Μπορεί η επιστήμη να γιατρέψει μια “πληγωμένη” καρδιά; – Οι ειδικοί συγκρίνουν την αγάπη με τον εθισμό

Η αγάπη είναι πράγματι ένα ισχυρό πράγμα, ειδικά όταν πρόκειται για τον εγκέφαλο.

Όταν είστε ερωτευμένοι, τα μέρη του εγκεφάλου που σχετίζονται με την ανταμοιβή “ανάβουν”, είτε σκέφτεστε το αγαπημένο σας πρόσωπο,  ή όταν συνευρίσκεστε σωματικά μαζί του. Αυτοί οι δύο τομείς όμως, παρά το γεγονός ότι φέρνουν ευχάριστα συναισθήματα, είναι και αυτοί που συχνά συνδέονται με τον εθισμό.

Αυτό όμως δε σημαίνει ότι στην πραγματικότητα ο έρωτας είναι εθισμός.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ενώ μια πηγή χαράς, αυτά τα μονοπάτια στον εγκέφαλο μας παρακινούν επίσης να ασχοληθούμε με συγκεκριμένες συμπεριφορές.

Ωστόσο, η δρ Σάντρα Λάντζεσλανγκ, νευροεπιστήμονας στο Πανεπιστήμιο του Μισσούρι – Σεντ Λούις, βρήκε ένα σημαντικό νευρολογικό μειονέκτημα της αγάπης: μας αποσπά πολύ την προσοχή.

Στην πραγματικότητα, τα ευρήματά της δείχνουν ότι η έντονη παθιασμένη αγάπη σχετίζεται με μειωμένο γνωστικό έλεγχο.

Για παράδειγμα, σε μια μελέτη ζήτησε από τους συμμετέχοντες να εκτελέσουν μια εργασία βραχυπρόθεσμης μνήμης ενώ παρουσίαζαν φωτογραφίες ενός αγαπημένου, φίλου ή ξένου . Εκείνοι που αντιμετώπισαν μια εικόνα ενός αγαπημένου τους είχαν φτωχότερη και πιο αργή απόδοση εργασίας.

Επίσης η σύγκριση της αγάπης με τον εθισμό είναι χρήσιμη όταν εξηγεί την ανθρώπινη θλίψη, την οποία περιγράφει ως παρόμοια με την απόσυρση ναρκωτικών.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, όταν χάνει κάποιος ένα συγκεκριμένο άτομο, η επιθυμία του να είναι μαζί του πιθανώς δεν εξαφανίζεται. Και δεν μπορείτε να ικανοποιήσετε αυτήν την επιθυμία, έτσι μια έντονη απογοήτευση εμφανίζεται. Αυτή η λαχτάρα είναι κατά κάποιο τρόπο παρόμοια με μια λαχτάρα για ναρκωτικά στον τρόπο με τον οποίο εμπλέκονται τα μονοπάτια στον εγκέφαλο.

Μπορεί η επιστήμη να βοηθήσει σε έναν χωρισμό ή στο πένθος;

Εν ολίγοις όχι, ή έστω όχι ακόμα. Ωστόσο, ερευνητές όπως η Λάντζεσλανγκ, ερευνούν αυτό το ερώτημα.

Για παράδειγμα, το 2019 διεξήγαγε μια μελέτη όπου οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να διαμορφώσουν εκ νέου τον σύντροφό τους με θετικό ή αρνητικό τρόπο. Η θεωρία ήταν ότι η «αρνητική επανεκτίμηση» – ουσιαστικά η διερεύνηση των σφαλμάτων του πρώην τους – θα μείωνε τη θλίψη ενός ατόμου για τη χαμένη σχέση του. Ωστόσο, διαπίστωσε ότι τα μηνύματα για να μιλήσουμε για τις ενοχλητικές πτυχές ενός παλιού συντρόφου δεν μείωσαν το αρνητικό συναίσθημα, όπως εντοπίστηκε στις σαρώσεις εγκεφάλου.

Με άλλα λόγια, προς το παρόν, υπάρχουν ελάχιστα πράγματα που μπορεί να κάνει η επιστήμη για να μπορεί να  γιατρέψει την πληγωμένη σας καρδιά.

Η πιο κατάλληλη επιλογή που μπορείτε να κάνετε, σε περίπτωση που αντιμετωπίζεται σοβαρά προβλήματα με την απώλεια ή το χωρισμό, είναι να ζητήσετε τη βοήθεια ενός ψυχοθεραπευτή. Ο ειδικός αυτός θα σας βοηθήσει να χτίσετε ξανά την αυτοπεποίθηση σας, μέσα από την αναγνώριση και την αποδοχή.

 

Διαβάστε επίσης:

Η Μεγάλη Βρετανία γεφυρώνει το χάσμα των φύλων: Ο αριθμός των γυναικών σε ΔΣ αυξήθηκε κατά 50%, μέσα σε μία πενταετία

Έρευνα: Πώς η σωστή επιλογή λέξεων γεφυρώνει το χάσμα των φύλων στην εργασία

Το μεγαλύτερο «όπλο» μιας leader: Πώς η πανδημία μπορεί να φέρει την ισότητα των φύλων στα Διοικητικά Συμβούλια