Σύμφωνα με τους ψυχολόγους, οι 4 Φάσεις της σταδιοδρομίας των γυναικών ,χωρίζονται ανά δεκαετίες. Αυτή των σαράντα, είναι για πολλές, μία περίοδος ουσιαστικής εξέλιξης. Μπορείτε να αναπτυχθείτε και να αποκτήσετε μια άλλη ζωή ή εργασία που σας ενδιαφέρει πραγματικά, την αγάπη που σας αξίζει ή τους στόχους που έχετε θέσει.
Καθώς οι φιλόδοξες γυναίκες αναδύονται από το « πολιτισμικό σοκ » της δεκαετίας του ’30, πατούν πιο γερά στα πόδια τους, διότι έχουν ξεπεράσει τις πρώτες δυσκολίες και εμπόδια στην καριέρα και είναι πιο συγκεντρωμένες στα βήματα τους. Στη δεκαετία των ’40, ως συνήθως οι περισσότερες είναι μητέρες και συνεχίζουν να αναμετρούνται με τους άντρες.
Οι εταιρείες εξακολουθούν σε μεγάλο βαθμό να αγνοούν το γεγονός ότι έχουν επιπλέον ευθύνες και να μην είναι προσαρμοσμένες στα στάδια της σταδιοδρομίας των γυναικών. Τα συστήματα εξακολουθούν να βασίζονται σε (όλο και πιο απαρχαιωμένους) ανδρικούς κανόνες: γραμμικές, αδιάλειπτες σταδιοδρομίες, που επιταχύνουν στη δεκαετία των’30. Η παρανόηση της φάσης «σοκ πολιτισμού» που βιώνουν οι γυναίκες των ’30, κάνει πολλούς διευθυντές να παρερμηνεύουν ως έλλειψη φιλοδοξίας, τη θέληση ορισμένων να συμβιβαστούν με λιγότερα, από το να γίνουν πιο ευέλικτες στις μετακινήσεις και τα ωράρια. Οι γυναίκες όμως σήμερα, είναι πιο δυναμικές,”ετοιμοπόλεμες” και ευρηματικές.
Δεν είναι λίγες αυτές, που παίρνουν την απόφαση να εγκαταλείψουν τις εταιρείες τους και να δημιουργήσουν τις δικές τους. Η μέση ηλικία μιας γυναίκας επιχειρηματία στις ΗΠΑ, σήμερα είναι 42 ετών. Οι γυναικείες επιχειρήσεις αντιπροσωπεύουν το 42% των αμερικανικών επιχειρήσεων, απασχολούν 9,4 εκατομμύρια άτομα και αποφέρουν έσοδα 1,9 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Η σταδιοδρομία δεν είναι ο μόνος στόχος τους σε αυτή την ηλικία. Σχεδόν κάθε διάσταση της ζωής τους, φτάνει στην μέγιστη πίεση. Οι θέσεις εργασίας, τα παιδιά και οι προκλήσεις, γίνονται μεγαλύτερες. Οι γάμοι ή και οι φιλίες, απαιτούν χρόνο και προσοχή. Οι γονείς αρχίζουν να γερνούν και μπορεί να χρειάζονται φροντίδα. Οι μισές γυναίκες στο Ηνωμένο Βασίλειο θα φροντίζουν έναν ηλικιωμένο μέχρι την ηλικία των 46 ετών, ενώ στις ΗΠΑ ο μέσος είναι 49 ετών.
Παρόλα αυτά, οι γυναίκες καταφέρνουν και συνεχίζουν να μαθαίνουν, να μεγαλώνουν και να χτίζουν. Συνήθως όχι μόνες τους. Χρειάζονται υποστηρικτικούς συζύγους, μισθωμένη βοήθεια, την οικογένεια ή τους φίλους και κυβερνήσεις που υποστηρίζουν τους εργαζόμενους γονείς. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός, ότι πολλές από τις πολιτικές ηγέτιδες, που αναδύονται σε όλο τον κόσμο, είναι συχνά από χώρες, όπως οι Σκανδιναβικές, με ισχυρά συστήματα υποστήριξης για τους γονείς.
Το γεγονός αυτό μπορεί επίσης να εξηγήσει γιατί εμφανίζονται σε πολύ μικρότερες ηλικίες, όπως η Sanna Marin της Φινλανδίας, η οποία είναι η δεύτερη νεότερη εθνική ηγέτης στον κόσμο. Δεν είναι μόνο εμπνευσμένες, αλλά αντανακλούν τη συνέπεια αυτών των υγιών συστημάτων, που επιτρέπουν στις γυναίκες να ρυθμίζουν την προσωπική και επαγγελματική τους ζωή, έτσι ώστε οι χώρες και οι εταιρείες να μπορούν να απολαμβάνουν τις σημαντικές συνεισφορές τους.
Σε ολόκληρο τον κόσμο, μια γενιά γυναικών στην ηλικία των 40, δεν βρίσκονται, όπως πιστεύουν ορισμένοι, στη δύση τους αλλά στο τέλος της αρχής. Για πολλές σήμερα, δεδομένης της πραγματικότητας της ημι-άφιξής στην εξουσία και την επιρροή σε διεθνές επίπεδο, το δεύτερο μισό, είναι όταν τελικά, έχουμε αποκτήσει περισσότερη εμπειρία, δύναμη και εμπιστοσύνη στον εαυτό μας.