Έκανε την είσοδο της στο λαμπερό κόσμο της μόδας όταν ήταν μόλις 16 ετών. Σχεδόν αμέσως, άνοιγε επιδείξεις, ήταν το κεντρικό πρόσωπο εξωφύλλων στα μεγαλύτερα περιοδικά και πρωταγωνίστρια σε διεθνείς καμπάνιες. Για χάρη της, μάλιστα, γεννήθηκε ο όρος celebrity model. Το κορίτσι που μεγάλωσε σε ένα προάστιο του Λονδίνου με το όνομα Lesley Hornby, κατέκτησε τον κόσμο ως Twiggy.
Τα μοντέλα της δεκαετίας του ’50, τόσο στις ΗΠΑ όσο και στη Μεγάλη Βρετανία, ήταν αψεγάδιαστα. Οι κοπέλες έπρεπε να φαίνονται μεγαλύτερες από την πραγματική τους ηλικία, να ντύνονται και να βάφονται «σαν κυρίες». Σιγά – σιγά, η τεχνολογία επέτρεπε την εκτύπωση μεγάλων φωτογραφιών στα περιοδικά και τις εφημερίδες, οπότε ο κόσμος ξεκίνησε να γνωρίζει ποιες είναι, αντί να τις θεωρεί διακοσμητικές. Εκεί ήρθε η Twiggy, με τη λεπτή σιλουέτα και το μοντέρνο κούρεμα, να ταράξει τα πρότυπα ομορφιάς.
Μέχρι τα 20 της που αποσύρθηκε για να ασχοληθεί με την τηλεόραση, είχε καταφέρει να ανατρέψει όλα τα δεδομένα.
Τα πρώτα χρόνια
Γεννήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 1949. Ο πατέρας της ήταν οικοδόμος και η μητέρα της υπάλληλος εργοστασίου. Οι παππούδες της ήταν αγρότες. Η οικογένειά της, λοιπόν, απείχε από την υψηλή ραπτική και την πασαρέλα.
Εκείνη, προτιμούσε να εργάζεται παρά να διαβάζει. Μισούσε το σχολείο, δεν άντεχε να μελετά τα μαθήματά της. Αποφάσισε, έτσι, να διακόψει την εκπαίδευσή της και να δουλέψει σε ένα ινστιτούτο ομορφιάς.
Κάποια μέρα, ένας ηλικιωμένος άνδρας την κοίταξε και σκέφτηκε πως θα μπορούσε να φέρει τη νέα εποχή στη μόδα του Λονδίνου. Ήταν ο Nigel Davies, ένας πρώην πυγμάχος και πωλητής που αυτοαποκαλούταν Justin de Villeneuve. Πλησίασε τη 15χρονη Lesley, άλλαξε το όνομά της και της έκλεισε ραντεβού σε κομμωτήριο, για να κόψει τα μαλλιά της κοντά. Της είπε να βάψει έντονα τις βλεφαρίδες της, για να μοιάζει με πορσελάνινη κούκλα. Ο Barry Lategan τη φωτογράφισε και, κατά τύχει, είδε της λήψεις η fashion editor Deirdre McShanny.
Έτσι λοιπόν, στο εξώφυλλο του τεύχους Φεβρουαρίου 1966 της Daily Express, βρισκόταν εκείνη. Χαρακτηρίστηκε, μάλιστα, ως το πρόσωπο της χρονιάς.
Το modeling
Ήταν πολύ αδύνατη και οι συνάδελφοί της την περνούσαν στο ύψος. Οι αναλογίες της θύμιζαν παιδί. Κι όμως, το ’67 φωτογραφήθηκε για τη βρετανική Vogue που την απαθανάτισε πάνω σε ένα ποδήλατο-μινιατούρα με κάλτσες ως το γόνατο. Η Cecil Beaton την έβαλε να καθίσει σε ένα ράφι και ο Helmut Newton της ζήτησε να χοροπηδήσει προς την κάμερα με ορθάνοιχτα χέρια.
Λίγους μήνες μετά, τον Αύγουστο, πρωταγωνίστησε στο εξώφυλλο της αμερικανικής Vogue. Κάποια στιγμή, ήταν το πρόσωπο και των δώδεκα περιοδικών του ομίλου ταυτόχρονα.
Το 1967, κυκλοφόρησε η Barbie «Twiggy» από τη Mattel. Εταιρείες καλλυντικών παρήγαν ψεύτικες βλεφαρίδες γιατί οι γυναίκες ήθελαν να της μοιάσουν.
Πολλοί προβληματίστηκαν από τον τρόπο με τον οποίο πόζαρε. Οι καλλιτεχνικοί διευθυντές τη χρησιμοποιούσαν για να δείξουν την ομορφιά ενός παιδιού ντυμένου σαν γυναίκα. Κι όμως, η καριέρα της είχε μόνο ανοδική πορεία.
Τα «χρόνια της δόξας» της Twiggy άρχισαν και τελείωσαν στην εφηβεία. Το 1969 αποσύρθηκε ώστε να γίνει ηθοποιός και τραγουδίστρια,έχοντας αλλάξει για πάντα την κουλτούρα των περιοδικών και τα χαρακτηριστικά που ζητούσαν οι οίκοι από το μέσο μοντέλο.
«Δεν μπορείς να είσαι κρεμάστρα ρούχων για μια ζωή!», είχε πει κι άφησε πίσω της τη ζωή που γνώριζε.
Η συνέχεια της ιστορίας
Προσπάθησε να τα καταφέρει στο χώρο της υποκριτικής, κάνοντας το κινηματογραφικό της ντεμπούτο το 1971 στην ταινία The Boy Friend. Πήρε δύο Χρυσές Σφαίρες για τη συγκλονιστική της ερμηνεία και συνέχισε με το θρίλερ W, to 1974, τους Blues Brothers το ’80 και τη Madame Sousatzka το 1988. Στα γυρίσματα της τελευταίας, μάλιστα, γνώρισε το μελλοντικό της σύζυγο, Leigh Lawson. Είχε ήδη παντρευτεί μία φορά, με τον Michael Witney, ο οποίος έφυγε νωρίς από καρδιακή προσβολή.
Επέστρεψε, αργότερα, στο modeling, συνδυάζοντάς το με την τηλεόραση. Έγινε μέλος της κριτικής επιτροπής του America’s Next Top Model και παρέμεινε στην επικαιρότητα. Η επιστροφή αυτή, όμως, της θύμισε πόσο σκληρή είναι αυτή η βιομηχανία για τις νεαρές κοπέλες.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Το 2006, όταν δύο μοντέλα έχασαν τη μάχη με τη νευρική ανορεξία, κατηγόρησε όχι τη μόδα, αλλά τον κινηματογράφο, για την προώθηση ανθυγιεινών και μη ρεαλιστικών προτύπων ομορφιάς.
«Πάνε κι απαγορεύουν το νούμερο 0, αλλά εγώ πιστεύω πως οι σταρ του Hollywood φταίνε περισσότερο. Τα περισσότερα μοντέλα είναι ψηλόλιγνα από τη φύση τους, ενώ τόσες ηθοποιοί λιμοκτονούν… Ήμουν πολύ αδύνατη, αλλά έτσι ήταν το σκαρί μου. Πάντα έτρωγα ισορροπημένα, αλλά είχα τα σωστά γονίδια», είχε πει.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Σήμερα, η Twiggy θεωρείται μία από τις σημαντικότερες φιγούρες τόσο του περασμένου αιώνα, όσο και του 21ου. Απέδειξε πως δεν έχει σημασία η καταγωγή, ούτε το οικονομικό υπόβαθρο. Αν κανείς είναι αποφασισμένος να πετύχει, θα τα κατεφέρει.
Διαβάστε επίσης:
Audrey Hepburn: Η ιστορία πίσω από την ηθοποιό, φιλάνθρωπο και fashion icon
Coco Chanel: H γυναίκα που άλλαξε τον κόσμο της μόδας
Πώς η Lauren Hutton παραμένει supermodel εκατομμυρίων στα 76
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση