Δημήτρης Κατακουζηνός
Αν ο γάμος είχε γίνει την Κρήτη, οι μπαλωθιές θα έπεφταν βροχή και θ΄ ακούγονταν σ΄ όλο το νησί, βρακοφόροι νεαροί και λυγερόκορμες Κρητικοπούλες θα χόρευαν σούστα και πεντοζάλι, οι λυράδηδες θα τραγουδούσαν «Νύφη στο σπίτι που θα πας, στο πρώτο ζυμωτό σου, ζάχαρη να ‘ναι τ’ αλεύρι σου και μέλι το νερό σου» και στον γαμπρό «Γαμπρέ τη νύφη ν’ αγαπάς να μην την εμαλώνεις στο καναπέ που κάθεται να την εκαμαρώνεις», ενώ στα τραπέζια τα γαμοπίλαφα κι οι τσικουδιές τελειωμό δεν θα ‘χαν.
Γιατί δεν είναι λίγο να παντρεύεται η πριγκιποπούλα του νησιού, έστω και σε δεύτερο γάμο… Έγινε, όμως, στις ιστορικές και μπαρουτοκαπνισμένες Σπέτσες, κοσμοπολίτικο νησί σήμερα, προορισμό της υψηλής κοινωνίας και με αέρα διαχρονικής αισθητικής και διακριτικής πολυτέλειας.
Όπως αρμόζει στην όμορφη Όλγα, που, παρά την πολυετή ενασχόλησή της με τα κοινά και την υποχρεωτική έκθεσή της στη δημόσια σφαίρα, επιλέγει σταθερά μία χαμηλών τόνων συμπεριφορά, μετρημένη και προσεκτική. Τα τελευταία δέκα χρόνια, άλλωστε, ήταν μία παντρεμένη γυναίκα, κρατώντας με σοβαρότητα και αυτόν τον ρόλο της.
Αλλά ούτε ο Μίνως επεδίωξε ποτέ την προβολή του, μέσω προσωπικών του θεμάτων, αν και εκείνος, ελεύθερος άνθρωπος ήταν, ως πριν λίγο, χωρισμένος εδώ και πολλά χρόνια. «Δεν μου αρέσει να ξέρει ο άλλος οτιδήποτε με αφορά εκτός από την δουλειά μου. Το προσωπικό μου δεν αφορά κανέναν. Έχω επιλέξει μια διακριτικότητα σαν άνθρωπος και όχι μια έκθεση πρώτου βαθμού…» , έχει δηλώσει μάλιστα.
Παρ’ όλα αυτά, πώς να μη γίνουν πρωτοσέλιδα της εγχώριας σκηνής, που δεν έχει και πολλά, πραγματικά λαμπερά άτομα για ν΄ ασχοληθεί.
Και πόσο μάλλον, που οι ευχάριστες ειδήσεις δεν σταματούν εδώ, αφού σε μερικούς μήνες έρχεται στη ζωή το πρώτο τους παιδί, γεμίζοντας με απόλυτη ευτυχία τους μέλλοντες γονείς.
Και ειδικά την Όλγα, που αρκετές φορές στο παρελθόν είχε εκφράσει την επιθυμία να γίνει μητέρα. «Θεωρώ ότι η ολοκλήρωση μιας γυναίκας είναι η μητρότητα. Αλλά αυτό είναι και κάτι που πρέπει να σου τύχει…
Κανείς δεν μπορεί να τα έχει όλα. Ό,τι σου στείλει ο Θεός», έλεγε με κάποιο υποβόσκον παράπονο σε μια συνέντευξή της πριν μερικά χρόνια.
Και να τώρα, που η ζωή τα έφερε κατ΄ ευχήν. «Νυνί δε μένει πίστις, έλπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα μείζων δε τούτων η αγάπη» (Ύμνος της Αγάπης, Επιστολή Α΄του Αποστόλου Παύλου προς Κορινθίους) έγραψαν η Όλγα Κεφαλογιάννη και ο Μίνως Μάτσας στους προσωπικούς τους λογαριασμούς στο Instagram, κάνοντας γνωστό έναν γάμο, που οι στενοί φίλοι είχαν αρχίσει πια να περιμένουν.
Γιατί ο έρωτας δεν κρύβεται και σε κάθε κοινή τους εμφάνιση, τον έβλεπε κανείς στη λάμψη των ματιών της Όλγας, στην τρυφερή αγκαλιά και στο ευτυχισμένο βλέμμα του Μίνου. Ο περιορισμός του τελευταίου χρόνου, εξ αιτίας της πανδημίας, η συμβίωση, στην αρχή για σύντομα διαστήματα, που στη συνέχεια γίνονταν όλο και μακρύτερα, τους έφεραν άλλωστε ακόμη πιο κοντά, δίνοντάς τους την ευκαιρία να γνωρίσουν και ν΄ αποδεχτούν ο ένας τον άλλο και κυρίως να αντιληφθούν, ότι η κοινή ζωή είναι το μέλλον τους.
Όσες ώρες κι αν εκείνος καθόταν στο πιάνο -την άλλη μεγάλη του αγάπη, τη μουσική- κι όσο κι αν εκείνη βρισκόταν σε διαρκή ενημέρωση για τα διαδραματιζόμενα στο δημόσιο βίο, στο τέλος της ημέρας ήταν πάντα μαζί για να περάσουν πολύτιμο, ποιοτικό χρόνο, μιλώντας για τέχνη και πολιτισμό.
Ένα ακόμη κοινό στοιχείο, που τους ενώνει, με την αγάπη της Όλγας για το θέατρο ειδικά να χρονολογείται από τα νεανικά της χρόνια, αφού είχε σκεφθεί να σπουδάσει υποκριτική, παράλληλα με τη Νομική, όπως έχει εξομολογηθεί.
Οι ανατροπές
Το δεύτερο στεφάνι δείχνει, λένε οι ειδικοί, μεγαλύτερη ωριμότητα, προϊδεάζοντας μακροημέρευση στο γάμο. Έχει κανείς πάρει τα μαθήματά του, έχει διαγράψει μία πορεία και ξέρει καλά, τι θέλει από τον σύντροφό του. Από την άλλη, μπορεί να είναι και πιο δύσπιστος και να λέει ποτέ ξανά.
«Εκεί που έχεις κάνει το πρόγραμμά σου και λες αποκλείεται και ποτέ, τότε είναι που συμβαίνουν όλα. Οφείλουμε να δεχόμαστε τις ανατροπές. Αυτή, άλλωστε, είναι και η μαγεία της ζωής», είχε απαντήσει ευθέως για την ανατροπή στην δική της ζωή η Όλγα, όταν έγινε γνωστός ο συναισθηματικός σύνδεσμός της με τον Μίνω.
Κι εκείνος, όμως, από τη μεριά του, 53χρονος πλέον και έχοντας ήδη έναν γάμο στην Αμερική και μία κόρη, στα δεκατρία της τώρα, μπορεί να μην έλεγε όχι στον έρωτα, ένας γάμος ωστόσο δεν ήταν στις προτεραιότητές του. Άλλωστε, μόλις είχε λήξει και η δική του σχέση με την ηθοποιό Μαρία Κίτσου.
Ήταν η Όλγα εκείνη που τον έκανε να αλλάξει γνώμη, με την μαγική δύναμη της σχέσης που αναπτύχθηκε ανάμεσά τους. Είναι αλήθεια ότι δεν την γνώρισε όταν η θεατρόφιλη Όλγα πήγε να τον συγχαρεί σε μία παράσταση για την οποία είχε γράψει τη μουσική. Μπορεί να ακούγεται λίγο παράξενο, αλλά ο Μίνως δεν κινείται στους χώρους της πολιτικής, ο κόσμος των καλλιτεχνών είναι ο δικός του.
«Εσείς με τι ασχολείσθε;», την ρώτησε, αφήνοντάς την προφανώς έκπληκτη, όπως έχει ομολογήσει και η ίδια. Από την άλλη, αν το όνομα και η αναγνωρισιμότητα είναι ένα διαβατήριο, το κάλλος είναι σαφώς το άλλο. Η λάμψη της μελαχρινής κοπέλας με την ελληνική ομορφιά δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητη από έναν δημιουργό, που την αναζητεί διαρκώς μέσα από την τέχνη του. Κι είναι γεγονός, ότι η κομψότητα, η χάρη και η θηλυκότητα της Όλγας Κεφαλογιάννη είναι χαρίσματα αξιοσημείωτα.
Η ανασύνταξη
Όσο για την ίδια, πολλές διακυμάνσεις η προσωπική της ζωή δεν είχε και ποτέ δεν απασχόλησε τα Μέσα Ενημέρωσης με τέτοια θέματα. Παντρεμένη επί δέκα χρόνια με τον αρκετά μεγαλύτερό της, γνωστό κοσμηματοπώλη Μάνο Πενθερουδάκη -σε δεύτερο γάμο εκείνος και με δύο μεγάλα παιδιά- ενώ η γνωριμία τους μετρούσε άλλα εννιά χρόνια πίσω, ζούσε μια σχέση ήρεμη, που δεν φαινόταν να έχει προβλήματα.
Στην πραγματικότητα, όμως, είχε φθάσει το πλήρωμα του χρόνου για το διαζύγιό τους, που ήρθε κι αυτό αθόρυβα, τον Ιανουάριο του 2020, όπως μακριά από τη δημοσιότητα ήταν και όλη η κοινή ζωή τους. «Βρίσκομαι σε ένα μεταβατικό στάδιο, γιατί πολύ πρόσφατα έκλεισε ένα μεγάλο κεφάλαιο της ζωής μου που αφορά στον γάμο μου.
Ήταν μια μακρά και δημιουργική περίοδος που μόνο καλές αναμνήσεις αφήνει. Τώρα χρειάζεται ανασύνταξη, όπως σε κάθε καινούρια αρχή», είχε πει η ίδια ανακοινώνοντας το διαζύγιό της.
Από μικρή στα κοινά, με καταγωγή από γερά πολιτικά, αλλά και επιχειρηματικά τζάκια της Κρήτης, η πρώην υπουργός και βουλευτής σήμερα Όλγα Κεφαλογιάννη ήταν έκτοτε έτοιμη για ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή της. Ένα κεφάλαιο που άνοιξε απρόσμενα και σαρωτικά με έναν άνθρωπο, που και η δική του οικογένεια, πρωτοπόρος σε ένα δημιουργικό τομέα της πολιτιστικής ζωής της χώρας σφράγισε με το έργο της μια ολόκληρη εποχή.
Ο γάμος
Το περασμένο καλοκαίρι, η Κρήτη και κυρίως οι Σπέτσες μονοπώλησαν το ζευγάρι -αν δεν ήταν στο Ηρώδειο ή στην Επίδαυρο σε κάποια πολιτιστική εκδήλωση, από τις λίγες που έγιναν- με την Όλγα να δείχνει στον καλό της τις ομορφιές του Ρεθύμνου και την οικογένεια Μάτσα να την υποδέχεται στο τεράστιο και «κοινωνικό» σπίτι των Σπετσών τα Σαββατοκύριακα και μεγάλο μέρος του Αυγούστου.
Αναγκαστικά πιο κλειστές ήταν οι παρέες στο σπίτι του Μάκη Μάτσα, εκεί όπου τον παλιό, καλό καιρό οι επισκέπτες που έφθαναν στο νησί με κότερα άλλαζαν διαρκώς, ένα χαρούμενο πήγαινε – έλα επώνυμων Αθηναίων από τον κόσμο της μουσικής και του θεάματος γενικά, αλλά και από τον επιχειρηματικό, δίνοντας έναν ιδιαίτερο τόνο, όταν συγκεντρώνονταν όλοι γύρω από το πάντα στρωμένο, μακρύ τραπέζι.
Αλλά αυτό σε τίποτε δεν εμπόδισε, το αντίθετο μάλλον, το ζευγάρι να απολαύσει τον έρωτά του. Πάνω από την θάλασσα με το βαθύ μπλε να γεμίζει τις αισθήσεις, αυτό το σπίτι ντύθηκε γιορτινά την περασμένη Δευτέρα, με το γαμήλιο τραπέζι στολισμένο με δεκάδες παιώνιες σε λευκό, ροζ και κοραλλί χρώμα, όπως και η γαμήλια ανθοδέσμη, επιλογή της κομψής νύφης φυσικά. Και, παρ΄ ότι ο γάμος έγινε στο δημαρχείο, η Όλγα δεν δίστασε να ξαναβάλει νυφικό, ένα σατέν μεταξωτό φόρεμα με το φίνο δαντελένιο πέπλο να κάνει τη διαφορά.
Και, από τη μεριά του γαμπρού, μια άλλου είδους, μουσική προσφορά, η υπέροχη σύνθεση «Είσαι εσύ ο άνθρωπός μου, της καρδιάς μου η καρδιά», που ακουγόταν στην τηλεοπτική σειρά «Το νησί» σε στίχους του συνονόματου παππού του, Μίνου Μάτσα, δημιουργού εκ του μηδενός της δισκογραφικής εταιρείας Minos, συνώνυμης με το καλό ελληνικό τραγούδι.
Επτασφράγιστο μυστικό είχε κρατηθεί για τους πολλούς το χαρμόσυνο γεγονός κι ελάχιστοι ήταν οι καλεσμένοι, συγγενείς εξ αίματος και καρδιάς. Η μητέρα της νύφης, Ελένη Κεφαλογιάννη, το γένος Βαρδινογιάννη, σύζυγος του αείμνηστου υπουργού Γιάννη Κεφαλογιάννη και οι δύο αδελφές της, Χριστίνα και Δανάη. Από την πλευρά του γαμπρού, οι γονείς του, Μάκης και Ρούλα Μάτσα, καθώς και η αδελφή του, Μαργαρίτα Μάτσα με τον σύζυγό της, Γιώργο Φραγκογιάννη και την κόρη τους, ΄Ιρμα.
Παρών και ο θείος της Όλγας, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, καθώς η κόρη του, Χρυσή, από τον γάμο του με την Αγάπη Πολίτη, ήταν η μία κουμπάρα του ζεύγους, συνοδευόμενη από τον σύντροφό της, τον ηθοποιό και φίλο του Μίνου, από τα χρόνια του Κολλεγίου Αθηνών ήδη, Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, ενώ δεύτερη κουμπάρα ήταν η Τζένη Μήτση των Mitsis Hotels.
Η αναμνηστική μπομπονιέρα, ένα πιάτο με κουφέτα, ζωγραφισμένο στο χέρι με τα ονόματα του ζευγαριού και την ημερομηνία του γάμου τους στο πίσω μέρος είχε την ίδια απλότητα με όλη τη γιορτή. Κι όταν έφτασε η ώρα της τούρτας, δεν μπορούσε να είναι άλλη από ένα γλυκό με φράουλες, τις αγαπημένες της Όλγας.
Τα 46 κεράκια σε μια τέτοια τούρτα έσβηνε μερικά μόνον εικοσιτετράωρα πριν το γάμο της στις 29 Απριλίου, άλλωστε, η ίδια.
Η πολιτική
Πρωτότοκη κόρη του γιατρού και μετέπειτα πολιτικού Γιάννη Κεφαλογιάννη, απόγονος μιας οικογένειας των Ανωγείων που είχε σημαντική δράση στις Επαναστάσεις της Κρήτης για την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό, όπως και στους Βαλκανικούς πολέμους και αργότερα στην Εθνική Αντίσταση, η Όλγα Κεφαλογιάννη εκλέγεται σταθερά στο Ελληνικό Κοινοβούλιο από το 2007 με την Ν.Δ. Αρχικά στον τόπο καταγωγής της το Ρέθυμνο και από το 2012 στην Α΄ Αθηνών.
Ήταν τότε, σε μια δύσκολη οικονομικά περίοδο για την Ελλάδα, που ο Αντώνης Σαμαράς της εμπιστεύθηκε το υπουργείο Τουρισμού, δίνοντάς της, όπως έχει πει η ίδια μια μεγάλη ευκαιρία: «Ήμουν ακόμη νέα στην πολιτική και με εμπιστεύτηκε να αναλάβω ένα υπουργικό πόστο. Αυτή του η εμπιστοσύνη ήταν μια πολύ μεγάλη ώθηση στην πολιτική μου διαδρομή» .
Πολιτικά, κρατάει τη δική της στάση, κινούμενη πάντα εντός των πλαισίων του κόμματος, χωρίς να διστάζει ωστόσο να παίρνει κάποιες αποστάσεις, όπου και όταν εκείνη κρίνει, ότι χρειάζονται. Όπως όταν, ακριβώς πριν ένα χρόνο με ερώτησή της στη Βουλή προς την υπουργό Πολισμού, Λίνα Μενδώνη χαρακτήριζε επείγουσα την ανάγκη μακροπρόθεσμης στήριξης των καλλιτεχνών και των αντίστοιχων κλάδων, ζητώντας απάντηση για τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες στο θέμα.
Ήταν η εποχή της μεγάλης αναταραχής στο χώρο της μουσικής και του θεάτρου, λόγω της παρατεταμένης ανεργίας των καλλιτεχνών, εξ αιτίας της πανδημίας. Και δεν ήταν λίγοι εκείνοι, που, διαβάζοντας πίσω από τις γραμμές, διέκριναν τις σχέσεις που ανέπτυξε η βουλευτής σ’ αυτό το χώρο, χάρη στον σύντροφό της Μίνω Μάτσα.
Άλλοι, πάλι, το ερμήνευσαν ως έκφραση πικρίας της βουλευτού, που παρ’ ότι επί δυόμισι χρόνια ήταν υπεύθυνη του Τομέα Πολιτισμού της Ν.Δ., ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν της ανέθεσε τελικώς το συγκεκριμένο υπουργείο, προτείνοντάς της να αναλάβει εκ νέου τον Τουρισμό.
Η ίδια εμφανιζόταν να έχει δεδομένη τη θέση «Προφανώς όταν έχεις δουλέψει 2,5 χρόνια τον τομέα του Πολιτισμού, έχεις και μία συμφωνία ότι αυτή θα είναι η θέση σου σε ένα κυβερνητικό έργο…» έλεγε. Άλλωστε, και σε συνεντεύξεις της προ των εκλογών ανέλυε λεπτομερώς τα μέτρα και τις πρωτοβουλίες που θα αναλάμβανε.
«Τα χρόνια αυτά έχω καταθέσει δεκάδες ερωτήσεις στη Βουλή… Υπήρχε και αντιπολιτευτικό έργο και δεκάδες ομιλίες για θέματα πολιτισμού. Ήμουν έτοιμη να προσφέρω στον τομέα αυτό τις γνώσεις και τις δυνάμεις μου», είχε δηλώσει.
Αν και πάντα επισήμαινε, βέβαια, ότι «ο Πρωθυπουργός αποφασίζει και κρίνει πώς αξιοποιεί τα στελέχη του, τονίζοντας παράλληλα ότι «Δεν είμαι εδώ για τις καρέκλες. Όταν βρίσκεσαι στην πολιτική, μπορείς να είσαι χρήσιμος από όποια θέση κι αν επιλέξεις».
Κόσμος μαγικός
Άνθρωπος από «άλλο» κόσμο, μεγαλωμένος μέσα στη μουσική, σ΄ ένα σπίτι -και στούντιο- όπου μπαινόβγαιναν μυθικά ονόματα, όπως του Χατζιδάκι, του Θεοδωράκη, του Λοΐζου κι αργότερα της Χαρούλας Αλεξίου και του Νταλάρα, ο Μίνως Μάτσας έχει πει ότι αισθανόταν σαν να ζει στην Ντίσνεϊλαντ.
Και έτσι θα πρέπει να ήταν. Ένα μικρό παιδί μέσα σ΄ έναν κόσμο μαγικό. Κάπως έτσι θα του φαινόταν, όταν ο πατέρας του τον έπαιρνε στο στούντιο κι εκείνος εύρισκε καταφύγιο κάτω από την κονσόλα, απ΄ όπου μόλις και ξεμυτούσε, σηκωμένος στις μύτες των ποδιών για να βλέπει τριγύρω.
Και κάπως έτσι, αναπόφευκτα, γεννήθηκε η αγάπη του για τη μουσική, αρχίζοντας κλασική κιθάρα από έξι χρονών, για να περάσει στα keyboards στα δεκαοκτώ και με μια ενδιάμεση «παρεκτροπή» στα Νομικά, να βρεθεί στην περίφημη Σχολή Juilliard της Νέας Υόρκης, το 2000.
Στην Αμερική δεν τον ήξερε κανείς, το όνομα Μίνως Μάτσας, όσο κι αν στην Ελλάδα λειτουργεί ως σήμα κατατεθέν, εκεί δεν σήμαινε τίποτε. Έμεινε δεκατρία χρόνια, ξεκινώντας από το μηδέν, άρχισε να στρώνει καριέρα αλλά τελικά προτίμησε την επιστροφή, επιλέγοντας να ζει ευτυχισμένος με τους δικούς του ανθρώπους στον τόπο του, προσφέροντας πραγματικά δημιουργικές δουλειές στο θέατρο και τον κινηματογράφο ιδίως.
Κάθε καλοκαίρι, άλλωστε, τα τελευταία χρόνια, με εξαίρεση φυσικά την πανδημία, η μικρή Ζαφειρία, από μητέρα Μεξικανή και Γιαπωνέζα έρχεται στον πατέρα της, ζώντας κυρίως στις Σπέτσες με τον παππού και τη γιαγιά. Εκείνος της έχει μεγάλη αδυναμία, αλλά στο γάμο δεν ήταν φυσικά. Έχουν όλο τον καιρό μπροστά τους…
Διαβάστε επίσης:
Όλγα Κεφαλογιάννη: Πρέπει να επανεξετάσουμε τα ζητήματα παραγραφής της σεξουαλικής παρενόχλησης
Ιωάννα Δρέττα: Αυτό που θεωρούσα διάκριση λόγω ηλικίας, ήταν τελικά διάκριση λόγω φύλου
Ζέφη Δημαδάμα: Το ελληνικό #metoo αποτελεί μοναδική ευκαιρία για να τερματιστεί κάθε μορφής βία
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση