«Θυμάμαι να είμαι ξαπλωμένη στο γρασίδι, να κοιτάζω τον ουρανό και να σκέφτομαι “Κάτι υπάρχει εκεί έξω, κάτι καλύτερο από όλο αυτό”. Αντιμετώπιζα τα πάντα σαν μία ευκαιρία. Δεν έλεγα “Δεν μπορώ να πιστέψω ότι καθαρίζω αυτήν τη στιγμή.” Χαιρόμουν που είχα δουλειά, τροφή και στέγη. Πιστεύω πως αυτός ο τρόπος σκέψης με έκανε τη γυναίκα που είμαι σήμερα και, μέχρι τώρα, με βοηθά να βλέπω τα πράγματα αλλιώς».
Η Ντιάνα Τρουχίγιο ξεκίνησε από την Κολομβία και μετακόμισε στις ΗΠΑ με 300 δολάρια στην τσέπη. Κανείς δεν περίμενε – ούτε καν η ίδια – πως μία μέρα θα αναλάμβανε το χειρισμό του οχήματος «Perseverance» για την αποστολή Mars 2020. Εκείνο, ταξίδεψε επτά μήνες μέχρι να φτάσει στον Άρη. Το δικό της ταξίδι, μετρά τριάντα χρόνια.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λατινική Αμερική, θεωρώντας πως η θέση της γυναίκας ήταν στο σπίτι. Η μητέρα της εγκατέλειψε την Ιατρική όταν έμεινε έγκυος, ενώ ο πατέρας τους τις άφησε χωρίς καθόλου χρήματα, μετά το διαζύγιο. «Δεν είχαμε να φάμε, κυριολεκτικά. Βράζαμε ένα αυγό και το κόβαμε στη μέση, κι αυτό ήταν το μεσημεριανό μας», έχει δηλώσει στο Latin Live.
Ήταν 17 ετών όταν αποφάσισε πως η ίδια θα καθόριζε το μέλλον της. Μετανάστευσε στο Μαϊάμι με 300 δολάρια στην τσέπη κι ελάχιστες γνώσεις αγγλικών. Ήταν, όμως, διατεθειμένη να κάνει τα πάντα για να πετύχει.
«Έβλεπα τις γυναίκες της οικογένειάς μου να τα παρατούν. Έλεγα ότι δε θα κάνω το ίδιο, δε θα έβαζα τα όνειρά μου στην άκρη. Ήθελα να βγω εκεί έξω, να αποδείξω ότι αξίζω, ότι οι γυναίκες είναι ψηλά».
Πέρασε καιρό ως οικιακή βοηθός, προκειμένου να συγκεντρώσει τα δίδακτρα για το πανεπιστήμιο. Δε φοβήθηκε να δουλέψει, γνώριζε τους στόχους της και δε θα ηρεμούσε μέχρι να τους κατακτήσει. Κατάφερε, τελικά, να φοιτήσει στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα, όπου ασχολήθηκε με την αεροναυπηγική.
Την πρώτη μέρα, είδε ελάχιστους έγχρωμους. Κι ακόμη λιγότερες γυναίκες. «Φύγε», σκέφτηκε. «Δεν έχεις θέση εδώ πέρα». Δεν έκανε πίσω, όμως. Κι έγινε μέρος του 8% των Λατίνων που απασχολούνται στη STEM.
Όταν ξεκίνησε η συνεργασία της με τη NASA, έπαψε να αισθάνεται μόνη. Μάλιστα, όταν ανέλαβε το χειρισμό του «Perseverance», κατάλαβε ότι όλοι, ακόμη κι οι ανταγωνιστές της, θα τη στήριζαν στο τέλος.
«Μπαίνω στο εργαστήριο κάθε μέρα και με κάθε τι που κάνω, ξέρω πως εκπροσωπώ τη χώρα μου, τον πολιτισμό μου, την κληρονομιά και τους ανθρώπους μου – για όλους αυτούς, πρέπει να δίνω πάντα τον καλύτερό μου εαυτό», έχει παραδεθχεί.
Ποιο είναι το επόμενο βήμα για την Ντιάνα; Το διάστημα, ελπίζει.
Με τις γνώσεις και την εμπειρία της, συνέβαλε στο σχεδιασμό του ρομποτικού άξονα του οχήματος, ο οποίος συλλέγει δείγματα από τα πετρώματα του Άρη. Όταν επιστρέψει στη Γη, θα εξετασθούν και η ανθρωπότητα θα έρθει πιο κοντά στην ανακάλυψη νέας ζωής.
«Είμαστε τελικά μόνοι στο Σύμπαν; Αυτή είναι η ερώτηση. Ελπίζω πως μέσα σε έναν χρόνο, χάρη στην αποστολή μας, θα μπορούμε να δώσουμε με σιγουριά την απόφαση», είπε.
Διαβάστε επίσης:
Σουάτι Μοχάν: Η γυναίκα πίσω από την προσεδάφιση του «Perservance» της NASA sτον Άρη
Katherine Johnson: Η γυναίκα πίσω από την προσελήνωση του Apollo11
Margaret Hamilton: Η γυναίκα που οδήγησε τον άνθρωπο στο φεγγάρι
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση