Ο κόσμος της μόδας έρχεται πάντα σε αντιπαράθεση τόσο με τα κοινωνικά δεδομένα όσο και με εκείνα του πολιτισμού. Σε μια προσπάθεια της να σπάσει κάθε συνήθεια, κάθε statement και οτιδήποτε «παραδοσιακό» μερικές φορές πέφτει… στο μάτι του κυκλώνα των social media και των advocate των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Σε μία περίοδο όπου το political correct τείνει να επικρατήσει και στα social media πέρα από τα παραδοσιακά ΜΜΕ, η βιομηχανία της μόδας αποτυγχάνει αρκετές φορές να το εντάξει ως πρακτική στο επικοινωνιακό αλλά και το δημιουργικό της κομμάτι. Στην προσπάθεια των σχεδιαστών να είναι καινοτόμοι, ξεχωριστοί και δημιουργικοί χάνεται η έννοια του σεβασμού των διαφορετικών πολιτισμών, της ιστορίας και των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Τα τελευταία χρόνια ειδικότερα ο κόσμος της μόδας έχει κατηγορηθεί για δεκάδες τέτοιες «παραβιάσεις»: Για παράδειγμα, για καιρό δεν συμπεριελάμβανε μοντέλα plus size ή 4 size αλλά μόνο μοντέλα που οι διαστάσεις του είναι size ο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ένα ανθυγιεινό πρότυπο να προωθείται και το μεγαλύτερο μέρος του γυναικείου πληθυσμού να μην εκπροσωπείται στις πασαρέλες, τα editorials και στις διαφημιστικές καμπάνιες των οίκων μόδας.
Αν και σε αυτό τον τομέα έχει γίνει μία σημαντική πρόοδος (βέβαια απέχει ακόμα αρκετά από την σωστή και πλήρη εκπροσώπηση), η μόδα άρχισε να κάνει «λάθη» σε έναν άλλο τομέα: Στις διαφημιστικές καμπάνιες και στα «προκλητικά» σχέδια. Διάφοροι λογαριασμοί των social media όπως το Diet Prada ελέγχουν συστηματικά τους οίκους μόδας αποκαλύπτοντας περιπτώσεις «ρατσισμού» ή άλλες που έρχονται σε σύγκρουση με την πολιτική ορθότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιου ελέγχου αποτελεί, το tweet της δικηγόρου Chinyere Ezie, το 2018, που έδειχνε τη βιτρίνα της Prada στη Νέα Υόρκη γεμάτη με κάποια αξεσουάρ-φιγούρες που έμοιαζαν με μαϊμούδες με «blackface». Κάτι παρόμοιο συνέβη και με ένα πουλόβερ Gucci λίγο καιρό μετά, όπως και με ένα βίντεο Dolce & Gabbana που παρουσίαζε με πολύ αμφιλεγόμενο τρόπο την κινέζικη κουλτούρα.
Ο οίκος Prada, αφού βρέθηκε σε κάθε news headline για τη ρατσιστική βιτρίνα του, ζήτησε, φυσικά, «συγγνώμη» αποσύροντας τα αντικείμενα αυτά και έκτοτε διακηρύσσει τη σημασία που δίνει στη διαφορετικότητα και την πολυπολιτισμικότητα. Για την Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Νέας Υόρκης, όμως, φαίνεται ότι αυτό δεν ήταν αρκετό, και μετά από συζητήσεις με τον ιταλικό οίκο (που ωστόσο επιμένει να αρνείται ότι κάνει διακρίσεις) κατέληξαν στη συμφωνία να περάσουν όλοι οι εργαζόμενοι από εσωτερική επανεκπαίδευση. Μάλιστα, ο οίκος δεσμεύτηκε να προσεγγίσει με ειδικά προγράμματα απασχόλησης και υποβαθμισμένες κοινότητες μειονοτήτων. Επιπλέον, από την εκπαίδευση αυτή θα πρέπει να περάσει και η ίδια η καλλιτεχνική διευθύντρια του οίκου Miuccia Prada και ο σύζυγός της. Παράλληλα, για τα επόμενα δύο χρόνια, ένας εξωτερικός επόπτης θα παρακολουθεί την πρόοδο του οίκου.
Η Επιτροπή εξετάζει επίσης και συζητά για αντίστοιχα περιστατικά και με τους οίκους Gucci και Dior. H κίνηση αυτή, από μια κρατική υπηρεσία, θεωρείται πρωτοφανής για τα δεδομένα της βιομηχανίας της μόδας, καθώς για πρώτη φορά γίνεται μια τέτοιου είδους παρέμβαση με αφορμή συγκεκριμένα αντικείμενα βιτρίνας. Και αυτό καθώς συνήθως τα brands τιμωρούνται με τη… «γενική κατακραυγή» και το μποϊκοτάρισμα των προϊόντων τους, πάντα με την τελευταία «λέξη» να ανήκει στον καταναλωτή.
Πολλά brands όπως το Calvin Klein και το πρώην Kimono (που πια ονομάζεται Skims), αντιμετώπισαν παρόμοια προβλήματα με το καταναλωτικό κοινό και τα «αδίστακτα» social media, με καμπάνιες τους. To brand Calvin Klein προκάλεσε την οργή των καταναλωτών όταν στη διαφημιστική καμπάνια «I Speak My Truth in #MyCalvins», οι πρωταγωνίστριες Bella Hadid και Lil Miquela (η CGI Influencer), φιλήθηκαν παθιασμένα. Το κοινό κατέκρινε την συγκεκριμένη διαφήμιση για το γεγονός πως το brand χρησιμοποίησε την LGBTQ κοινότητα για να προωθήσει τα προϊόντα του ενώ οι ίδιες οι πρωταγωνίστριες δεν έχουν καμία σχέση με την ό,τι πρεσβεύει αυτή. Αντίστοιχα το brand της Kim Kardashian αναγκάστηκε να αλλάξει ονομασία από Kimonos σε Skims όταν κατηγορήθηκε για προσβολή του παραδοσιακού Ιαπωνικού ενδύματος, του κιμονό. Μάλιστα, η κατακραυγή ήταν τόσο μεγάλη που τις επόμενες μέρες το hashtag #KimOhNo βρισκόταν ανάμεσα στα trending του Twitter.