Είναι ευρέως κατανοητό ότι η ναρκισσιστική διαταραχή της προσωπικότητας είναι μερικές φορές ένας μηχανισμός άμυνας κατά της αποτυχίας.
Η έρευνα έχει επίσης προτείνει ότι τα πρότυπα μεγαλομανίας και η αδιάσπαστη δίψα για έγκριση, μπορεί να προέρχονται από έντονο φόβο κάποιου ότι είναι ανεπαρκής.
Και οι δύο ερμηνείες εντοπίζουν την αδυναμία που οι ναρκισσιστές τείνουν να αποφεύγουν. Προκειμένου να την κρύψουν, ασκούν μεγάλη δύναμη και επιρροή χειραγωγώντας τους άλλους, ενώ δεν αντιλαμβάνονται ότι οι πράξεις τους μπορεί να βλάψουν τρίτους. Επίσης ξέρουν καλά ότι μπορούν να χρησιμοποιούν τους ανθρώπους.
Όταν αναπόφευκτα εμφανιστούν ανεπιθύμητα αποτελέσματα, στο ναρκισσιστικό φάσμα αυτό σημαίνει ότι, τα άτομα αυτά μπορεί να εμφανίζουν ποικίλους βαθμούς κοινωνικής δυσλειτουργίας.
Μια μέρα, η πιθανή ήττα μπορεί να κάνει έναν ναρκισσιστή να διπλασιάσει τη μεγαλομανία του. Ωστόσο, την ίδια εβδομάδα, ο ίδιος ναρκισσιστής μπορεί να αισθανθεί αβοήθητος ως απάντηση στο ίδιο αποτέλεσμα.
«Οι θεωρίες του ναρκισσισμού υπογραμμίζουν τις διαδικασίες εντός και μεταξύ του μεγαλείου και της αδυναμίας. Η έρευνα που επιδιώκει να αντιμετωπίσει αυτό, είτε δεν έχει μελετήσει το μεγαλείο και την αδυναμία μαζί ή έχει χρησιμοποιήσει ως μέτρο τη διάθεση για να αξιολογήσει τι θεωρούνται στιγμιαίες καταστάσεις », γράφουν οι συγγραφείς μιας νέας μελέτης που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of Personality and Social Psychology.
Ο ναρκισσισμός , ως ψυχική ασθένεια, υποδηλώνει πολλές πτυχές της αντιληπτικής ασθένειας.
Η νέα μελέτη που πραγματοποιήθηκε από τις Ελίζαμπεθ Έντερσιλ και Άιντεν Ράιτ του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ, μελέτησε τα δεδομένα από δύο δείγματα φοιτητών κολεγίου και ένα δείγμα κοινότητας αποτελούμενο από 862 συμμετέχοντες.
Για 10 συνεχόμενες ημέρες συλλέχθηκαν αξιολογήσεις από το δείγμα της μελέτης. Αυτές οι αξιολογήσεις βαθμολόγησαν το μεγαλείο, την αδυναμία και την αυτοεκτίμηση.
Η αυτοεκτίμηση μετρήθηκε αφού ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να αξιολογήσουν τον εαυτό τους σε αντικείμενα όπως «Αυτή τη στιγμή, αισθάνομαι ότι έχω πολλές καλές δεξιότητες».
Κατά συνέπεια, οι ερωτηθέντες που παρουσίασαν σε μεγάλο βαθμό ναρκισσισμό, εμφάνισαν ταυτόχρονα τόσο μεγαλομανία όσο και περιστασιακές περιόδους αδυναμίας σε διάφορες στιγμές της καθημερινότητας. Οι ερευνήτριες δεν είναι σίγουρες γιατί συμβαίνουν αυτές οι διακυμάνσεις, αλλά φαίνεται ότι οι ναρκισσιστές βιώνουν κάποιες φυσιολογικές στιγμές αδυναμίας, προτού τους κυριεύσει το αίσθημα του μεγαλείου.
Σε γενικές γραμμές αυτό σημαίνει, όταν ένας ναρκισσιστής βιώνει αποτυχία αποφεύγει να μπει στη διαδικασία να απολογηθεί για τις πράξεις ή τις σκέψεις του, ακόμα και αν είναι ο ίδιος υπεύθυνος. Αντιθέτως ξέρει πολύ καλά, πώς να επιρρίπτει ευθύνες στους άλλους. Ωστόσο σύμφωνα με την έρευνα, ο βαθμός που μπορεί να αντιδράσει είτε με μεγαλομανία, είτε να εκδηλώσει τη στιγμή αδυναμίας του, διαφέρει από άτομο σε άτομο.
Φυσικά, αυτή η διαδικασία έρχεται σε άμεση αντίθεση με την πρόοδο που μπορεί να δει κανείς, μαθαίνοντας από τις αποτυχίες του.
Οι ερευνήτριες σημείωσαν επίσης, ότι τα πιο ευάλωτα άτομα, παραδέχονται ευκολότερα τα λάθη τους.
Διαβάστε επίσης:
Γιατί προωθούνται επαγγελματικά οι τοξικοί άνθρωποι
4 σημάδια ότι έχετε ένα τοξικό αφεντικό
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση