Μεταφυσικά φαινόμενα, θρύλοι και κατάρες συγκεντρώνονται σε 11 προορισμούς, αποκλειστικά για… γενναίους ταξιδιώτες
To φετινό Halloween πέρασε και ήταν ίσως το πιο διαφορετικό απ’ όλα. Η πανδημία του κορονοϊού, που εξακολουθεί να ταλαιπωρεί ολόκληρο τον πλανήτη, δεν μας επέτρεψε φέτος να συμμετέχουμε στα καθιερωμένα πάρτι για την πιο αγαπημένη γιορτή τρόμου του χρόνου.
Οι ευφάνταστες ενδυμασίες, οι θεματικές διοργανώσεις, αλλά και το αγαπημένο μας «Trick or treat?» υπήρχαν αυτή τη χρονιά μόνο ως αναμνήσεις, ενώ οι πιο πιστοί του Halloween αρκέστηκαν να ετοιμάσουν μερικές ενδιαφέρουσες συνταγές -με το ανάλογο design φυσικά- και να καλέσουν ελάχιστους φίλους στο σπίτι για να το γιορτάσουν έστω και λίγο.
Αυτή η έλλειψη δραστηριοτήτων μας δημιούργησε ελεύθερο χρόνο, με αποτέλεσμα να μας δημιουργηθεί μία εύλογη απορία: Έξω από τα τρομακτικά, Halloween πάρτι, υπάρχουν άραγε αληθινά τρομακτικά μέρη στον κόσμο;
Η έρευνα μας έφερε γρήγορα στην επιθυμητή απάντηση. Γιατί στο Halloween, μπορεί εμείς να δημιουργούμε τις συνθήκες. Εκεί έξω, ωστόσο, υπάρχουν αληθινά τρομακτικά τοπία, με μύθους και κατάρες να τα πλαισιώνουν ανά τους αιώνες, έχοντας δημιουργήσει ένα πέπλο μυστηρίου τριγύρω τους.
Προορισμοί αποκλειστικά για τολμηρούς ταξιδιώτες. Ας τους γνωρίσουμε!
Δάσος Hoia Baciu, Ρουμανία
Το υπέροχο αυτό δάσος με την μυστηριακή ατμόσφαιρα είναι αλλιώς γνωστό και ως το «Τρίγωνο των Βερμούδων» της Βαλκανικής Χερσονήσου. Και όχι άδικα, καθώς η τοποθεσία αυτή έχει συνδεθεί με μυστηριώδεις συνθήκες, όπως τουλάχιστον διατείνονται όσοι το έχουν διασχίσει…ή τουλάχιστον εκείνοι που τελικά επέζησαν.
Το περίφημο δάσος Hoia Baciu βρίσκεται δυτικά της Cluj, της δεύτερης μεγαλύτερης και πιο όμορφης πόλης της Ρουμανίας και έχει έκταση 3 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Ο μύθος θέλει έναν βοσκό να εξαφανίστηκε μαζί με τα 200 πρόβατά του, καθώς διέσχιζε το δάσος. Μάλιστα, ο συγκεκριμένος μύθος έδωσε χάρισε στο δάσος το όνομά του. Περισσότερο, όμως, του χάρισε μία διαχρονική φήμη, με την μεταφυσική ιστορία να μεταδίδεται από γενιά σε γενιά και να αποτελεί πλέον την αλήθεια των Ρουμάνων γι’ αυτό το μυστήριο μέρος.
Στην διατήρηση αυτού του μύθου, άλλωστε, συμβάλλει και η φυσιογνωμία του τοπίου, καθώς τα ψηλά δέντρα, με τα μακριά κλαδιά και τις παράξενες ρίζες συνθέτουν μία εικόνα που, αν μη τι άλλο, προκαλεί δέος.
Το μυστηριώδες ρουμανικό δάσος ανταγωνίζεται τον διασημότερο μύθο της χώρας, με τον πιο διάσημο απόκοσμο αυτόχθονα των Βαλκανίων, τον κόμη Δράκουλα, που έζησε σε έναν άλλο τόπο με μεταφυσική αύρα, το κάστρο Bran, μόλις λίγα χιλιόμετρα μακριά από την πόλη Brasov.
Σύμφωνα με τους…γνώστες της περιοχής, το Hoia Baciu αποτελεί, από την δεκαετία του 1960 και μετά, δημοφιλές σημείο για επαφές…τρίτου τύπου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο μύθος που έχει διαδοθεί για το δάσος είναι ιδιαίτερα «ισχυρός», τόσο μεταξύ των ντόπιων, όσο και μεταξύ των ταξιδιωτών. Οι κάτοικοι των γύρω περιοχών διστάζουν ακόμη και σήμερα να περιπλανηθούν στα δαιδαλώδη μονοπάτια του δάσους ή, έστω, να το διασχίσουν.
Κάποιοι από αυτούς, μάλιστα, που τόλμησαν να εισέλθουν σε αυτόν τον μυστήριο φυσικό κόσμο, υποστήριξαν, βγαίνοντας, ότι επέστρεψαν με εξανθήματα ή περίεργα συμπτώματα, όπως ναυτία, ζάλη και άλλα.
Οι ισχυρισμοί αυτοί ενισχύουν εκείνους που με ζέση υποστηρίζουν ότι, κάπου στα βάθη αυτού του μυστηριώδους τοπίου, με την ξεχωριστή ομορφιά, ανάμεσα στην πυκνή βλάστηση, υπάρχει μία πύλη, που οδηγεί σε έναν άλλο χωροχρόνο…
Λόφος των Σταυρών, Λιθουανία
Στην πρώτη θέασή του, ο Λόφος των Σταυρών δημιουργεί έκπληξη και ταυτόχρονα απορία. Η ατμόσφαιρα στο μέρος αυτό, το διάσημο αξιοθέατο στην περιοχή Siauliai της βόρειας Λιθουανίας, είναι πραγματικά ανατριχιαστική.
Ένα σύνολο από 100.000 σταυρούς σε αυτή την «Πλαγιά των Θαυμάτων», όπως συνηθίζουν να την αποκαλούν οι κάτοικοι της περιοχής, δημιουργούν ένα απόκοσμο, μεταφυσικό τοπίο, το οποίο εμφανίζει, όμως, μία παράδοξη αισθητική αρτιότητα.
Βλέποντας κανείς τους σταυρούς, αυτομάτως θα υποθέσει ότι πρόκειται για κάποιο μνημείο θρησκευτικής λατρείας. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, ο Λόφος των Σταυρών είναι ένας τόπος μνήμης, που έχει αφιερωθεί σε όσους αγωνίστηκαν για την ανεξαρτησία των Λιθουανών, από τα μεσαιωνικά χρόνια μέχρι την περίοδο της σοβιετικής κατοχής της χώρας (1944-1991).
Αν, μάλιστα, έχει παρακολουθήσει κανείς ταινία του Ari Aster, θα μπορέσει εύκολα να εντοπίσει τις ομοιότητες ανάμεσα στα κινηματογραφικά σκηνικά που δημιουργεί ο Αμερικανός σκηνοθέτης και το διάσημο αυτό λιθουανικό αξιοθέατο.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι το μνημείο των 100.000 σταυρών δημιουργεί μία ατμόσφαιρα ψυχαναγκαστικά ανατριχιαστική. Η Πλαγιά των Θαυμάτων δε μπορεί να σας αφήσει αδιάφορους.
La Recoleta, Buenos Aires, Αργεντινή
Σύμφωνα με το ελληνικό άσμα, κάθε θνητός, όσα κι αν αποκτήσει στη ζωή του, στο τέλος καταλήγει με δύο μέτρα γης, ως τελευταία κατοικία και τόπο αιώνιας ανάπαυσης. Ωστόσο, στην Αργεντινή, για τους επιφανείς πολίτες έχει προβλεφθεί κάτι παραπάνω από αυτό.
Τι σημαίνει αυτό; Είναι κάτι που μπορεί κανείς να διαπιστώσει εύκολα, εάν διαβεί το κατώφλι του Recoleta. Πρόκειται για ένα από τα πιο διάσημα κοιμητήρια του κόσμου, τοποθετημένο στην «καρδιά» της ομώνυμης μεγαλοαστικής συνοικίας του Buenos Aires.
Το Recoleta δεν είναι τυχαία διάσημο, καθώς τίποτα εκεί δεν μοιάζει με ένα απλό κοιμητήριο σαν όλα τα άλλα. Όλα τα στοιχεία που συναποτελούν αυτό τον ιδιαίτερο χώρο μοιάζουν να συνυπάρχουν εκεί με τέτοιο τρόπο, που να αναβαθμίζουν αισθητικά τον θάνατο, σε μία προσπάθεια να τον εξωραΐσουν. Αγάλματα «μπλέκονται» αρμονικά με μικρούς γοτθικούς ναούς, ενώ τα μνήματα και οι σαρκοφάγοι, που ανήκουν σε επιφανείς πολίτες της Αργεντινής, όπως διάσημες προσωπικότητες, άτομα με ισχύ και κύρος, είναι σε μέγεθος μνημείων.
Αξίζει, ενδεικτικά, να σημειωθεί ότι εκεί βρίσκεται και ο τάφος της Εβίτα Περόν, μίας γυναίκας που επηρέασε όσο καμία το κοινωνικό γίγνεσθαι της Αργεντινής την εποχή που ο σύζυγός της, Χουάν Ντομίνγκο Περόν προέδρευσε την χώρα και συγκεκριμένα από το 1946, με την προσωπικότητά της να εξακολουθεί να χρωματίζει την ιστορία της χώρας ακόμη και σήμερα.
Εκείνα, όμως, που κοσμούν τον εν λόγω μεταφυσικό χώρο δεν είναι μόνο τα υπαρκτά και απτά αντικείμενά του. Ένας μύθος έρχεται να ολοκληρώσει την ανατριχιαστική ατμόσφαιρα αυτού του ιδιαίτερου μέρους, με τον πρωταγωνιστή του να είναι διασημότερος και από την πρώην πρώτη κυρία της Αργεντινής.
Σύμφωνα με τον μύθο αυτό λοιπόν, στο κοιμητήριο του Recoleta κατοικεί και το φάντασμα ενός νεκροθάφτη, ο οποίος πέρασε όλη του τη ζωή στον εν λόγω χώρο, μέχρι την ημέρα που αποφάσισε να δώσει τέλος στη ζωή του.
Όπως μαρτυρούν όσοι επισκέπτονται τον χώρο, ο ήχος της αρμαθιάς των κλειδιών του αντηχεί ακόμα στους πολυδαίδαλους διαδρόμους του κοιμητηρίου…
Απαγορευμένη Πόλη, Πεκίνο, Κίνα
Ίσως ένα από τα πιο ιδιαίτερα αξιοθέατα του κόσμου κρύβεται στην μεγαλύτερη -πληθυσμιακά- χώρα του κόσμου, την Κίνα. Η Απαγορευμένη Πόλη κρατά καλά κρυμμένα τα μυστικά της για αιώνες, είναι όμως έτοιμη να τα αποκαλύψει σε όποιον θελήσει να την επισκεφθεί.
Για περισσότερο από μία χιλιετία, από την εποχή της Δυναστείας των Μινγκ μέχρι και την ολοκλήρωση της Δυναστείας των Τσινγκ, στην Απαγορευμένη Πόλη χτυπούσε η καρδιά της ζωής της ελίτ.
Πώς περνούσαν οι άνθρωποι τον χρόνο τους πριν την εμφάνιση του διαδικτύου ή και ακόμη παλαιότερα; Η Απαγορευμένη Πόλη κουβαλά μια πλούσια κληρονομιά από αμέτρητες ιστορίες, που ενδεχομένως θεωρούνται ανήκουστες για τα σημερινά δεδομένα.
Οι άνθρωποι ζούσαν γεμάτες ζωές, με όλα εκείνα που χαρακτηρίζουν την ανθρώπινη ύπαρξη: Έρωτες, μηχανορραφίες, έριδες, προδοσίες, δολοφονίες. Όλα πράγματα καθημερινά, που ωστόσο έμοιαζαν μεγαλύτερα σε μία αχανή αυτοκρατορία όπως η κινεζική.
Περπατώντας κανείς στα δρομάκια της Απαγορευμένης Πόλης ίσως νιώσει ότι ακούσει ψιθύρους που βγαίνουν από τους τοίχους και τα αιωνόβια κτήρια, να διηγούνται ενδιαφέρουσες ιστορίες από αυτό το τόσο εξεζητημένο μέρος.
Οι επισκέπτες του ανυπέρβλητου μνημείου ίσως έρθουν αντιμέτωποι με οπτασίες. Χαρακτηριστικότερος όλων των μύθων που έχουν επικρατήσει για το «σκοτεινό» ιστορικό μνημείο της Κίνας είναι εκείνος που θέλει το φάντασμα μίας γυναίκας, ντυμένης στα λευκά, να κατοικεί και να περιφέρεται αιώνια στην καρδιά της πρωτεύουσας της χώρας, του Πεκίνου.
Αρκεί μία επίσκεψη για να ανακαλύψουμε αν όντως υπάρχει εκεί αυτός ο μυστήριος κάτοικος…
Höfði House, Ισλανδία
Η βορειότερη χώρα της Ευρώπης, εκτός από τις χαμηλές θερμοκρασίες και το παγωμένο τοπίο της, διακρίνεται και για τους μύθους και θρύλους που έχει «γεννήσει».
Στις πολυάριθμες ιστορίες της Ισλανδίας πρωταγωνιστούν νεράιδες, ξωτικά και άλλα μυθικά πλάσματα, που ζουν στις ειδυλλιακές πηγές, στους καταρράκτες και τις ηφαιστειακές κρύπτες που φιλοξενεί η χώρα.
Το Höfði House είναι μία από τις περιπτώσεις των αξιοθέατων, τα οποία έχουν «ντυθεί» με έναν από τους πολύ ενδιαφέροντες θρύλους της Ισλανδίας, ενός θρύλου κάπως ανατριχιαστικού. Πρόκειται για την πρώην κατοικία του Βρετανού πρέσβη, στην οποία φέρεται σήμερα να κατοικεί ένα φάντασμα. Το φάντασμα εμφανίστηκε στην διάσημη οικία όσο ο Βρετανός πρέσβης ζούσε ακόμη εκεί, μετακομίζοντας από δωμάτιο σε δωμάτιο και τρομάζοντας τον διπλωμάτη.
Ο ίδιος, μάλιστα, τρόμαξε τόσο πολύ, που τελικά έπεισε την κυβέρνηση της χώρας του να ξεφορτωθεί άρον άρον την κατοικία από το χαρτοφυλάκιό της.
Όπως και να έχει, το Höfði House δεν μπορεί να αφήσει ασυγκίνητο κανέναν, ακόμη και τους πιο δύσπιστους, που δεν πιστεύουν σε φαντάσματα.
Η ιστορική κατοικία του Reykjavík, άλλωστε, εκτός από τον μύθο που την ακολουθεί, κουβαλά τη δική του ιστορία. Πιο συγκεκριμένα, εκεί συναντήθηκαν το 1986 ο Ronald Reagan με τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ.
Κατά καιρούς, επιπλέον, το Höfði House φιλοξένησε πλειάδα Βρετανών πολιτικών, ανάμεσα τους τον Winston Churchill, αλλά και την Margaret Thatcher.
Ponte Sisto, Ρώμη, Ιταλία
Πώς θα ήταν δυνατόν να υφίσταται «Αιώνια Πόλη» χωρίς μερικούς μύθους να ντύνουν την μακρά και πλούσια ιστορία της; Ο λόγος για την πρωτεύουσα της Ιταλίας, Ρώμη, ή αλλιώς πρωτεύουσα του κόσμου, ή «αιώνια πόλη».
Όποιον και από τους πολυάριθμους τίτλους της και να χρησιμοποιήσουμε, το σίγουρο είναι ένα: Η γειτονική Ρώμη κρύβει στα αρχαία θεμέλιά της πολλούς σκελετούς και φαντάσματα με μοναδικές ιστορίες.
Δεν θα ήταν υπερβολικό να θεωρήσει κανείς ότι κάθε εκατοστό γης της ιταλικής πρωτεύουσας συνοδεύεται από έναν μύθο, έναν θρύλο, μια δοξασία. Όλα αυτά, έστω και αλλοιωμένα, φτάνουν μέχρι το σήμερα, έχοντας πολλές και ενδιαφέρουσες ιστορίες να διηγηθούν στους ταξιδιώτες της Ρώμης.
Από τα πολλά παραμύθια που «ντύνουν» την ιταλική πρωτεύουσα, ξεχωρίζει ιδιαίτερα εκείνο που μιλά για μία… μεταφυσική δραστηριότητα, αυτή του οράματος της Olimpia Maidalchini, στην κεντρικότατη πεζογέφυρα Ponte Sisto.
Η Olimpia Maidalchini δεν είναι άλλη από την νύφη του Πάπα Ιννοκέντιου Ι’, μία πανίσχυρη γυναίκα, η οποία είχε κατορθώσει να έχει τόσες εξουσίες συγκεντρωμένες στα χέρια της, ώστε είχε κερδίσει επάξια την προσωνυμία «Πάπισσα».
Σύμφωνα με τον μύθο, αμέσως μετά τον θάνατο του Πάπα, η Olimpia Maidalchini προσπάθησε να το σκάσει από την Ρώμη, φορτώνοντας στην άμαξά της όλον τον χρυσό του Βατικανού. Ακριβώς αυτή την εικόνα λένε πολλοί ότι βλέπουν να αναβιώνει λίγο πριν το ξημέρωμα ανάμεσα στις δύο όχθες του ποταμού Τίβερη.
St. Augustine Lighthouse, Φλόριντα
Ο διάσημος φάρος της Φλόριντα μπορεί να είναι αφιερωμένος στον Άγιο Αυγουστίνο, όπως μαρτυρά και το όνομά του, ωστόσο απ’ ότι φαίνεται αυτό δεν συγκίνησε αρκετά τον άγιο για να βάλει το χέρι του, όταν αυτό χρειάστηκε.
Κι αυτό για το εν λόγω σημείο της αμερικανικής πολιτείας έχει «λουστεί» με πολλά… δεινά και παράξενα περιστατικά, που έλαβαν χώρα ακριβώς στην τοποθεσία του φάρου.
Ενδεικτική είναι η περίπτωση ενός άλλοτε χωροφύλακα του φάρου, ο οποίος, στην προσπάθειά του να βάψει το εξωτερικό του φάρου, έπεσε από την σκαλωσιά στην οποία είχε ανέβει, με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του.
Στον φάρο έχασαν, επίσης, τη ζωή τους τρία μικρά κορίτσια, τα οποία πνίγηκαν ενώ έπαιζαν. Αυτές είναι μόνο δύο από τις πολυάριθμες τραγικές ιστορίες που έλαβαν χώρα στον εν λόγω Φάρο, ο οποίος δικαιολογημένα πλέον θεωρείται ένα στοιχειωμένο μέρος.
Σήμερα, στο σημείο του άλλοτε εμβληματικού, αλλά και κακότυχου Φάρου φιλοξενείται ένα Ναυτικό Μουσείο. Παρά το γεγονός ότι το μέρος έχει αλλάξει μορφή, ο χώρος εξακολουθεί να διατηρεί στο έπακρο τη μεταφυσική του διάσταση.
Οι περίπου 225.000 φιλοπερίεργοι επισκέπτες που καταφτάνουν στην περιοχή κάθε χρόνο ομολογούν, άλλωστε, ότι, ανάμεσα στους διαδρόμους και τις αίθουσες του Μουσείου ακούνε συχνά τις φωνές των παιδιών που χάθηκαν εδώ.
Μία δοκιμή θα σας πείσει!
Κάστρο του Εδιμβούργου, Σκωτία
Χτισμένο πάνω σε ένα ηφαίστειο 350 εκατομμυρίων ετών -ανενεργό ευτυχώς πλέον- το επιβλητικό κάστρο της σκωτσέζικης πρωτεύουσας θα ήταν πραγματικά λιγότερο γοητευτικό χωρίς τους μύθους που το συνοδεύουν.
Το κάστρο φέρει μακρά ιστορία, γι’ αυτό και οι μύθοι του συνθέτουν ένα ενδιαφέρον μείγμα από την Μεσαιωνική μέχρι τη σύγχρονη εποχή. Το Κάστρο του Εδιμβούργου, κατά την μακροχρόνια πορεία του έχει αλλάξει διάφορους ρόλους, αποτελώντας άλλοτε φρούριο, άλλοτε τόπο μαρτυρίων και θανάτωσης μαγισσών, ενώ κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου λειτούργησε ως φυλακή.
Σήμερα, το Κάστρο του Εδιμβούργου λειτουργεί ως μουσείο.
Ωστόσο, φαίνεται πως τα αιματηρά επεισόδια που έχουν σημειωθεί εδώ ανά τους αιώνες έχουν «στολίσει» το κάστρο με μία κακή ενέργεια, σε ό,τι αφορά στους φοιτητές του τοπικού πανεπιστημίου. Συγκεκριμένα, ο μύθος θέλει τους φοιτητές του τοπικού πανεπιστημίου να μην αποφοιτούν ποτέ από αυτό. Ωστόσο, αυτό αποτελεί ίσως μία απλή δοξασία και σίγουρα όχι τον πιο τρομακτικό θρύλο που περιβάλλει το κάστρο.
Αντιθέτως, εκείνο που προκαλεί… τρόμο είναι τα φαντάσματα που λέγεται ότι κατοικούν στα σωθικά του. Σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν οι κάτοικοι της πόλης, τα φαντάσματα του κάστρου είναι πολλά και όλων των ειδών.
Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ότι στο κάστρο συγκατοικούν… αρχαίοι κάτοικοι, όπως ένας επιδέξιος ντράμερ, που πρωτοεμφανίστηκε στο κάστρο τη δεκαετία του ’60, αλλά και ένας θρυλικός σκύλος, το άψυχο σώμα του οποίου βρίσκεται θαμμένο στο κοιμητήριο μικρών ζώων του κάστρου. Κάποιοι, ωστόσο, έχουν υποστηρίξει ανά τα χρόνια ότι μερικές φορές τον ακούν να αλυχτάει ακόμα.
Κανάλι Obvodny, Αγία Πετρούπολη, Ρωσία
Ένα υπέροχο σκηνικό έχει δημιουργηθεί γύρω από το μήκους 8 χιλιομέτρων κανάλι που διατρέχει την αυτοκρατορικότερη ρωσική πόλη. Τα αρχιτεκτονικά κομψοτεχνήματα που κοσμούν τις πλευρές του καθιστούν αυτό το μέρος ιδανικό τόπο για χαλαρωτικούς περιπάτους και ευχάριστες βόλτες.
Ωστόσο, το επιβλητικό κανάλι Obvodny κατατρύχεται από μια ανεξήγητη κατάρα.
Πιο συγκεκριμένα, ήδη από τους κόλπους της δημιουργίας του, τον 18ο αιώνα, το κανάλι συνδέθηκε με μία σειρά από αυτοκτονίες και ειδικότερα εργατών, που δούλευαν για τη διάνοιξή του.
Περιέργεια προξενεί και το γεγονός ότι, όπως έχει γίνει γνωστό, όσοι από τους εργάτες δεν πέθαναν στο κανάλι, αντιμετώπισαν μία σειρά από ανηλεείς κακοτυχίες μέχρι το θάνατό τους.
Τρομακτικό είναι και το ότι, όπως έχει διαπιστωθεί, ούτε οι διαβάτες και οι περαστικοί έχουν καλύτερη τύχη. Συγκεκριμένα, πολλοί άνθρωποι έχουν αυτοκτονήσει ή έχουν αποπειραθεί να αυτοκτονήσουν, βουτώντας στα παγωμένα νερά του Obvodny.
Αξιοπερίεργο είναι ότι, εκείνοι που επέζησαν, δήλωσαν αργότερα ότι μια ανεξήγητη δύναμη τους ώθησε στο απονενοημένο, ενώ πολλοί από αυτούς περιέγραψαν την αιθέρια παρουσία μιας γυναικείας μορφής, ντυμένης με ένα ολόλευκο φόρεμα, που, ως άλλη σειρήνα, τους καλούσε κοντά της.
«Fairmont Banff Springs Hotel», Καναδάς
Αν κανείς φτάσει έως το Fairmont Banff Springs Hotel, στην Αλμπέρτα του Καναδά, σε υψόμετρο 1.400 μέτρων, καταμεσής του εθνικού πάρκου Banff, το πρώτο πράγμα που θα σκεφτεί είναι ότι αυτό το κτήριο βρίσκεται σε μία πραγματική ειδυλλιακή τοποθεσία.
Το εντυπωσιακά μεγάλο υψόμετρο της τοποθεσίας χαρίζει μία μαγική αίσθηση, αλλά και εικόνες απείρου κάλλους, με μία θέα που μοιάζει σαν κανείς να βρίσκεται στην κορυφή του κόσμου. Το τοπίο έρχεται να συμπληρώσει άρτια η αρχιτεκτονική όψη του ξενοδοχείου, που θυμίζει μάλιστα το διάσημο και σουρεαλιστικό «The Grand Budapest Hotel», στην ομώνυμη ταινία του Wes Anderson.
Χτισμένο το 1888 από την Καναδική Εταιρία Σιδηροδρόμων, το «Banff Springs Hotel» έχει φιλοξενήσει όλα αυτά τα χρόνια εκατοντάδες σημαίνουσες προσωπικότητες. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτών αποτελούν ο βασιλιάς Γεώργιος ΣΤ’, ο πατέρας δηλαδή της σημερινής βασίλισσας του Ηνωμένου Βασιλείου, Ελισάβετ Β’.
Ωστόσο, όπως λέει και ο λαός, καμιά φορά η πρώτη εντύπωση απατά. Κι αυτό γιατί το «Banff Springs Hotel» δεν έχει μόνο την προφανή αθώα και όμορφη πλευρά του, αλλά και μία άλλη, σκοτεινή, που έχει γίνει η αφορμή για να δημιουργηθούν δεκάδες θρύλοι γι’ αυτή την τόσο ξεχωριστή τοποθεσία.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα των μύθων που περιβάλλουν το ορεινό ξενοδοχείο είναι η μυστηριώδης φωτιά που κατέστρεψε τη βόρεια πτέρυγά του το 1926, αλλά και ο δραματικός θάνατος μιας νύφης, που, ανήμερα του γάμου της, έπεσε από την επιβλητική μαρμάρινη σκάλα που οδηγεί στην αίθουσα χορού.
Ακόμη, πολλοί από όσους έχουν επισκεφθεί το ξενοδοχείο κάνουν λόγο για έναν απόκοσμα ψυχρό αέρα, ανακατεμένο με ακατάληπτους ψιθύρους στο δωμάτιο 692.
Κι αυτά είναι μόνο μερικά από όσα μεταφυσικά ακούγεται ότι συμβαίνουν σε αυτό το μυστήριο ξενοδοχείο στα ψηλά βουνά του Καναδά…
Château de Brissac, Γαλλία
Οι ιδιοκτήτες του Château de Brissac μπορούν δίκαια να περηφανεύονται ότι έχουν στην κατοχή τους το ψηλότερο -ή έστω ένα από τα υψηλότερα- κάστρο της Γαλλίας, που στέκει αγέρωχο εδώ και αιώνες στην Κοιλάδα του Λίγηρα.
Είναι, ακόμη, τυχεροί, καθώς δεν χρειάζεται να το μοιραστούν με κανέναν που δεν ανήκει στην οικογένειά τους, αφού, για περισσότερο από μισό αιώνα, ανήκει στην ιδιοκτησία της ίδιας οικογένειας και κληροδοτείται από γενιά σε γενιά.
Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζαν.
Ίσως, όμως, αυτό δεν είναι τελικά αλήθεια, καθώς οι σημερινοί του κάτοικοι, ο Μαρκήσιος Charles-Andre, η Μαρκησία Larissa de Brissac και τα τέσσερα παιδιά τους είναι αναγκασμένοι να μοιράζονται τα αχανή δωμάτια του κάστρου με μία γυναίκα που έζησε εκεί πολύ πριν από αυτούς.
Η γυναίκα αυτή δεν είναι άλλη από την φημισμένη Dame Verte, γνωστή σε εμάς και ως Πράσινη Κυρία. Η ιστορία θέλει την Dame Verte να δολοφονήθηκε από τον σύζυγό της το βράδυ της 31ης Μαΐου του 1477. Εκείνο που όπλισε το χέρι του ευγενή Jacques de Breze ήταν η απιστία της συζύγου του, την οποία εξακρίβωσε από τα λόγια που φαίνεται ότι έβαλε στον ευγενή ο φιλοπερίεργος υπηρέτης του.
Η μοιχαλίδα φέρεται να πιάστηκε επ’ αυτοφόρω και στη συνέχεια σφαγιάστηκε από τον σύζυγό της.
Ο θρύλος λέει ότι, από τότε μέχρι σήμερα, τα ουρλιαχτά της Πράσινης Κυρίας στοιχειώνουν το Chateau de Brissac κάθε φορά που χαράζει.
Διαβάστε επίσης:
Φθινοπωρινή απόδραση: 13 ιδανικοί προορισμοί της Ελλάδας για αξέχαστες εκδρομές
Τα πιο εντυπωσιακά υποβρύχια αξιοθέατα του κόσμου
Ανακαλύπτουμε 7 πανέμορφα πολιτιστικά μνημεία της UNESCO στην Ελλάδα
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση