Η Λένα Παπαληγούρα είναι από τις πιο ταλαντούχες ηθοποιούς που έχουμε στην Ελλάδα. Έλαβε σε πολύ μικρή ηλικία το βραβείο Μελίνα Μερκούρη και έκτοτε συνεχίζει να εντυπωσιάζει με τις ερμηνείες της στο θέατρο και τη τηλεόραση. Εξίσου σημαντικό είναι ότι η Λένα έχει την παιδεία και την ακεραιότητα που την κάνουν πρότυπο για την νέα γενιά. Τα τελευταία δυο χρόνια έχει βρει τον ρόλο της ζωής της ως μητέρα 2 αγοριών και την παρακολουθώ να έχει γεμίσει από αγάπη και στοργή γι’ αυτά. Ο τελευταίος λόγος που την διάλεξα γι’ αυτή τη συνέντευξη στο #chatwithwomenact, δεν είναι επειδή είμαστε ξαδέρφες που αγαπιόμαστε σαν αδερφές. Είναι γιατί η Λένα ενσαρκώνει όλα όσα πιστεύει η Women Act μέσα από τους πολλαπλούς ρόλους στους οποίους καλείται να ανταποκριθεί η σύγχρονη γυναικά. Η συνάντηση μας έγινε στη στοά Ράλλη, ένα μέρος που μας ενώνει και μας θυμίζει την ιστορία της οικογένειας μας.
Aν έδινες μια συμβουλή στον 17χρόνο εαυτό σου ποια θα ήταν;
Να μη φοβάμαι να είμαι ο εαυτός μου.
Τι σου προξένησε μεγαλύτερη έκπληξη στην πορεία σου;
Ο εαυτός μου. Και η δύναμη που ξαφνικά ανακάλυψα ότι κρύβω μέσα μου.
Πως θυμάσαι τη μεγαλύτερη αποτυχία σου;
Με πολύ πόνο αλλά και ευγνωμοσύνη. Το 2003 που έδινα εξετάσεις για να μπω στη δραματική σχολή κόπηκα στην τελευταία φάση των εισαγωγικών της σχολής του Εθνικού θεάτρου. Στεναχωρήθηκα αφάνταστα.
Ομως, πρώτον πέρασα στο θέατρο τέχνης που τελικά μου ταίριαξε περισσότερο και δεύτερον είμαι σίγουρη ότι εάν είχα περάσει στο εθνικο θα πίστευα πάντα ότι πέρασα λόγω του επιθέτου μου. Μια και καλή λοιπόν, απελευθερώθηκα από τον φόβο αυτόν και έκτοτε ξέρω ότι και τις επιτυχίες και τις αποτυχίες τις «κερδίζω» με το σπαθί μου.
Έχεις κάποια γυναίκα που έπαιξε ρόλο μέντορα σε σένα;
Πολλές. Η μητέρα μου, Οι αγαπημένες μου δασκάλες ,αλλά και αγαπημένες συγγραφείς που με δυο γραμμές τους με καθόρισαν ,η ηθοποιοί, κάποιοι γνωστοί μου αλλά και κάποιοι που ποτέ δε γνώρισα κ ούτε θα γνωρίσω, κι όμως διαρκώς επανέρχομαι στις ερμηνείες τους και μέσα από αυτές εμπνέομαι και μαθαίνω.
Ποια είναι η πιο σοφή συμβουλή που σου έχουν δώσει και γιατί;
Να δίνομαι στην αγάπη. Γιατί είναι νομίζω η μόνη «συνταγή» για την ευτυχία.
Ποιο θέλεις να είναι το legacy σου;
Δεν σκέφτομαι την υστεροφημία. Η ζωή είναι εδώ. Ας κάνουμε σε όσο χρόνο έχουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε…
Έχεις κάποιο moto / τραγούδι/ φράση που λες στον εαυτό σου όταν τα πράγματα ζορίσουν;
Κάποτε σε μια κρίσιμη στιγμή στην εφηβεία μου ο πατέρας μου μου αφιέρωσε το τραγούδι “super girls don’t cry.” Έκτοτε το ακούω πάντα με τεράστια συγκίνηση. Και με γεμίζει δύναμη. Όχι ότι δεν κλαίω ούτε φυσικά ότι είμαι super girl!!! Κι όμως η τρυφερότητα με την οποία τον θυμάμαι να μου το τραγουδάει πάντα με ηρεμεί όταν ζορίζομαι.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια, τα επόμενα βήματα;
Μας περιμένει μια πολύ δύσκολη χρόνια. Ελπίζω ότι η πολιτεία θα μεριμνήσει ώστε να βρεθούν τρόποι να ανοίξουν τα θέατρα για να μπορέσουμε να εργαστούμε. Εάν δε συμβεί αυτό οι άνθρωποι του εγχώριου πολιτισμού κινδυνεύουν με αφανισμό. Σε έναν μήνα θα ξεκινήσουμε πρόβες για το γυάλινο κόσμο του Τενεσί Ουιλιαμς στο Έθνικο θέατρο. Σε σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη. Θα φορέσουμε τις μάσκες μας και θα κάνουμε-ελπίζουμε- τη δουλειά μας. Νιώθω ευγνωμοσύνη γιατί είμαστε από τους τυχερούς. Μια τόσο δύσκολη χρόνια θα βρίσκομαι στο Έθνικο θέατρο με ένα υπέροχο έργο, έναν σκηνοθέτη που θαυμάζω και νιώθω οικογένεια μου, έναν καταπληκτικό θίασο και έναν ρόλο που αγαπώ από παιδί.
Ποια θεωρείς ότι είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που έχει να αντιμετωπίσει μία γυναίκα στην Ελλάδα σήμερα;
Τα πράγματα στην Ελλάδα είναι κατά κύριο λόγο ανδροκρατούμενα. Μια γυναίκα διαρκώς καλείται να αποδεικνύει ότι είναι ισότιμη με τους άνδρες. Πρέπει να αντιπαρέρχεται διαφορά σεξιστικά σχόλια και συμπεριφορές, να προστατεύει τον εαυτό της, να διεκδικεί διαρκώς ίσες ευκαιρίες ,να αποδεικνύει ότι δεν είναι λιγότερο έξυπνη, ότι δεν είναι ανίκανη να πάρει ίδιο μισθό με έναν συνάδελφο της , ότι μπορεί να συνδυάζει τη μητρότητα και την εργασία της. Ταυτόχρονα «πρέπει» να φροντίζει τον εαυτό της να είναι καλή μητέρα και σύζυγος κλπ κλπ. Όλα αυτά νομίζω συνιστούν καθημερινές δυσκολίες που όλες βιώνουμε σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό.
Φωτογραφίες: Γιώργος Κονταρίνης
Ευχαριστούμε θερμά το ξενοδοχείο Inn Athens Hotel για την φιλοξενία
Διαβάστε επίσης:
Μελίνα Ταπραντζή: Η γυναικεία ενοχικότητα είναι το εσωτερικό μας εμπόδιο
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση