Η Κλόε Ζάο έγραψε ιστορία στην 78η απονομή των Χρυσών Σφαιρών, όταν έγινε η δεύτερη γυναίκα και πρώτη Ασιάτισσα που κέρδισε βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας, για την ταινία Nomadland. Για πρώτη φορά, επίσης, είδαμε περισσότερες από μία υποψήφιες στη συγκεκριμένη κατηγορία.
Συνολικά, μόλις οχτώ γυναίκες έχουν βρεθεί υποψήφιες στα 78 χρόνια του θεσμού – ανάμεσά τους η Μπάρμπαρα Στρέιζαντ, που ήταν και η πρώτη που βραβεύθηκε, η Τζέιν Τσάμπιον, η Σοφία Κόπολα, η Έιβα ΝτιΒερνέι και η Κάθριν Μπίγκελοου.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
H 38χρονη σήμερα Κλόε Ζάο γεννήθηκε στο Πεκίνο. Πήγε δημοτικό και γυμνάσιο στο Λονδίνο, όμως τελείωσε το σχολείο στο Λος Άντζελες. Έπειτα, σπούδασε πολτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Μάουντ Χολιόκ στη Μασαχουσέτη. Όταν αποφοίτησε, ξεκίνησε να εργάζεται ως bartender ώσπου, σε μία «κρίση ηλικίας», όπως η ίδια την περιγράφει, γράφτηκε στη σχολή κινηματογράφου του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.
Ο καιρός περνούσε κι εκείνη ανέπτυξε μία εντελώς δική της μέθοδο storytelling. Γινόταν «ένα» με την υπόθεση των ταινιών, ήθελε να κερδίσει την εμπιστοσύνη των ηθοποιών αλλά και των κατοίκων των περιοχών όπου γίνονταν τα γυρίσματα. Για το πρώτο της έργο, το οποίο διαδραματίζεται στον ινδιάνικο καταυλισμό της Νότιας Ντακότα, πέρασε έναν ολόκληρο χρόνο μαθαίνοντας την ιστορία των ντόπιων. Πέρασε ώρα μαζί τους, γνώρισε τις εμπειρίες τους. Εργάστηκε για μία τριετία στο μέρος εκείνο, έγραψε τριάντα προσχέδια του σεναρίου, έγινε ακόμη και καθηγήτρια σε ένα Λύκειο για να μαζέψει χρήματα.
Ξαφνικά, έμαθε πως κάποιος ενδιαφερόταν για την ταινία της και, μαζί με το σύντροφο και συνεργάτη της, Τζόσουα Τζέιμς Ρίτσαρντς, γύρισε στη Νέα Υόρκη όπου έμενε, για να πάρει ό, τι υλικό είχε ετοιμάσει. Βρήκε το σπίτι της άνω – κάτω, όμως. Διαρρήκτες πήραν τα πάντα – ακόμη και τα αμοντάριστα πλάνα της. Έπρεπε, λοιπόν, να γυρίσει τα πάντα από την αρχή.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Με 70 χιλιάδες δολάρια που είχε στην τράπεζα και 30 χιλιάδες ακόμη που κατάφερε να συγκεντρώσει, επέστρεψε στον καταυλισμό και ξεκίνησε από το μηδέν. Ο κόπος της ανταμείφθηκε και, τελικά, το 2015 κυκλοφόρησε το Songs My Brother Taught Me. Δύο χρόνια μετά, στους κινηματογράφους παρουσιάστηκε και η δεύτερη ταινία της με τίτλο The Rider.
Ο δρόμος προς την κορυφή δεν ήταν εύκολος. Η Κλόε Ζάο προτιμούσε να συνεργάζεται με ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, παρά να κυνηγήσει τα «μεγάλα ονόματα». Εκεί θεωρεί πως οφείλεται η επιτυχία της.
«Σ’ αυτήν τη βιομηχανία, αν δεν είσαι ειλικρινής για το ποιος είσαι, θα περιβάλλεσαι από ανθρώπους με τους οποίους δε θέλεις να δουλεύεις. Αν, όμως, είσαι αυθεντικός, μπορεί να αργήσεις, αλλά θα πετύχεις. Σταδιακά, θα σχηματίσεις τον κύκλο σου που θα αποτελείται από κόσμο που σου ταιριάζει, τους ανθρώπους σου», έχει δηλώσει σε συνέντευξή της.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Το Nomaland, το οποίο της χάρισε και τη Χρυσή Σφαίρα, βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο τις Τζέσικα Μπρέντεν. Αφορά μία ομάδα Αμερικανών που ζουν στα αυτοκίνητά τους την εποχή της Μεγάλης Ύφεσης. Τα σκαμπανεβάσματα, οι αναποδιές, η θλίψη – όλα τους, καθηλώνουν το κοινό. Γι’ αυτό, άλλωστε, αναμένεται να «σαρώσει» στα Όσκαρ, στις 25 Απριλίου.
Στο λόγο που εκφώνησε όταν βραβεύθηκε, την Κυριακή, μοιράστηκε ένα μήνυμα από τον Μπομπ Ουέλς, τη ζωή του οποίου βλέπουμε και στην ταινία. «Η συμπόνοια ξεπερνά τα εμπόδια ανάμεσά μας», είπε. «Ο πόνος σου είναι ο πόνος μου. Ανακατώθηκε και μοιράστηκε ανάμεσά μας».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
«Γι’ αυτό αγαπώ να γυρίζω ταινίες και να λέω ιστορίες», συνέχισε η Κλόε Ζάο. «Γιατί έχουμε την ευκαιρία να γελάσουμε και να κλάψουμε μαζί, και έχουμε την ευκαιρία να μάθουμε ο ένας από τον άλλο, να νιώσουμε ο ένας τον άλλο».
Διαβάστε επίσης:
Λότε Ράινιγκερ: H σκηνοθέτιδα πίσω από την πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων
9 γυναίκες που καθόρισαν τον κόσμο του κινηματογράφου
Μέρι Τάιλερ Μουρ: H ηθοποιός που έφερε τη δυναμική και ανεξάρτητη γυναίκα στην αμερικανική τηλεόραση
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση