Μυλαίδη Στούµπου (Microsoft Corp.): Οι γυναίκες φοβούνται να διεκδικήσουν μία προαγωγή ακόμη κι αν διαθέτουν τα προσόντα

Μυλαίδη Στούμπου, Διευθύντρια Ανάπτυξης Δικτύου Συνεργατών Microsoft, για 24 χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης

Ποια είναι η σχέση των γυναικών με την τεχνολογία; Μπορεί να γίνει η τεχνολογία γυναικεία υπόθεση;

Η Μυλαίδη Στούμπου, Διευθύντρια Ανάπτυξης Δικτύου Συνεργατών για 24 χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, στη Microsoft Corp., πριν λίγους μήνες μιλώντας στο TEDx,  αποκάλυψε ότι οι γυναίκες έχτισαν  τη βιομηχανία της τεχνολογίας στα πρώτα της βήματα, και μετά παραμερίστηκαν.

Σήμερα μιλώντας στο portraits.gr, η δυναμική μηχανικός υπολογιστών, μας εξηγεί γιατί ενώ  η τεχνολογική επανάσταση ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς όσον αφορά στην έμφυλη εκπροσώπηση, μετά τη δεκαετία του ’90 τα πράγματα άλλαξαν. Οι τεχνολογικές εξελίξεις έκαναν τις επιχειρήσεις να κερδίζουν  περισσότερα,  η εργασία στον κλάδο αποκτούσε όλο και περισσότερη αίγλη… και γρήγορα έγινε αντρική υπόθεση. Μας εξηγεί γιατί σήμερα τα πράγματα αλλάζουν και πάλι, και ποια είναι τα μεγαλύτερα εμπόδια που έχουν να αντιμετωπίσουν οι γυναίκες εσωτερικά και εξωτερικά καθοδηγώντας τις νέες γυναίκες που θέλουν να ακολουθήσουν μια καριέρα στην τεχνολογία.

Πλέον, όπως μας λέει, η μεγαλύτερη ενσωμάτωση των γυναικών γίνεται ηθική ευθύνη των επιχειρήσεων, όπως και η δημιουργία μίας κουλτούρας που θα αξιοποιεί τις ικανότητες όλων, θα ακούει τις απόψεις όλων, θα εκτιμά και θα ενδυναμώνει όλους ανεξαρτήτως φύλου.

Πώς εξηγείτε ότι ενώ οι γυναίκες υπήρξαν πρωτοπόρες στο ξεκίνημα των τεχνολογικών ανακαλύψεων υπήρξε κάποια στιγμή που αυτό άλλαξε; Ποια ήταν αυτή η στιγμή;

Είναι αλήθεια ότι οι γυναίκες υπήρξαν πολύ ενεργές στο ξεκίνημα της τεχνολογικής επανάστασης μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1946, η ομάδα προγραμματιστών που επελέγη για να εργαστεί στον πρώτο ηλεκτρονικό υπολογιστή του Αμερικανικού Στρατού αποτελούνταν κατά το ήμισυ και πλέον από γυναίκες. Υπάρχουν πολύ γνωστές γυναίκες μηχανικοί των πρώτων χρόνων της επιστήμης της πληροφορικής, όπως η Μάργκαρετ Χάμιλτον, η οποία ήταν επικεφαλής της ομάδας προγραμματισμού του Apollo 11 και η Γκρέις Χόππερ, η αξιωματικός του Αμερικανικού Ναυτικού που εφηύρε τον πρώτο μεταφραστή (Compiler), τεχνολογία που βοήθησε τις Ηνωμένες Πολιτείες να αναλύσουν τις επιπτώσεις των ατομικών βομβών.

Εκείνα τα χρόνια ο τεχνολογικός κλάδος δεν ήταν τόσο αναπτυγμένος, οι γυναίκες μηχανικοί όμως διακρίνονταν για το επαγγελματικό τους ήθος, την αφοσίωση στις λεπτομέρειες και την αποτελεσματικότητά τους.

Ενώ λοιπόν η τεχνολογική επανάσταση ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς όσον αφορά στην έμφυλη εκπροσώπηση, μετά τη δεκαετία του ’90 τα πράγματα άλλαξαν. Ο αριθμός των γυναικών οι οποίες επιλέγουν να σπουδάσουν και να εργαστούν στον τεχνολογικό κλάδο άρχισε σταδιακά να μειώνεται.  Ήταν η εποχή που οι τεχνολογικές εξελίξεις προχωρούσαν πιο γρήγορα, οι επιχειρήσεις κέρδιζαν περισσότερα χρήματα και η εργασία στον κλάδο αποκτούσε όλο και περισσότερη αίγλη. Οι επιχειρήσεις αναζητούσαν να βρουν το καλύτερο προφίλ εργαζομένου, καθώς οι δεξιότητες σχετικές με τον προγραμματισμό ήταν σχετικά πρόσφατες.

Τότε, δημιουργήθηκε το στερεότυπο ότι ένας καλός προγραμματιστής είναι συνήθως άντρας με καλό επιστημονικό υπόβαθρο και φανερά αντικοινωνικό προφίλ.

Το στερεότυπο αυτό κυριάρχησε για δεκαετίες στον τομέα της τεχνολογίας, η οποία θεωρήθηκε εν πολλοίς ένα ανδροκρατούμενο πεδίο. Κι έτσι ένας φαύλος κύκλος άρχισε. Όσο οι δουλειές απευθύνονταν περισσότερο σε άνδρες, τόσο οι γυναίκες αποθαρρύνονταν να εισέλθουν στον κλάδο, και η θεώρηση ότι η τεχνολογία είναι ανδροκρατούμενη έγινε αυτο-εκπληρούμενη προφητεία.

Υπάρχει ακόμη προκατάληψη για τις ικανότητες των γυναικών να ανταποκριθούν σε θέσεις εντάσεως τεχνολογίας;

Η προκατάληψη δυστυχώς υπάρχει ακόμη κι επιβεβαιώνεται από τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Σύμφωνα με αυτά, τέσσερις φορές περισσότεροι άνδρες απ’ ό,τι γυναίκες επιλέγουν την τεχνολογία ως πεδίο σπουδών ακόμη και σήμερα.

Η προκατάληψη ότι η τεχνολογία ταιριάζει περισσότερο στους άνδρες κι ότι ο κλάδος δεν είναι καθόλου φιλικός προς τη διαφορετικότητα και τη θηλυκότητα αποθαρρύνει πολλές γυναίκες από το να αναζητήσουν μια επαγγελματική πορεία σε αυτόν. Όμως δεν είναι μόνο αυτό.

Ένας πολύ σημαντικός παράγοντας είναι και η ανησυχία που προκαλεί η θεώρηση ότι η τεχνολογία ως εξαιρετικά απαιτητικό πεδίο με πολλές προκλήσεις και αλλαγές δεν ευνοεί την ισορροπημένη επαγγελματική, προσωπική και οικογενειακή ζωή. Παρά το κεκτημένο της ισότητας με βάση τους νόμους, η γυναίκα ακόμα αναλαμβάνει αυξημένα καθήκοντα κι ευθύνες στο σπίτι (νοικοκυριό, φροντίδα οικογένειας, περίθαλψη ηλικιωμένων, κ.λπ.), κι έτσι επιβαρύνεται με τύψεις και άγχος σχετικά με το αν θα καταφέρει να ανταπεξέλθει στις ευθύνες της εντός κι εκτός δουλειάς.

Τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δείχνουν ότι δυστυχώς 9% των γυναικών που εργάζονται στον ψηφιακό κλάδο τον εγκαταλείπουν κάθε χρόνο γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, επειδή αδυνατούν να συνδυάσουν τους διαφορετικούς ρόλους.

 Διαπιστώνεται, ότι απέναντι σε αυτή την προκατάληψη γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια να αυξηθεί η διαφορετικότητα και η συμπερίληψη; Από πού ξεκινάει;

Σήμερα, γίνονται σοβαρές προσπάθειες να ενισχυθεί η παρουσία των γυναικών τόσο στο σύνολο των εργαζομένων όσο μεταξύ των υψηλόβαθμων στελεχών. Και πρέπει να γίνει αυτό άμεσα καθώς ο τεχνολογικός κλάδος είναι ταχέως αναπτυσσόμενος και προσφέρει πολλές ευκαιρίες. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι η μεγαλύτερη συμμετοχή γυναικών στις τεχνολογικές επιχειρήσεις θα επιφέρει σημαντικά κέρδη για το συνολικό ΑΕΠ των χωρών μελών της, έως 16 δις ευρώ!

Πέρα όμως από το οικονομικό διακύβευμα, η μεγαλύτερη ενσωμάτωση των γυναικών είναι ηθική ευθύνη των επιχειρήσεων. Ευθύνη που απορρέει από αξίες διαχρονικές, όπως η ισότιμη πρόσβαση σε ευκαιρίες μάθησης, απασχόλησης, εξέλιξης, η απόρριψη των προκαταλήψεων και η αποδοχή της διαφορετικότητας. Έτσι, θα επιτευχθεί η συμπερίληψη, η δημιουργία δηλαδή μίας κουλτούρας που θα αξιοποιεί τις ικανότητες όλων, θα ακούει  τις απόψεις όλων, θα εκτιμά και θα ενδυναμώνει όλους ανεξαρτήτως φύλου.

Στο πλαίσιο αυτό πολλές εταιρίες πολυεθνικές, αλλά κι ελληνικές αγκαλιάζουν δράσεις που έχουν να κάνουν με την ενδυνάμωση των γυναικών, την προώθηση γυναικών σε διοικητικές θέσεις, αλλά και την προβολή των γυναικείων προτύπων – εγχώριων και διεθνών – που έχουν επιτύχει στον τεχνολογικό κλάδο. Παράλληλα τόσο κρατικοί όσο και ιδιωτικοί φορείς έχουν ξεκινήσει καμπάνια για να ενθαρρύνουν περισσότερες νέες κοπέλες να σπουδάσουν σε επιστημονικά πεδία και να ενταχθούν σε έναν από τους πλέον αναπτυσσόμενους διεθνώς τομείς.

Η συζήτηση έχει ξεκινήσει, μαζί και οι αντίστοιχες δράσεις. Σήμερα είμαι περισσότερο αισιόδοξη ότι κάτι σιγά σιγά αλλάζει.

Αν η πατριαρχική κοινωνία εμπιστευόταν τις “θέσεις κύρους” στους άντρες, τότε, πιστεύετε ότι αυτό εξακολουθεί και σήμερα;

Και σήμερα οι άνδρες κυριαρχούν στις ηγετικές θέσεις σύμφωνα με τις έρευνες και τα στατιστικά στοιχεία. Τόσο τα διοικητικά συμβούλια των επιχειρήσεων, αλλά και τα κοινοβούλια και οι κυβερνήσεις των κρατών απαρτίζονται κατά μεγάλη πλειοψηφία από άνδρες.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει από το 2010 αναγάγει το θέμα της εκπροσώπησης των γυναικών στα διοικητικά συμβούλια ως κύρια στρατηγική για την προώθηση της ισότητας και τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια σταδιακή, αλλά σχετικά αργή, αύξηση της συμμετοχής των γυναικών σε υψηλές ηγετικές θέσεις.

Στη χώρα μας σήμερα, οι γυναίκες καταλαμβάνουν θέσεις διοίκησης σε ποσοστό λιγότερο από 15%. Το ευχάριστο είναι ότι με τον νέο νόμο για την Εταιρική Διακυβέρνηση που ψηφίστηκε στις 17 Ιουλίου 2020, συμπεριλήφθηκε το μέτρο της ποσόστωσης 25% για τη συμμετοχή των γυναικών στα Διοικητικά Συμβούλια των εισηγμένων εταιρειών. Αυτό από μόνο του είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα για τη σύγκλιση της χώρας μας με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (σήμερα περίπου στο 26%), αλλά και για την περαιτέρω προώθηση των γυναικών σε θέσεις ευθύνης.

 Υπάρχει προκατάληψη αντίστοιχα για την ικανότητα των γυναικών σε υψηλές διοικητικές θέσεις;

Πιστεύω πως οι όποιες προκαταλήψεις για τις διοικητικές ικανότητες των γυναικών διαψεύδονται στην πράξη. Σύμφωνα με την πρόσφατη μελέτη «Women in the Workplace 2020» της εταιρίας συμβούλων Mc Kinsey, η κερδοφορία των επιχειρήσεων που έχουν επαρκή εκπροσώπηση γυναικών στα διοικητικά τους συμβούλια και στην ανώτερη διοίκηση μπορεί να είναι 50% μεγαλύτερη από εκείνες στις οποίες οι γυναίκες δεν συμμετέχουν σε υψηλές διοικητικές θέσεις.

Εξάλλου, και στον κλάδο της τεχνολογίας υπάρχουν παραδείγματα γυναικών που διαπρέπουν σε πολύ υψηλές θέσεις σε κάποιες από τις μεγαλύτερες εταιρίες του κλάδου. Ενδεικτικά παραδείγματα είναι η Amy Hood (CFO στη Microsoft), η Ginni Rometty (CEO στην IBM), η Sheryl Sandberg (COO στο Facebook), η Safra Catz (CEO στην Oracle).

Τι είναι αυτό που κάνει τις γυναίκες-ηγέτες να ξεχωρίζουν;

Στην επαγγελματική μου πορεία είχα την τύχη να συνεργαστώ με πολύ άξιες γυναίκες ηγέτες. Εκείνο που τις διακρίνει είναι η στρατηγική σκέψη και ο μακροχρόνιος σχεδιασμός. Αν και δεν είναι φρόνιμο να γενικεύουμε, είναι γεγονός ότι οι γυναίκες ηγέτες μελετούν περισσότερο τα στοιχεία και παίρνουν αποφάσεις με βάση πιο μακροπρόθεσμους και στρατηγικούς στόχους. Διαθέτουν δεξιότητες όπως ενσυναίσθηση, επικοινωνία, συναισθηματική νοημοσύνη, που προάγουν τη συνεργασία και την ομαδικότητα. Επιπλέον, επιδεικνύουν περισσότερη προσαρμοστικότητα και ανθεκτικότητα,  που τους επιτρέπει να ανταπεξέρχονται σε δύσκολες καταστάσεις ή να ανακάμπτουν γρήγορα μετά από μια αποτυχία.

Στην εποχή μας που το περιβάλλον μεταβάλλεται συνέχεια, παρουσιάζει αβεβαιότητα και  γίνεται όλο και περισσότερο ανταγωνιστικό, οι αρετές αυτές είναι εξαιρετικά σημαντικές για να πετύχουν οι επιχειρήσεις καλύτερα αποτελέσματα.

Πιστεύετε ότι οι ποσοστώσεις είναι σωστό μέτρο; Ότι μπορούν να βοηθήσουν ώστε περισσότερες γυναίκες να καταλαμβάνουν υψηλότερες θέσεις;

Είναι αλήθεια ότι οι ποσοστώσεις εγείρουν συχνά πολλή συζήτηση σχετικά με το αν προωθούν την έμφυλη ισότητα ή αν, αντίθετα από το λόγο για τον οποίο σχεδιάστηκαν, ενισχύουν το αντίστροφο στερεότυπο που θέλει κάποιες γυναίκες να προωθούνται σε υψηλές θέσεις λόγω φύλου.  Άλλωστε, όλοι – όπως κι εγώ – επιθυμούμε η όποια αναγνώριση, προαγωγή, επιβράβευση να στηρίζεται στην αξία και τα αποτελέσματα της δουλειάς μας.

Όμως δυστυχώς πρέπει να λάβουμε υπόψη την πραγματικότητα στην οποία κινούμαστε. Σήμερα, η συμμετοχή των γυναικών σε διοικητικά συμβούλια, σε κυβερνητικούς θώκους, στη διοίκηση οργανισμών είναι ακόμη κατώτερη των προσδοκιών. Σύμφωνα με σχετικές έρευνες, στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι γυναίκες καταλαμβάνουν μόνο 26.7% των θέσεων σε διοικητικά συμβούλια, ενώ μόνο 6.7% των επικεφαλής των διοικητικών συμβουλίων είναι γυναίκες. Έχει δε αποδειχτεί ότι στις εταιρίες με περισσότερες γυναίκες σε διοικητικές θέσεις, η συνολική εκπροσώπηση των γυναικών είναι μεγαλύτερη.

Οι ποσοστώσεις επομένως χρειάζονται για να δείξουν τη στρατηγική κατεύθυνση που δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι οι επιχειρήσεις χρειάζονται να αξιοποιήσουν όλα τα ταλέντα που διαθέτουν ανεξαρτήτως φύλου. Στόχος τους είναι να εξασφαλίσουν ότι γυναίκες με τα κατάλληλα προσόντα δεν θα αποκλειστούν από υψηλές θέσεις μόνο λόγω φύλου. Άλλωστε, όπως είπαμε οι έρευνες δείχνουν ότι οι εταιρίες με περισσότερες γυναίκες σε διευθυντικές θέσεις είναι οι πλέον κερδοφόρες.

Ο σχεδιασμός των ποσοστώσεων είναι βέβαια – και πρέπει να είναι – προσωρινός. Οι ποσοστώσεις επιβάλλονται για να αντιμετωπίσουν τις ανισότητες που δημιουργήθηκαν και συσσωρεύτηκαν με τα χρόνια. Ευχή μας δε είναι η ανάγκη για ποσοστώσεις να εκλείψει σύντομα. Γιατί τότε θα έχουμε πετύχει την πολυπόθητη ισότητα στον εργασιακό χώρο.

Οι ίδιες οι γυναίκες έχουν προκατάληψη για τις δυνατότητές τους; Χρειάζονται περισσότερη “ενθάρρυνση” για να διεκδικήσουν υψηλότερες θέσεις;

Χωρίς να επιθυμώ να γενικεύσω, η αλήθεια είναι ότι κι εμείς οι γυναίκες βάζουμε συχνά  περιορισμούς στον εαυτό μας. Αμφισβητούμε τις ικανότητές μας, φοβόμαστε να διεκδικήσουμε την εξέλιξή μας, σπάνια εκφράζουμε την άποψή μας με θάρρος, γενικά έχουμε έλλειμμα αυτοπεποίθησης.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι άνδρες θα επιδιώξουν μια προαγωγή ακόμη κι αν δεν διαθέτουν τα απαραίτητα προσόντα γι’ αυτή. Οι γυναίκες αντιθέτως θα φοβηθούν να την διεκδικήσουν ακόμη κι αν διαθέτουν τα απαραίτητα προσόντα.

Έρευνες δείχνουν ότι το 66% των γυναικών έχουν κάποια στιγμή βιώσει το λεγόμενο imposter syndrome (η ελληνική μετάφραση είναι «σύνδρομο της ψευδεπίγραφης επιτυχίας»). Το ποσοστό αυτό κατά πολύ μεγαλύτερο από εκείνο των ανδρών.

Οι γυναίκες αυτές δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν τις ικανότητές τους. Νιώθουν ανεπαρκείς. Μειώνουν τα επιτεύγματά τους. Αντί «τα κατάφερα» λένε «στάθηκα απλά τυχερή» ή «είχα βοήθεια». Εξαιτίας αυτής τους της ανασφάλειας, αποφεύγουν να πουν τη γνώμη τους, να μοιραστούν τις ιδέες τους, να ξεκινήσουν κάτι καινούριο. Και αυτό τους κοστίζει επαγγελματικά και προσωπικά.

Αν είχαμε περισσότερο θάρρος να διεκδικήσουμε, περισσότερη θέληση να μάθουμε και να εξελιχθούμε, περισσότερη εμπιστοσύνη στις δυνατότητές μας, περισσότερο θαυμασμό για τα επιτεύγματά μας, γενικά περισσότερη αυτοεκτίμηση, όλα θα ήταν αρκετά διαφορετικά.

Η ίδια αποτελείτε παράδειγμα γυναίκας που βρέθηκε και σε υψηλές θέσεις και στο χώρο της τεχνολογίας. Νιώσατε αμφισβήτηση λόγω φύλου στην πορεία σας;

Σπούδασα μηχανικός πληροφορικής την εποχή που κυριαρχούσε το στερεότυπο του geek. Στα χρόνια των σπουδών μου έζησα μια κάποια αμφισβήτηση ότι επειδή ήμουν κορίτσι, επειδή ήμουν κοινωνική, επειδή δεν είχα το προφίλ του geek, δεν είμαι αρκετά ικανή. Αυτό δυνάμωσε το πείσμα μου και την αποφασιστικότητά μου, κι έτσι αποφάσισα να εργαστώ εθελοντικά στο Πανεπιστήμιο για να αυξήσω τις γνώσεις μου και να αποδείξω στον εαυτό μου κυρίως τι μπορώ να καταφέρω.

Στο χώρο εργασίας γενικά δεν έχω νιώσει αμφισβήτηση λόγω φύλου. Πάντοτε οι συνάδελφοί μου με αντιμετώπιζαν με σεβασμό, με εμπιστοσύνη, με ομαδικότητα. Όταν διεκδίκησα την πρώτη μου προαγωγή, αντιμετώπισα τις συνήθεις ασύνειδες προκαταλήψεις ότι μια γυναίκα που έχει οικογένεια δεν μπορεί να αναλάβει περισσότερες επαγγελματικές ευθύνες. Ήταν όμως ένα μεμονωμένο γεγονός, που παρότι με στενοχώρησε προσωρινά, με όπλισε με επιμονή, δυνάμωσε το πείσμα μου, φούντωσε το πάθος μου για εξέλιξη και πρόοδο.

Κι όχι μόνο αυτό. Μου έδωσε τροφή για σκέψη κι έτσι σήμερα συμμετέχω ενεργά σε δράσεις τόσο εντός της εταιρίας στην οποία εργάζομαι όσο και σε άλλες περισσότερο ευρείες με στόχο την προώθηση της συμμετοχής και της εξέλιξης των γυναικών στο τεχνολογικό γίγνεσθαι.

Μια γυναίκα, που είναι ικανή, έξυπνη και φιλόδοξη για να ανέλθει διοικητικά σε μια εταιρεία, πιστεύετε ότι πρέπει να είναι και όμορφη; Η “απαίτηση” καλής εμφάνισης είναι πιο μεγάλη από τις γυναίκες από ότι για τους άντρες; Γιατί;

Στην πρόσφατη ομιλία μου στο TEDx ανέφερα ότι ειδικά στον κλάδο της τεχνολογίας η ωραία εμφάνιση θεωρείται αντιστρόφως ανάλογη με την επιστημονική κατάρτιση και τις ικανότητες του ατόμου. Για πολλά χρόνια το στερεότυπο του επιτυχημένου προγραμματιστή ήταν αρσενικού γένους με περιορισμένες κοινωνικές δεξιότητες. Η θηλυκότητα δεν είχε θέση σε αυτό το προφίλ και ως αποτέλεσμα πολλές γυναίκες δεν διεκδίκησαν το μέλλον τους στο πεδίο αυτό. Σήμερα, το στερεότυπο αυτό αρχίζει σιγά σιγά να φθίνει καθώς η προβολή επιτυχημένων γυναικών ανατρέπει σταδιακά τα δεδομένα.

Γενικά, το θέμα της εξωτερικής εμφάνισης είναι ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα καθώς πολλές ευειδείς γυναίκες αντιμετωπίζονται με προκατάληψη ή και φόβο ότι θα αξιοποιήσουν την εμφάνισή τους για να λάβουν πλεονεκτήματα. Από την άλλη, ούτε η προσπάθεια κάποιων γυναικών να ουδετεροποιήσουν την εξωτερική τους εμφάνιση και να αλλάξουν τη συμπεριφορά τους για να προσομοιάσουν τα ανδρικά πρότυπα και να γίνουν περισσότερο αποδεκτές με ικανοποιεί.

Η άποψή μου είναι ότι ο καθένας από εμάς πρέπει να φέρνει τον εαυτό του στον εργασιακό χώρο, την προσωπικότητά του, τα προσόντα του, την αυθεντικότητά του. Τα πιο παραγωγικά, τα πιο καινοτόμα, τα πιο επιτυχημένα περιβάλλοντα είναι εκείνα που ενσωματώνουν τη διαφορετικότητα, που αποδέχονται την κάθε προσωπικότητα και αξιοποιούν όλα τα ταλέντα. 

 

Η Microsoft αποφάσισε να επενδύσει στη χώρα για τη δημιουργία datacenters.  Τι θα συμβουλεύατε τα νέα κορίτσια που επιθυμούν να ακολουθήσουν τον τεχνολογικό κλάδο και να εργαστούν σε αυτόν;

Η Microsoft ανακοίνωσε πρόσφατα την πρωτοβουλία “GR for GRowth”, μία σημαντική τεχνολογική δέσμευση απέναντι στους πολίτες, τον Δημόσιο τομέα και τις επιχειρήσεις κάθε μεγέθους της Ελλάδας για τεχνολογία και νέους πόρους που δημιουργούν πρόσθετες ευκαιρίες ανάπτυξης. Στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας αυτής, η Microsoft ανακοίνωσε και την πρόθεσή της να εκπαιδεύσει στις ψηφιακές δεξιότητες ένα ανθρώπινο δυναμικό 100.000 πολιτών μέχρι το 2025.

Θα ξεκινούσα λοιπόν από αυτό. Η τεχνολογικές εξελίξεις «τρέχουν» σήμερα με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Θα συμβούλευα λοιπόν τα νεαρά κορίτσια που επιθυμούν μια καριέρα στον κλάδο να επενδύσουν αρχικά στην ανάπτυξη των γνώσεων και των δεξιοτήτων τους. Να διαβάσουν, να μάθουν, να αποδώσουν αποτελέσματα, να ξεχωρίσουν. Κι όχι μόνο. Να είναι έτοιμες για διαρκή μάθηση, για προσαρμογή, για καινοτομία. Ο ρυθμός με τον οποίο παρουσιάζονται σήμερα νέα τεχνολογικά επιτεύγματα δεν έχει προηγούμενο κι επομένως καθεμιά μας θα πρέπει να είναι έτοιμη να προσαρμοστεί, να μάθει, και να ξε-μάθει ταυτόχρονα.

Θα τις ενθάρρυνα επίσης να μοιράζονται τις απόψεις τους και τις ιδέες τους με θάρρος. Να είναι έτοιμες όμως να λαμβάνουν υπόψη και τις διαφορετικές αντιλήψεις και να συνθέτουν πάνω σε αυτές.

Θα ήθελα οι νέες γυναίκες να εμπνευστούν από την τεχνολογία σαν ένα πεδίο που μπορούν να αναπτυχθούν προσωπικά κι επαγγελματικά. Και να την ακολουθήσουν με θάρρος, αυθεντικότητα, προσαρμοστικότητα, πάθος.

 

Who is who

Η Μυλαίδη Στούµπου είναι ανώτερο στέλεχος του ιδιωτικού τομέα με πολυετή θητεία σε θέσεις ευθύνης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Σήμερα εργάζεται στη Microsoft Corp. και είναι Διευθύντρια Ανάπτυξης Δικτύου Συνεργατών για 24 χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. ∆ιαθέτει επαγγελµατική εµπειρία πλέoν των 20 ετών στον απαιτητικό χώρο των σύγχρονων τεχνολογιών, έχει θητεύσει σε πολλές ελληνικές και διεθνείς εταιρίες κι έχει εμπειρία σε πλείστες αγορές, μεταξύ των οποίων την ελληνική, τη γερμανική αγορά και τις αγορές της ανατολικής Ευρώπης. Είναι απόφοιτος του Τµήµατος Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Πληροφορικής από το Πανεπιστήµιο Πατρών, ενώ διαθέτει µεταπτυχιακό τίτλο σε «Economics and Management» από το Athens Information Technology. Συµµετέχει στην επιτροπή Women in Business (WIB) του Ελληνο-Αµερικανικού Εµπορικού Επιµελητηρίου, ενώ παράλληλα δραστηριοποιείται στις ενέργειες προώθησης και ενθάρρυνσης γυναικών τόσο εντός της εταιρίας της, αλλά και μέσω της συμμετοχής της ως σύμβουλος και μέντορας στο Women on Top. Μέσα από τη συνεργασία της με το MIT Enterprise Forum Greece και το People’s Trust συμβουλεύει ως μέντορας νέες επιχειρήσεις σε θέματα υγιούς επιχειρηµατικότητας και διεθνούς ανάπτυξης. Παράλληλα συμμετέχει ως σύμβουλος στο Singularity University Greece Chapter. Συµµετέχει ως οµιλήτρια σε διακεκριµένα συνέδρια, συμπ. του TEDx, ενώ δίνει διαλέξεις και αρθρογραφεί για θέµατα καινοτοµίας και εξωστρεφούς επιχειρηµατικότητας, ψηφιακής οικονοµίας, σύγχρονου εργασιακού περιβάλλοντος και ίσων ευκαιριών.

 

Διαβάστε επίσης:

Δήμητρα Καλαντώνη (ΕΞΕΛΙΞΗ ΖΩΗΣ): Είμαστε η οικογένεια που δεν έχουν τα παιδιά των ιδρυμάτων μετά τα 18

Στέλλα Πιερή: Η πολυβραβευμένη αρχιτέκτονας μιλάει για τις αλλαγές που φέρνει η πανδημία στον ιδιωτικό και δημόσιο χώρο μας

Μαρία Αλεξίου (CSR Hellas): To gender equality από το 2021 θα συνυπολογίζεται στην αξιολόγηση χρηματοπιστωτικού κινδύνου

 

Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση