Τη Δευτέρα, η Βρετανίδα εμβολιολόγος Sarah Gilbert και η ομάδα της, άφησαν πίσω τους ανταγωνιστές τους κι ανακάλυψαν πρώτοι το εμβόλιο για το νέο κορονοϊό. Από νωρίς, τα ευρήματά τους γεμίζουν αισιοδοξία την επιστημονική κοινότητα. Πραγματοποιήθηκαν δοκιμές σε 1.077 ανθρώπους οι οποίοι ανέπτυξαν αντισώματα κι εμφάνισαν ελάχιστες παρενέργειες.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Εκτός από προσωπικό επίτευγμα για την ίδια και σημείο σταθμό στην ιστορία της Ιατρικής, το εμβόλιο αυτό θα είναι σωτήριο για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Ο COVID-19, άλλωστε, συνεχίζει να αποτελεί απειλή. Χάρη στην εξαιρετική αυτή γιατρό κι ερευνήτρια, όμως, τα πράγματα θα αρχίσουν να αλλάζουν. Από τις 10 Ιανουαρίου που οι Κινέζοι επιστήμονες δημοσίευσαν τη γενετική ακολουθία του Covid-19, ξυπνούσε στις 4 τα ξημερώματα και εργαζόταν ακούραστα. Ίσως γι’ αυτό να ήταν γεμάτη αυτοπεποίθηση και σιγουριά. Πέτυχε το ακατόρθωτο – μέσα σε ελάχιστους μήνες, ολοκλήρωσε έργο που, υπό άλλες συνθήκες, θα διαρκούσε χρόνια.
Η Gilbert, βέβαια, δεν βάδιζε σε άγνωστο μονοπάτι. Ήδη, από την εποχή που εμφανίστηκε ο Ebola, ήταν μία από τους επιστήμονες που ασχολήθηκαν με τη θεραπεία του, ενώ αργότερα, χάρη στη μεθοδικότητα και την επιμονή της, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας της ανέθεσε να οργανώσει ένα σχέδιο αντιμετώπισης του Ιού Χ – δηλαδή κάθε άγνωστης κι αναπόφευκτης παθογένειας – ώστε να ληφθεί δράση όσο το δυνατόν γρηγορότερα, αν χρειαζόταν.
Εκτός από ηρωίδα στο εργαστήριό της, η Sarah είναι μητέρα τριδύμων που, στα 21 τους, δέχθηκαν να συμμετάσχουν στις δοκιμές του καινούργιου αυτού εμβολίου.
Έχει συνηθίσει να βρίσκεται στην κορυφή. Προέρχεται από οικογένεια μουσικών και, ως μαθήτρια, ήταν μέλος της σχολικής ορχήστρας. Λάτρευε τα μαθηματικά, τη φυσική, τη χημεία και τη βιολογία, οπότε σπούδασε Βιοχημεία στο Πανεπιστήμιο East Anglia. Αργότερα, πήρε το διδακτορικό της από το Hull.
Παρότι ήταν άριστη, δεν ξεκίνησε αμέσως την ακαδημαϊκή της καριέρα. Τα πρώτα δύο χρόνια μετά την αποφοίτησή της, εργαζόταν στο Κέντρο Βιοϊατρικής του Leicester κι έπειτα πέρασε στην εταιρεία βιοτεχνολογίας Delta. Εκεί ξεκίνησε να μαθαίνει για την παραγωγή φαρμάκων. Οι πρακτικές γνώσεις που έλαβε, σε συνδυασμό με τη μόρφωσή της, συντέλεσαν στην ανακάλυψη του σημαντικότερου εμβολίου της σύγχρονης ιστορίας. Τότε, όμως, δεν το γνώριζε.
Οι περισσότεροι συμμαθητές της την περιγράφουν ως ήσυχη, εργατική και πεισματάρα, πάντα ευγενική και φιλική. Οι πρώην συνάδελφοί της τη θαυμάζουν για την αποτελεσματικότητα και την αφοσίωσή της.
Το 1994, κατέκτησε τη θέση της στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Τέσσερα χρόνια μετά, έγινε μητέρα. «Επειδή απέκτησα τρίδυμα, τα έξοδα για βρεφονηπιοκόμο ήταν τεράστια. Θα δέσμευαν ολόκληρο το εισόδημά μου. Έτσι, ο σύντροφός μου θυσίασε τη δική του καριέρα κι έμεινε σπίτι μαζί τους», αποκάλυψε στο Nuffield Department of Medicine. «Όταν γέννησα, δικαιούμουν μόλις 18 εβδομάδες άδειας με αποδοχές, κάτι που με δυσκόλεψε καθώς είχα τρία νεογέννητα που ήρθαν πρόωρα στη ζωή.»
Ως εργαζόμενη μητέρα, ειδικά στο χώρο στον οποίο δραστηριοποιείται, έχασε σημαντικές στιγμές από τη ζωή των μωρών της.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Παρότι αυτή τη στιγμή είναι όχι απλώς η σημαντικότερη γυναίκα, αλλά ο σημαντικότερος άνθρωπος της επιστήμης, δεν απολαμβάνει τη δημοσιότητα που ήρθε ξαφνικά. Προτιμά να περνά τις ώρες της στο εργαστήριο, για να κάνει τον κόσμο καλύτερο.
Τα τελευταία δέκα χρόνια, η έρευνά της περιλαμβάνει δοκιμές εμβολίων που εισάγουν στον οργανισμό Τ — κύτταρα και δημιουργούν αντισώματα από ασθένειες όπως η ελονοσία. Πολλά από αυτά, πέρασαν τις κλινικές δοκιμές, όμως το έργο της δεν την ικανοποιούσε. Ήθελε να ανακαλύψει κάτι δικό της, όχι απλώς να εξελίξει το ήδη υπάρχον – και το έκανε.
Εδώ και μήνες έχει βγει στην επιφάνεια μία σκληρή αλήθεια για τις γυναίκες τις επιστήμης: Δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες εξέλιξης με τους άνδρες συναδέλφους τους. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, είχαν αναλάβει τις δουλειές τους σπιτιού και τη φροντίδα των παιδιών, με αποτέλεσμα να αφήσουν την καριέρα τους σε δεύτερη μοίρα. Οι σύζυγοί τους, αντίθετα, εργάζονταν από το χώρο τους και αφιέρωναν ολόκληρη την ημέρα σε επαγγελματικά ζητήματα.
Ο αριθμός των ερευνητριών είναι ανησυχητικά χαμηλός. Αποτελούν μόλις το 30% της επιστημονικής κοινότητας. Βλέποντας, όμως, τη Sarah Gilbert, καταλαβαίνουμε πως υπάρχει ελπίδα. Ίσως τώρα, χάρη στο τεράστιο έργο της, να βρουν το θάρρος όλες εκείνες που διστάζουν και να ακολουθήσουν τα βήματά της.
Διαβάστε επίσης:
5 άγνωστες γυναίκες που άλλαξαν για πάντα τον κόσμο της επιστήμης
Helen Keller: «Η ζωή είναι είτε μία παράτολμη περιπέτεια, ή ένα τίποτα»
Rosalind Franklin: Μία από τις πιο αδικημένες γυναίκες της επιστήμης
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση