Με τη σταθερή του πρωταγωνίστρια Άλκηστη Πουλοπούλου στο νουάρ έργο Καλωσόρισες στην κόλαση, γλυκιά μου συμβάλλει ο Γιάννης Χουβαρδάς στην πρωτοβουλία Radio Plays του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.
Η παράσταση βασίζεται σε διήγημα του Βασίλη Δανέλλη εφόσον η εν λόγω πρωτοβουλία πραγματοποιήθηκε με την προσφορά των εκδόσεων Καστανιώτη.
«Ένιωσα τον κίνδυνο στη ραχοκοκαλιά μου, όπως το άτυχο ζώο διαισθάνεται την παρουσία του κροκόδειλου ελάχιστα δευτερόλεπτα πριν πεταχτεί δίπλα του με τα τεράστια σαγόνια του ανοιχτά. Δεν πρόλαβα να αντιδράσω. Έσπασε το cd στα δύο και μου το πέταξε στα μούτρα. Έπειτα ένιωσα τα δάχτυλά του να τυλίγονται γύρω από το λαιμό μου σαν ερπετά έτοιμα να με πνίξουν».
Απουσία των εικόνων, οι λέξεις αυτές αποκτούν μεγαλύτερο υποβλητικό βάρος.Την Άλκηστη πλαισιώνουν οι ηθοποιοί Στέλλα Βογιατζάκη, Πολύδωρος Βογιατζής, Aκύλλας Καραζήσης, Δημήτρης Μπίτος, Άλκηστη Πουλοπούλου, Άντα Πουράνη και Χάρης Φραγκούλης. Τους κυματισμούς της φωνής τους συνοδεύει πρωτότυπη τζαα μουσική την οποία έχει συνθέσει ο Θοδωρής Οικονόμου (ερμηνεύει ο ίδιος μαζί με τους Κίμωνα Καρούντζο, Θοδωρή Κότσιφα, Aλέξανδρο-Δράκο Κτιστάκη, Ανδρέα Πολυζωγόπουλο και την Αλεξάνδρα Λέρτα στα φωνητικά).
Το διήγημα του Βασίλη Δανέλλη δημοσιεύτηκε με τον τίτλο Εις το επανιδείν, γλυκιά μου, στον τέταρτο τόμο της συλλογικής σειράς διηγημάτων Ελληνικά εγκλήματα που επιμελούνται οι εκδόσεις Καστανιώτη. Ιλιγγιώδεις τζαζ ρυθμοί και αίσθηση απαγορευμένου ή παραστρατήματος στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα, εμποτίζουν τις σελίδες μέσα στο φανταστικό σκηνικό του βραδινού κλαμπ Blue Hell (παίζοντας ίσως εδώ υπόρρητα με το Kind of Blue του Μάιλς Ντέιβις;).
Η ακαταμάχητη Αλεξάνδρα εργάζεται στην υποδοχή του μαγαζιού. Φλερτάρει ταυτόχρονα με τον επιχειρηματία Δημήτρη Σίμογλου καθώς και με τον συνεσταλμένο νεαρό Μάριο, που αμφότεροι διεκδικούν τα θέλγητρά της. Η Αλεξάνδρα υποκύπτει στον πρώτο και έτσι αποκαλύπτεται και το πραγματικό της πρόσωπο. Πρόκειται για ψυχρή υπολογίστρια, αδίστακτη εκβιάστρια και αριβίστρια.
Ωστόσο, σε αυτόν τον ηθικό αμφίσημο νουάρ κόσμο που με μαεστρία στήνει ο συγγραφέας, κανείς δεν ξεφεύγει της θείας δίκης. Η Αλεξάνδρα νιώθει παντοδύναμη και αυτοπαγιδεύεται και τιμωρείται για την ύβρη της απληστίας και αλαζονείας της. Οι άνθρωποι στους οποίους στηριζόταν αποδεικνύονται έωλοι σύμμαχοι και απελπισμένα θα προσπαθήσει να διαφύγει. Τότε θα έρθει αντιμέτωπη με την απόλυτη φρίκη.
Και μαζί και χώρια
Η Άλκηστη γεννήθηκε στον Καναδά αλλά μεγάλωσε στο Παρίσι. Είχε σχέση έλξης απώθησης με το θέατρο από πολύ νωρίς. Φοιτήτρια γλωσσολογίας στη Σορβόννη, της ζήτησαν να συμμετάσχει σε κάστινγκ γαλλικής ταινίας. Εκείνη λιποθύμησε από το άγχος της. Η πρώτη επίσημη επαφή πραγματοποιήθηκε όταν γνώρισε τη μουσικό, ηθοποιό και σκηνοθέτρια Φένια Παπαδόδημα στο Παρίσι, η οποία της πρότεινε να συμμετάσχει σε παράσταση στο πρωτοποριακό Αμόρε.
Ύστερα μπήκε στη δραματική σχολή Νέλλη Καρά και το καλοκαίρι του 2007 προτού αποφοιτήσω συμμετείχα στην πρώτη μου παράσταση στο Φεστιβάλ Αθηνών με το έργο «Βρέχει» σε σκηνοθεσία Ακύλλα Καραζήση. Εκτός από τον τελευταίο, έχει συνεργαστεί με διάφορους σημαντικούς σκηνοθέτες όπως ο Μαστοράκης στο θέατρο και ο Βαφέας στο σινεμά.
Με τον (πρώην καλλιτεχνικό διευθυντή του Θεάτρου του Νότου καθώς και του Εθνικού θεάτρου ως το 2013) Χουβαρδά άρχισε να συνεργάζεται από το 2008 ενώ το 2009 παντρεύτηκαν αλλά έμειναν για λίγο καιρό ενωμένοι με τα δεσμά του γάμου. Περισσότερο τους δένει η μαγεία του θεάτρου. Όσο εφήμερη και αν παραμένει η φύση του, σημαδεύει τους συντελεστές βαθειά μέσα στην καρδιά.
Λίγες ώρες πριν από την έναρξη του ραδιοφωνικού αυτού θεάτρου, η Άλκηστη Πουλοπούλου βρήκε χρόνο να απαντήσει τηλεφωνικά στις παρακάτω ερωτήσεις:
Οι κυματισμοί της φωνής σας διαφέρουν στη ζωντανή παράσταση σε σχέση με το ραδιοφωνικό θέατρο;
Αναγκαστικά, γιατί στο θέατρο έχουμε να κάνουμε με την απρόβλεπτη στιγμή, με ζωντανό κοινό και με έναν κατά κανόνα μεγάλο και ευρύ χώρο. Αντιθέτως, στο ραδιοφωνικό θέατρο βρίσκεσαι σε συνθήκες ηχογράφησης και απευθύνεσαι στο μικρόφωνο, σε μια πιο intime (σ.σ. οικεία στα Γαλλικά) σχέση με τους ακροατές, που μόνο τους φαντάζεσαι.
Αν εξαιρεθεί το γεγονός ότι υπάρχει η τεράστια απώλεια της μαγείας του κοινού, για τον ηθοποιό και εσάς προσωπικά σε τι συνίσταται το ενδιαφέρον του ραδιοφωνικού θεάτρου;
Μου αρέσει πολύ αυτό το μέσον το οποίο αφήνει χώρο στην φαντασία και πιστεύω πως είναι θαυμάσια η ιδέα του Φεστιβάλ να ξαναφέρει στο προσκήνιο αυτόν το τρόπο αφήγησης. Γνωρίζω πως στις μέρες μας κερδίζει έδαφος το live streaming, όμως το θέατρο στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι φτιαγμένο για να παρακολουθείται μέσω μιας οθόνης, πιστεύω πως χάνει την ουσία του, για αυτό με ενθουσίασε αυτή η αφαιρετική, συμπυκνωμένη και πολύ προσωπική διαδικασία.
Περιγράψτε το ρόλο σας. Και σε τι σας εμπνέει;
Πρόκειται για την κλασική femme fatale (μοιραία γυναίκα) των Χολιγουντιανών ταινιών film noir (φιλμ νουάρ). Όλοι οι ρόλοι, σύμφωνα τουλάχιστον με τον σκηνοθέτη μας, είναι αναγνωρίσιμοι χαρακτήρες αυτού του κινηματογραφικού είδους, μεταφερμένοι φυσικά στο ραδιόφωνο. Μου αρέσει αυτός ο παραλληλισμός με εκείνη την γοητευτική εποχή. Ακούμε τζαζ μουσική, φλερτ, σκοτεινούς έρωτες, επικίνδυνες σχέσεις, φανταζόμαστε καπνούς από τσιγάρα, μυρωδιές ποτών…
Ο Χουβαρδάς τι διαβάζει στην προσωπικότητά σας που τον ωθεί να σας δίνει θεατρικές περσόνες αμφίσημης ηθικής; Πίσω από την αθωότητα και τη σαγήνη της ομορφιάς, κρύβεται κάτι επικίνδυνο;
Κάθε γυναίκα, όπως και κάθε γυναικείος θεατρικός χαρακτήρας, μπορεί εν δυνάμει να είναι αθώα και επικίνδυνη, να εμπνέει ταυτόχρονα τη σιγουριά της άμεμπτης ηθικής και την γοητεία του δεύτερου επιπέδου, του κινδύνου που γεννά το άγνωστο. Για περισσότερες εξηγήσεις καλό θα ήταν να ρωτήσετε τον κύριο Χουβαρδά.
Πόσο δύσκολη αποδεικνύεται για εσάς τους ηθοποιούς η πανδημία; Για εσάς προσωπικά;
Μου λείπει η επαφή με τους ανθρώπους που αγαπώ και με το αντικείμενο που αγαπώ. Ο περιορισμός είναι μεγάλο πλήγμα.
Στο Παρίσι, στη Γαλλία, έχετε συγγενείς; Φοβάστε;
Ναι, έχω την αδελφή μου και πολύ κοντινούς μου ανθρώπους. Εννοείται πως ανησυχώ πολύ. Μιλώ μαζί τους συχνά και αυτό με ηρεμεί κάπως.
Πώς διατηρείστε σε ερμηνευτική φόρμα; Μάλλον θα πρέπει να γυμνάζετε τις ικανότητές σας όπως οι αθλητές το σώμα τους…
Διαβάζοντας, παρατηρώντας καλούς ηθοποιούς σε ταινίες, χορεύοντας, παίζοντας πιάνο, συζητώντας για το θέμα με φίλους και συνεργάτες, είναι μια συνεχής διαδικασία που αναπτύσσεται ανά πάσα στιγμή αν είσαι συνδεδεμένος με αυτό το κομμάτι σου.
Έχετε πλάνα για το μέλλον;
Έχω, αλλά στο παρόν που βιώνουμε όλα τα του μέλλοντος είναι αβέβαια…
Ποιον γυναικείο ρόλο θα θέλατε να παίξετε που ακόμη δεν σας έχουν προτείνει;
Επιθυμώ πιο πολύ ωραίες συνεργασίες από ρόλους. Αλλά αν έπρεπε να διαλέξω θα έλεγα την Δεσποινίδα Τζούλια στο ομώνυμο έργο του Στρίντμπεργκ.
Πληροφορίες:
Σήμερα Τρίτη 22 Δεκεμβρίου, στις 17:00. Πρεμιέρα στα podcast της Lifo και στο greekfestival.gr όπου και θα παραμένει με δωρεάν ακρόαση για όλους.
Διαβάστε επίσης:
Φως, περισσότερο φως για τα γλυπτά του Ζαππείου από την Ελευθερία Ντεκώ
Καλλιόπη Κοντόζογλου: Η αρχιτέκτονας του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης αποκαλύπτει
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση