Kingsley ήταν η κόρη ενός πολυταξιδεμένου γιατρού, από τον οποίο κληρονόμησε την όρεξή της για περιπέτεια κι εξερεύνηση. Ήθελε διά καώς να επισκεφθεί την Αφρική και, όταν οι γονείς της έφυγαν από τη ζωή, αποφάσισε να επενδύσει τα χρήματα που της άφησαν στο ταξίδι της. Είχε ιατρικές γνώσεις και τεράστια περιέργεια για τα ψάρια, τα έντομα και τον πολιτισμό της ηπείρου εκείνης. Όταν, τελικά, το αποφάσισε, περιπλανήθηκε στα μέρη που για πρώτη φορά αντίκριζε με την παραδοσιακή ενδυμασία της βικτοριανής εποχής.
Ήρθε σε στενή επαφή με γορίλες, λεοπαρδάλεις, ιπποποτάμους και κροκόδειλους, όμως δε φοβήθηκε στιγμή.