Γιατί οι άνθρωποι σε καιρούς κρίσης στρέφονται στη μεταφυσική; Μπορεί η μεταφυσική να μας προσφέρει κάτι;
Μπορεί να μας διαφωτίσει και να συμπληρώσει την εικόνα μας και τη γνώση μας για τον κόσμο ώστε να κάνουμε πιο σωστές επιλογές ή να βρούμε λύσεις;
Ζούμε σε ένα ορθολογικό κόσμο ένα κόσμο που έχει δημιουργηθεί από την επιστήμη και το θετικό τρόπο σκέψης. Το μυαλό απολαμβάνει να σκέφτεται με έναν τρόπο λογικό και ελέγξιμο, έναν τρόπο που να δημιουργεί την ασφάλεια του γνωστού που βασίζεται σε όσα βλέπουμε.
Ό,τι δεν είναι ορθολογικό δεν το θεωρούμε σοβαρό κι έτσι συχνά περιφρονούμε τη συναισθηματική μας διάσταση κι ακόμη περισσότερο τη διαίσθηση ή το ένστικτο, ή τη σύνδεσή μας με το αόρατο. Μετά την έλευση του διαφωτισμού, αφήσαμε για πάντα πίσω στο μεσαίωνα κάθε τι μη ορθολογικό, όπως τη σύνδεση με ό,τι δεν βλέπουμε, και τη σχέση με το μεταφυσικό πλέον «καταδέχονται» μόνο οι θρησκείες.
Αυτά τουλάχιστον επισήμως. Γιατί ανεπισήμως, ακόμη κι αν δεν το ομολογούν, ποτέ οι άνθρωποι δεν σταμάτησαν να βλέπουν και να θέλουν να ερμηνεύσουν τα όνειρά τους και να αναζητούν απαντήσεις στη μεταφυσική που πάντα ασκεί μια ιδιαίτερη έλξη. Και ειδικά όταν υπάρχουν προβλήματα και διλήμματα ή σε καιρούς κρίσης πολλοί στρέφονται εκεί για απαντήσεις. Και πολλοί βέβαια μπορεί και να γίνονται θύματα επιτηδείων που εκμεταλλεύονται αυτή την ανάγκη για απαντήσεις και… χρησιμοποιούν προς όφελός τους τις ανθρώπινες αγωνίες.
Ωστόσο το ερώτημα παραμένει: Γιατί οι άνθρωποι σε καιρούς κρίσης στρέφονται στη μεταφυσική; Μπορεί η μεταφυσική να μας προσφέρει κάτι; Μπορεί να μας διαφωτίσει και να συμπληρώσει την εικόνα μας για τον κόσμο; Γυρέψαμε τις απαντήσεις για το αν τελικά υπάρχει αυτή η δυνατότητα σε μια mentalist την Άννα Μπίρτα.
Η Άννα Μπίρτα είναι Ελληνοισλανδή και στη χώρα της υπάρχει μια παράδοση mentalist, ανθρώπων που «βλέπουν». Έχει το χάρισμα να «βλέπει» όσα οι υπόλοιποι δεν μπορούμε. Δεν μασάει φύλλα δάφνης, δεν πίνει νερό από την Κασταλία πηγή, δεν χρησιμοποιεί γυάλινη μπάλα ή χαρτιά ή κανένα άλλο βοήθημα.
Η σύνδεσή της με το υπερπέραν, το ένστικτό της, η διαίσθησή της την φέρνουν κοντά σε μια ενεργειακή γραμμή πληροφοριών, από την οποία παίρνει τις απαντήσεις, σε εικόνες τις οποίες και περιγράφει.
Αν ζούσε στην αρχαιότητα μπορεί να ήταν μία Πυθία, αν ζούσε στο μεσαίωνα μπορεί να την καίγανε στη φωτιά.
Στη σημερινή εποχή, κάνει συνεδρίες μέσω skype και πληρώνει φόρους γι’ αυτές και μας μιλά για τις αλήθειες που βλέπει και πώς γίνεται αυτό και μας κάνει και μερικές προβλέψεις για την εξέλιξη της πανδημίας…
Γιατί και πότε κατά τη γνώμη σας οι άνθρωποι αναζητούν απαντήσεις στη μεταφυσική;
Πιστεύω ότι πάντοτε σε όλες τις εποχές ο άνθρωπος αναζητούσε απαντήσεις για διάφορα θέματα της ζωής με κάθε τρόπο. Μπορώ να πω ότι αυτή η «αίσθηση» του να είσαι κοντά σε μια ενεργειακή γραμμή πληροφοριών εκτός της καθημερινότητας, ασκεί μια έλξη στους ανθρώπους. Αλλά κυρίως πιστεύω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που μου έρχονται θέλουν μια άλλη άποψη, μια διαφορετική προσέγγιση για να λύσουν τα θέματα τους.
Πάντοτε υπήρχαν άνθρωποι με αυτές τις ικανότητες, απλά ήταν πάντοτε ταμπού ή μυστικό, επειδή είναι ασυνήθιστο και περιέχει μέσα το μεγάλο ερώτημα, αν υπάρχει ζωή μετά από το θάνατο…
Έτσι, μπλέκεται και η γνώμη του κάθε ανθρώπου και η θρησκευτική του στάση. Υπάρχει ο Θεός ή δεν υπάρχει; Και αυτό δημιουργεί αντίσταση γιατί εάν δεν έχεις ξεκάθαρη απάντηση σε αυτό, πώς να ξεκαθαρίσεις τη στάση σου;
Ο χριστιανισμός λέει για τον παράδεισο, απλώς… δεν θεωρείται πολύ κομψό να βλέπεις τι γίνεται εκεί και να το μοιράζεσαι κιόλας.
Εσείς τι πιστεύετε;
Για μένα η αρχή είναι η ενέργεια και η ενέργεια δεν διαγράφεται όταν πεθαίνουμε απλά μεταμορφώνεται. Όταν το σώμα πεθαίνει από αυτό το ενεργειακό τετραγωνικό αυτής της ύπαρξης, η ψυχή συνεχίζει το ταξίδι. Όταν είμαστε σε ανθρώπινο σώμα η συνείδησή μας είναι στις 60 μοίρες ενώ όταν αποχωριζόμαστε από το σώμα, η συνείδησή μας είναι πλήρης στις 360 μοίρες. Εγώ πιστεύω ότι είμαστε όλοι ενεργειακά δεμένοι μέσα από την ψυχή, που χωρίς το σώμα είναι το ethernet, ένα δίκτυο ενέργειας σε υψηλή συχνότητα. Κάτι σαν internet αγάπης.
Για μένα το κακό είναι η αποσύνδεση.
Και κάθε γενιά που δουλεύει τα τραύματά της, πάει ένα σκαλοπάτι από το σκοτάδι και προς στο φως. Για μένα η ιδέα τον ανθρώπων για το Θεό είναι η αρμονία, η αγάπη και ύπαρξη χωρίς βία. Οπότε πρέπει να κατανοήσεις και να αγαπάς τον εαυτό σου και μετά όλα έρχονται.
Όλες οι θρησκείες συγκλίνουν σε αυτό και σε αυτό στοχεύουν, να είμαστε καλά με τον εαυτό μας και έτσι και με τους άλλους.
Υπάρχουν κάποιες κατηγορίες ανθρώπων που πιστεύουν στη δυνατότητα να πάρουν απαντήσεις από έναν πνευματιστή και άλλες όχι; Πώς αντιδρούν;
Μου έχουν έρθει άνθρωποι όλων των ειδών οπότε κατά την άποψη μου δεν είναι μόνο μια «κατηγορία» ανθρώπων που έρχεται. Στη συνάντηση κάπως γίνομαι η μεταφράστρια μεταξύ του υποσυνείδητου και του συνειδητού του ανθρώπου απέναντι μου, και έτσι υπάρχει μια «συναισθηματική» γυμνότητα.
Κάποιοι παίρνουν την εμπειρία μέσα τους και δεν την διαφημίζουν, και άλλοι θέλουν να τη μοιραστούν. Καμιά συνεδρία δεν είναι ίδια, όπως καμιά περίπτωση αναζήτησης δεν είναι.
Πιστεύω ότι ο κάθε άνθρωπος έχει «ένστικτο», και αυτό όσο πιο πολύ το ακούμε τόσο πιο καλά είμαστε «συνδεδεμένοι» με τον εαυτό μας και την αλήθεια μας. Το ένστικτο μπορεί να φωτίσει όλες μας τις ερωτήσεις και να μας οδηγήσει σωστά. Και το «σωστό» είναι αυτό που «καθρεφτίζει» αυτό που πραγματικά θέλουμε. Η καθαρή «συναισθηματική» άποψη μας, χωρίς όλους τους συμβιβασμούς και τους φόβους.
Για να γίνει mentalist κάποιος πρέπει να έχει χάρισμα ή είναι κάτι που μαθαίνεται;
Και τα δύο. Σίγουρα κάποιοι άνθρωποι έχουν ισχυρή διαίσθηση-ένστικτο σε σχέση με άλλους. Όμως όλοι έχουν ένστικτο, και όσο πιο πολύ ελευθερώνουμε το συναίσθημά μας, όσο πιο πολύ το ακούμε, τόσο ενισχύουμε το ένστικτό μας. Το «ένστικτο» για μένα είναι η μητέρα του χαρίσματος. Μια σωματική «υπερευαισθησία» που σε κάποιους είναι μεγάλη. Εγώ πιστεύω ότι όσο «καθαρίζεται» ένας άνθρωπος από τα ψυχολογικά βάρη του και τα τραύματα του παρελθόντος τόσο μπορεί να μάθει να ακούει το ένστικτο. Αλλά πλέον πιστεύω ότι το να έχεις οράματα ή να μπορείς με την «όσμηση» να καταλάβεις για παράδειγμα εάν κάποιος είναι άρρωστος στον θηροειδή, είναι μάλλον σπάνιο.
Πιστεύω πως αυτός ο «ασυνήθιστος μυς» που κάνει την πραγματικότητά μου να διαφέρει από αυτή των άλλων οφείλεται σε γονίδιο. Το χάρισμα πιστεύω είναι γονιδιακό και έχω σκοπό να βοηθήσω να πραγματοποιηθεί έρευνα γενετικής για να το αποδείξει.
Σε εμένα υπάρχει κληρονομικότητα και από τις δυο πλευρές στην οικογένεια μου, πιο ασυνήθιστο στην γενιά της μητέρας μου ενώ περισσότεροι το έχουν από την γενιά του βιολογικού πατέρα μου.
Πότε και πώς καταλάβατε πρώτη φορά ότι έχετε χάρισμα; Ήταν κληρονομικό;
Ο «μυς» του χαρίσματος μου βγήκε πολύ δυνατά στα 15 και προσπάθησα να το αγνοήσω και να το σταματήσω, όμως δεν γινόταν και έτσι το έκρυψα απλά. Όταν γεννήθηκε η κόρη μου πριν 7 χρόνια, μου ήρθε πολύ δυνατά και δεν μπορούσα να το αγνοήσω. Πήγα σε μια mentalist για βοήθεια και για να μου το «κλείσει» αλλά μου είπε ότι δεν γινόταν, έτσι απλά. Οπότε άρχισα να μαθαίνω πώς να το χειριστώ ώστε να ελέγχω αυτόν τον «μυ».
Ένα χρόνο μετά είχε μαθευτεί ότι κάτι έβλεπα και άρχισε κόσμος να μου ζητάει συνεδρίες. Μεγάλωσα εν μέρει στην Ελλάδα αλλά όχι σε οικογένεια mentalist. Για χρόνια νόμιζα ότι οι extra πληροφορίες -εάν τις πούμε έτσι- που είχα ήταν κάτι φυσιολογικό, ότι συμβαίνει σε όλους. Πιο μετά έμαθα ότι υπήρχαν και άλλοι στην οικογένεια με αυτές τις δυνατότητες.
Και τώρα και η 7χρονη κόρη μου βλέπει χρώματα γύρω από τους ανθρώπους και ακούει πως αισθάνονται μέσα από τα χρώματα. Εγώ δεν βλέπω πάντα τα χρώματα, τα ακούω. Οι φίλοι μου mentalist έχουν και συγγενείς και παιδιά που βλέπουν. Η αδερφή του παππού μου δεν έβγαλε δίπλωμα οδήγησης γιατί δεν έβλεπε διάφορα από τους ζωντανούς και τους περασμένους. Δεν το είχα ως όνειρο να γίνω mentalist, δεν ξέρω κανέναν mentalist που το ήθελε.
Απλά μαθαίνεις πως να ζεις με αυτό. Τα τελευταία 6 χρόνια δουλεύω επαγγελματικά ως mentalist. Δουλεύω μέσω internet και είμαι ευγνώμων που έχω πελάτες από όλο τον κόσμο. Πριν κάποια χρόνια είχα ένα πελάτη από τη… Χαβάη. Τότε μου φαινόταν πολύ σουρεαλιστικό τώρα έχει γίνει καθημερινότητα. Πληρώνω φόρους γι’ αυτή την δουλειά και όσο παράξενο και να ακούγεται είναι απλά η δουλειά μου.
Σε καιρούς κρίσης ή προβλημάτων είναι που οι περισσότεροι άνθρωποι σας ζητούν συμβουλή; Τι είδους βοήθεια τους παρέχετε; Τι μπορείτε να «δείτε» που εκείνοι δεν μπορούν;
Το πιο συνηθισμένο θέμα για το οποίο αναζητούν απαντήσεις είναι για τον έρωτα και την αγάπη… δεν είναι όμορφο αυτό; Τι μπορώ να δω που εκείνοι δεν μπορούν; Την αλήθεια του ανθρώπου.
Υπάρχει η δυνατότητα μέσα μου, να βλέπω τη «συναισθηματική» πραγματικότητα του άλλου την αλήθεια του, χωρίς τα φίλτρα που ο ίδιος προσθέτει. Την αλήθεια που κατά βάθος ήδη ξέρει και ο ίδιος κάποιες φορές χρειάζεται να τη δει και να μας την πει κάποιος άλλος
Βλέπω την πιο πιθανή «διαδρομή» του ανθρώπου από το σημείο που σήμερα βρίσκεται. Βλέπω το μέλλον σαν μικρά βιντεάκια και card postal που περιέχουν κάτι που δεν έχει συμβεί. Ή μπορεί να δω το τραύμα που ενεργειακά κρατάει τον άνθρωπο πίσω. Ακούω μέσα από την κυτταρική του ανάμνηση το «αδούλευτο» πόνο και μπορώ να το καθαρίσω όσο θέλει ο καθένας. Βλέπω την ικανότητα μου ως ένα «βοηθητικό» όργανο για αυτούς που έχουν ανάγκη ένα «συναισθηματικό» πλυντήριο.
Μπορεί με τη βοήθειά σας κάποιος να λάβει πιο σωστές αποφάσεις για τη ζωή του;
Ο κάθε άνθρωπος έχει την πορεία του, πιστεύω στην δύναμη και την αλήθεια μέσα στον καθένα. Και να μην έρθει κάποιος σε μένα, μια χαρά θα τα πάει. Η δουλειά μου μπορεί να ανακουφίσει κάποιον ενεργειακά και να βρει γαλήνη και ελπίδα, τη δύναμη και τον σωστό δρόμο τον έχει ήδη μέσα του. Είναι σαν να έχω ένα φακό, εκεί που μπορεί να έχει σκοτάδι και λίγο να φωτίσω τη διαδρομή του, αυτό τουλάχιστον εύχομαι.
Εσάς σας έχει βοηθήσει το χάρισμά σας σε προσωπικές σας επιλογές;
Το χάρισμα με έχει οδηγήσει στο να καλυτερεύσω τον εαυτό μου, έχω κάνει πολλή εσωτερική δουλειά τελευταία χρόνια. Κάποτε το ένιωθα ως κατάρα αλλά τώρα το εκτιμώ και είμαι ευγνώμων «γι’ αυτό». Και χαίρομαι που έχω μάθει να το ελέγχω και έτσι μπορώ να βοηθήσω την κόρη μου όταν βλέπει πράγματα που ίσως αλλιώς δεν θα καταλάβαινα.
Για την Ελλάδα βλέπετε κάτι; Πότε θα βγούμε από καραντίνα; Πώς θα είμαστε μετά;
Μπορώ να μιλήσω γι’ αυτήν την περίοδο κρίσης και να πω ότι ο κόσμος θα ξαναγίνει όπως πριν. Πιστεύω ότι τα επόμενα 7 χρόνια θα υπάρχει μια εσωτερική «σιωπή» και ευγνωμοσύνη προς την ζωή, την υγεία και στην μητέρα γη. Πιστεύω ότι τον Ιούνιο θα έχουν ανοίξει οι πόρτες και ότι θα γευτεί ο κόσμος ελευθερία. Θα υπάρχουν πολλοί χωρισμοί και πολλές εγκυμοσύνες. Βλέπω τα παιδιά να τρέχουν το Σεπτέμβριο πρoς τα σχολεία με μεγάλη χαρά να γλιτώσουν το σπίτι και την οικογένεια έστω για λίγες ώρες μες στην μέρα. Εύχομαι παγκόσμια ειρήνη, χαρά και υγεία. Αυτή η πανδημία φαίνεται όμως να έχει φέρει τον κόσμο πιο κοντά και έχουμε μειώσει την βία μας προς τη φύση.
Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται είναι αυτό που έχω μάθει μέσα από αυτό τον τομέα μου. Αυτή η τραγωδία έχει ενώσει τον κόσμο, μακάρι να το διατηρήσουμε αυτό το κομμάτι της συνεργασίας, της αλληλεγγύης και της συμπόνιας.
Εμένα μου λένε ότι όταν ο εσωτερικός κόσμος γίνεται εξωτερικός και όσο είμαστε σε αρμονία με τους εαυτούς μας και τους άλλους η ζωή που ζούμε θα είναι χωρίς θλίψη και βία. Ίσως κάποια στιγμή ξαναέρθει κάτι τέτοιο στις ζωές μας. Αλλά τότε θα ξέρει ο κόσμος πως να το προσεγγίσει.
Instagram: annabirtal