Δε θεωρούσε τον εαυτό της φιλόσοφο, όμως επηρέασε σημαντικά το φεμινιστικό κίνημα. Ήταν η συγγραφέας, λόγια και πολιτική ακτιβίστρια που, μέσα από το έργο της, ώθησε τις γυναίκες στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.
Έγραψε μυθιστορήματα, δοκίμια, βιογραφίες, τα απομνημονεύματά της, μονογραφίες για κοινωνικά, πολιτικά και κοινωνικά θέματα. Γνωστότερο βιβλίο της, το Δεύτερο Φύλο, η ανάλυση της γυναικείας καταπίεσης, το θεμέλιο του σύγχρονου φεμινισμού. Έμεινε στην ιστορία πέρα από το λογοτεχνικό ταλέντο και τη σημαντική της δράση, για την ανοιχτή σχέση της με το Γάλλο Jean-Paul Sartre. Ο λόγος για την εμβληματική Simone de Beauvoir.
Γεννήθηκε στις 9 Ιανουαρίου του 1908, σε μία αστική οικογένεια στο Παρίσι. Μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι de Beauvoir είχαν χάσει τεράστιο μέρος της περιουσίας τους, όμως δεν άντεχαν να δεχθούν λύπηση από τον περίγυρό τους. Έτσι, σε μία προσπάθεια να διατηρηθεί η κοινωνική τους επιφάνεια, ο πατέρας της, Georges Bertrand de Beauvoir, επέμενε να πάει τόσο η ίδια, όσο κι η μικρότερη αδελφή της, Hélène, σε ακριβό ιδιωτικό σχολείο. Η Simone, ως παιδί – εν μέρει και λόγω της εκπαίδευσης που έλαβε – ήταν βαθιά θρησκευόμενη. Έχασε την πίστη της όταν μπήκε στην εφηβεία, όμως, και μέχρι το τέλος της ζωής της παρέμεινε άθεη.
Το 1926, αποφάσισε να φύγει από το πατρικό της σπίτι για να σπουδάσει Φιλοσοφία στη Σορβόννη. Δεν άργησε να γίνει η καλύτερη της τάξης της κι αποφοίτησε έχοντας κάνει διατριβή πάνω στο Γερμανό μαθηματικό και φιλόσοφο Gottfried Wilhelm Leibniz. Την ίδια χρονιά, συνάντησε το συμφοιτητή της με τ’ όνομα Jean-Paul Sartre. Οι δυο τους δέθηκαν αμέσως κι επηρέασαν σημαντικά ο ένας τον άλλο, τόσο σε προσωπικό όσο και σ’ επαγγελματικό επίπεδο.
Εκείνος, εντυπωσιάστηκε βαθιά από την καλλιέργειά της και ζήτησε από κάποιον να του τη συστήσει. Δεν άργησαν να ερωτευθούν, όμως έγιναν ένα κάπως αντισυμβατικό ζευγάρι για τα δεδομένα της εποχής. Της έκανε πρόταση γάμου μεν, αλλά η Simone αρνήθηκε. Δεν έζησαν ποτέ κάτω από την ίδια στέγη κι η σχέση τους δεν ήταν αποκλειστική. Παρόλα αυτά, παρέμειναν μαζί ως το τέλος της ζωής του Sartre, δεκαετίες μετά.
«Ήρθε για να μείνει»
Το πρώτο έργο της που εκδόθηκε, ήρθε το 1943. Ήταν η νουβέλα Ήρθε για να Μείνει. Περιέγραφε ένα ερωτικό τρίγωνο που υπήρξε στ’ αλήθεια, μεταξύ της ίδιας, του Sartre και των Olga και Wanda Kosakiewicz. Η πρώτη, ήταν μαθήτρια στο Γυμνάσιο όπου δίδασκε η Simone. Ο Jean-Paul προσπάθησε να την προσεγγίσει, όμως τον απέρριψε. Έτσι, στράφηκε στην αδελφή της. Μέχρι και το θάνατό του, λάτρευε τη Wanda. Υποστήριζε και την Olga, ώσπου εκείνη παντρεύτηκε.
Στο βιβλίο, η υπόθεση του οποίου λαμβάνει χώρα ακριβώς πριν το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, βλέπουμε τη συγγραφέα να καταπιάνεται με υπαρξιακά ζητήματα, όπως είναι η περιπλοκότητα των σχέσεων και η συνείδηση των ανθρώπων.
«Το Δεύτερο Φύλο»
Το διασημότερο έργο της de Beauvoir κυκλοφόρησε το 1949. Το Δεύτερο Φύλο κατακρίνει την πατριαρχία και τον υποβιβασμένο ρόλο των γυναικών στην κοινωνία, μέσα σε σχεδόν χίλιες σελίδες. Σήμερα, θεωρείται ένα από τα θεμέλια του σύγχρονου φεμινισμού. Εκείνη την εποχή, όμως, δέχθηκε σκληρά σχόλια. Κάποιοι, το χαρακτήρισαν ως πορνογραφία, ενώ το Βατικανό το πρόσθεσε στη μαύρη λίστα με τα απαγορευμένα βιβλία του.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, Το Δεύτερο Φύλο κυκλοφόρησε στα αγγλικά και εκδόθηκε στις ΗΠΑ, όμως η μεταφρασμένη εκδοχή δεν αγγίζει την αυθεντική. Το 2009, έγινε μία καλύτερη προσέγγισή του.
«Η Δύναμη της Ζωής»
Παρότι Το Δεύτερο Φύλο ήταν εκείνο που την καθιέρωσε στην ιστορία, το έργο αυτό άνοιξε νέες πόρτες στην καριέρα της Simone de Beauvoir. Ανάμεσα στα σημαντικότερα βιβλία της, κατατάσσονται επίσης Οι Μανδαρίνοι – χάρη στο οποίο κέρδισε το σπουδαιότερο γαλλικό βραβείο λογοτεχνίας, Prix Goncourt – αλλά και οι τέσσερις αυτοβιογραφίες της.
Αφιέρωσε τα τελευταία χρόνια της ζωής της φιλοσοφώντας για την ωριμότητα και το θάνατο.
Μετά το χαμό του Sartre, το 1980, η Simone de Beauvoir δημοσίευσε τις επιστολές κι έγραψε για την τελευταία περίοδο της σχέσης τους. Λίγο μετά, μόλις μία εξαετία, έφυγε κι η ίδια από τη ζωή. Τάφηκε στο πλάι του, στο νεκροταφείο Montparnes του Παρισίου. Ήταν 78 ετών.