Όταν ήταν μικρή, έλεγε πως ονειρευόταν να μεγαλώσει, ώστε να γίνει μαμά και νοικοκυρά. Τελικά, η ιδρύτρια και CEO της εταιρείας Τhe Female Quotient, Σελι Ζάλις, αφιέρωσε ολόκληρη την καριέρα της στον αγώνα για την ισότητα των φύλων.
Μεγάλωσε στο Los Angeles με τους γονείς και τις τρεις αδελφές της. Ο πατέρας της ήταν καρδιολόγος και η μητέρα της ασχολούταν με την ανατροφή των παιδιών. Ταυτόχρονα, συμμετείχε σε αρκετές ΜΚΟ και μεγάλωσε τις κόρες της εξηγώντας πως δε διαφέρουν σε τίποτα από τα αγόρια.
Έκαναν οικογενειακά ταξίδια χρόνο παρά χρόνο, τα οποία τους ανακοινώνονταν με ένα γράμμα. Οι γονείς τους, ενάμιση χρόνο πριν, έβαζαν στο γραμματοκιβώτιο ένα γράμμα για τα κορίτσια με όλες τις λεπτομέρειες της εκδρομής.
Όταν τελείωσε το σχολείο, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη. Ξεκίνησε για το New York University, όμως έμαθε πως αν πήγαινε στο Barnard θα μπορούσε να φοιτησει και στο Columbia. Έτσι, πήρε μετεγγραφή.
Σπούδασε ψυχολογία. Αυτό που της άρεσε, ήταν να κάνει τους «ασθενείς» να δοκιμάζουν νέα πράγματα, γιατί είναι κάτι που λίγοι τολμούν. Ξέρει να ακούει και είναι κοινωνική, οπότε το επάγγελμα της ταίριαζε. Όμως δεν το ακολούθησε ποτέ.
Ακόμη κι όταν αποφοίτησε, περίμενε πως θα κατέληγε νοικοκυρά. Αλλά ήθελε και να εργαστεί πριν κάνει οικογένεια. Έτσι, έκλεισε ραντεβού για συνέντευξη στην εταιρεία Video Storyboards, η οποία ασχολούταν με το πώς αντιδρούσαν οι θαμώνες των εμπορικών κέντρων στα διαφημιστικά σποτ. Την προσέλαβαν κι εκείνη λάτρευε τη δουλειά της, ακόμη κι αν τα χρήματα ήταν ελάχιστα. Μαζί της, εργάζονταν τρεις ακόμη γυναίκες.
Κάποια μέρα, ρώτησε τον εργοδότη της πόσα ήταν τα ετήσια κέρδη της επιχείρησης, καθώς την παραξένευε η στενότητα του χώρου και ο χαμηλός της μισθός, ο οποίος άγγιζε τις 24 χιλιάδες το χρόνο. Η απάντησή του, ήταν τρια εκατομμύρια. Αν και της φάνηκε πως θα μπορούσε να έχει μία καλύτερη αμοιβή, δεν έδωσε σημασία. «Δε σκεφτόμουν το μέλλον. Το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να πληρώσω το νοίκι στη Νέα Υόρκη, τα αγόρια και να περνάω καλά», είπε στο worth.com.
Ήταν στη Video Storyboards για έξι περίπου χρόνια, όταν της προσέφεραν μία θέση στην Applied Science International Market Research (ASI). Η Shelley συνάντησε το CEO και πρόεδρο, Gerry Lukeman, ο οποίος την προσέλαβε αμέσως. Μέχρι σήμερα, παραμένει στενός φίλος και μέντοράς της.
Όπως αποκάλυψε η Zalis στο worth.com, ήταν σαν πατέρας για τουςυ παλλήλους του. Της δίδαξε πως δεν υπάρχει προσπάθεια. Είτε τα καταφέρνεις, είτε όχι.
Της άρεσε να εργάζεται στην ASI. Προσπαθούσε να γνωρίζει καλά τους πελάτες της και πρόσεξε πως διέφερε από τους άνδρες συναδέλφους της. «Δεν έκλεινα συμφωνίες. Έχτιζα σχέσεις», έχει αναφέρει.
Τη δεκαετία του ’90 διαισθάνθηκε μία αλλαγή στο χώρο του marketing. Το διαδίκτυο είχε μόλις κάνει την εμφάνισή του και οι εταιρείες που ήθελαν να προωθήσουν τη δουλειά τους, δεν ήξεραν πως μπορούσαν να το κάνουν online.
H Σέλι Ζάλις σκέφτηκε πως θα έπρεπε να δημιουργηθούν διαφημίσεις που θα εμφανίζονται σε ιστοσελίδες άλλων εταιρειών. Τότε ήταν που ξεκίνησαν να φτιάχνουν banners και ανέπτυξαν την τεχνική της διαίρεσης της οθόνης. Υπήρχε, όμως, ένα πρόβλημα. Δεν υπήρχε κανένας οδηγός. Στην τηλεόραση, για παράδειγμα, ήξεραν πως δικαιούνταν 30 δευτερόλεπτα διαφήμισης σε ένα κανάλι, 32 σε κάποιο άλλο. Στα διάφορα sites, τι ίσχυε;
Έτσι, έκανε μία σύσκεψη με εκπροσώπους από δέκα μη-ανταγωνιστικές εταιρείες, ανάμεσά τους και η ΙΒΜ, ώστε να δημιουργήσουν μία βάση δεδομένων για την online διαφήμιση και να θέσουν τα τεχνικά πρότυπα. Καινοτόμησαν και έφεραν την αλλαγή.
Δεν είχε αρκετή υποστήριξη από τους συναδέλφους και το διευθυντή της. Τόνιζαν διαρκώς πως είχε υπερβολική αυτοπεποίθηση, περιορίζοντάς την. Προσπάθησε επίσης να τους πείσει να κατασκευάσουν μία ιστοσελίδα για έρευνα πάνω στη συμπεριφορά των καταναλωτών. Και πάλι, στάθηκαν απέναντί της.
Πήγαινε νωρίτερα κι έφευγε αργά. Δούλευε ομαδικά και πήγαινε με τα νερά τους. Παρόλα αυτά, πήρε τη χειρότερη κριτική της καριέρας της.
«Και τότε συνειδητοποίησα πως έπρεπε να σπάσω τους κανόνες και να φτιάξω δικούς μου. Γιατί το να ακολουθώ τους κανόνες άλλων, δε μου πήγαινε καλά. Γιατί οι άνδρες να έχουν πάντα δίκιο», τόνισε.
Πήρε, λοιπόν, τηλέφωνο τον Τρέβορ Κάουφμαν, ο οποίος ήταν τεχνικός. Του μίλησε για την ιδέα της και ζήτησε τη βοήθειά του. «Δεν έχω χρήματα, αλλά με το που έρθει κάποιος και μου πει πως θα τη χρησιμοποιήει, θα σου δώσω ένα εκατομμύριο δολάρια», του είπε. Κι εκείνος δέχθηκε.
Ο σύζυγος και ο πατέρας της προσφέρθηκαν να της δώσουν από 500 χιλιάδες για να ξεκινήσει. Όμως εκείνη δίσταζε. Δεν ήταν πλούσιοι και δεν μπορούσε να πάρει το ρίσκο – αν αποτύγχανε, θα τους κατέστρεφε οικονομικά. Οπότε πήγε στην ερευνητική εταιρεία Nielsen και παρουσίασε τις σκέψεις της. «Τι χρειάζεσαι;» τη ρώτησαν. «Ένα εκατομμύριο δολάρια», απάντησε και έγινε η συμφωνία. Αμέσως, τα έδωσε στον 21χρονο Τρέβορ, κάνοντάς τον εκατομμυριούχο.
Και κάπως έτσι, ξεκίνησε η πορεία προς την κορυφή.
Ίδρυσε την OTX (Online Testing Exchange), η οποία αναλάμβανε τους ελέγχους διαφημίσεων. Όσο αυτή πετύχαινε, όμως, ερχόταν ρήξη στη σχέση της με τη Nielsen. Το 2000, λοιπόν, έληξε η συνεργασία τους.
Στη συνέχεια, στο δρόμο της OTX ήρθε μία startup με το όνομα iFilm – ας την έχουμε στο μυαλό μας σαν το YouTube της εποχής. Και πάλι, υπήρξαν εντάσεις καθώς η δεύτερη ήθελε να ασχοληθεί και με φωτογραφίες, κάτι που δεν ενδιέφερε τη Shelley και τους συνεργάτες της. Έτσι, προχώρησε σε συμφωνία με τους επιχειρηματίες Μπομπ Πίτμαν και Στράους Ζέλνικ.
Το 2010, η ΟΤΧ πουλήθηκε για 80 εκατομμύρια δολάρια στην εταιρεία ερευνών, Ipsos, και η Ζάλις συμφώνησε να μείνει εκεί για πέντε χρόνια. Αυτή η χρονιά σημάδεψε τη ζωή της, καθώς τότε ήταν που συνειδητοποίησε πως ήθελε να φέρει την ισότητα των φύλων στο χώρο των επιχειρήσεων.
Πέρασε ο καιρός και ένιωσε έτοιμη να προχωρήσει μπροστά. Ήθελε να βοηθήσει τις γυναίκες και, έχοντας μαζέψει τα απαραίτητα χρήματα, ίδρυσε τη Female Quotient. «Όταν βάζεις γυναίκες στην εξίσωση, η εξίσωση βελτιώνεται», ήταν το σλόγκαν της.
Αυτό που κάνει, είναι να συμβουλεύει τις εταιρείες στο πώς θα πετύχουν την ισότητα των δύο φύλων. Ταυτόχρονα, στηρίζει τις γυναικείες ΜΚΟ. Συμμετέχει στα σημαντικότερα συνέδρια, όπως το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, ενώ ηγείται πρωτοβουλιών που προσφέρουν τρόπους να έρθει η αλλαγή στο χώρο εργασίας.
Η Σέλι Ζάλις είναι μέλος του Washington Speakers Bureau. Έχει πάρει συνεντεύξεις από ισχυρές γυναίκες, ανάμεσά τους η Χάλι Μπέρι, η Σέριλ Σάντμπεργκ και η Γκουίνεθ Πάλτροου, οι οποίες της μίλησαν για θέματα όπως η ισότητα και η ηγεσία. Είναι συνιδρύτρια του κινήματος #SeeHer, που στρέφει την προσοχή στις γυναίκες και τα κορίτσια του χώρο της διαφήμισης, ενώ ανήκει στο διοικητικό συμβούλιο των MAKERS.
Είναι μία γυναίκα που μας εμπνέει.
Διαβάστε επίσης:
Ruth Bader Ginsburg: Η ζωή της δικαστικού που πάλεψε για την ισότητα των φύλων
Allison Devers: Φέρνει τις γυναίκες της λογοτεχνίας στο προσκήνιο από το ονειρεμένο της βιβλιοπωλείο
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση